jedzie pociąg daleko... cz II.

Pierwsza część notki opisywała "polityczne" aspekty strajku pracowników Przewozów Regionalnych. Dziś bardzo krótko o żądaniach płacowych.

Trudno mi wypowiadać się o poziomie płac w firmie Przewozy Regionalne. Wysokość wynagrodzeń jest objęta tajemnicą, jednak tajemnicą nie jest, że są to wynagrodzenia bardzo niskie.

Związki zawodowe zażądały jednorazowej podwyżki dla wszystkich pracowników w wysokości 280,- zł na rękę. Czy żądania te są uzasadnione? Sądząc po tym, że konkurencyjne firmy kolejowe masowo podkupują pracowników PR to chyba tak. Nowo utworzone koleje "wojewódzkie" wybierają sobie z PR pracowników bez żadnego problemu, czyli mogą zaoferować więcej, a przecież działają na takim samym kiepsko regulowanym rynku.

Fakt, że podwyżka tego rzędu stanowiłaby znaczny procent funduszu płac też dobrze świadczy o poziomie wynagrodzeń.  Zarząd Spółki zaoferował pracownikom podwyżkę w wysokości 120,- zł od 1 sierpnia i następną podwyżkę w wysokości 120,- zł od 1 stycznia 2013 - czyli za ponad rok. Zarząd oświadczył, że w ten sposób spełnia żądania załogi w 90%, bo oferuje 250,- zł a pracownicy żądali 280,-. Nikt jednak nie potrafi zagwarantować, że za dwa lata spółka będzie jeszcze istnieć!   

Najwyraźniej przedsiębiorstwa pełniące służbę publiczną nie są pupilkami państwa!

A mężczyźni, pracownicy PR powoli dochodzą do wniosku, że żarty na temat ich IQ  nie były żartami. Ciekawe jak będą się czuli pasażerowie wiedząc, że żaden geniusz nie dba o ich podróż? Jedyny mężczyzna, członek zarządu spółki właśnie złożył wypowiedzenie. Zabrzmiało to nieco seksistowsko? Trudno w ciężkich czasach liczy się nawet kiepski dowcip.

Kiedyś kolejarze nie mówili, że idą do pracy tylko, że idą "na służbę". Nie każdy mógł zostać kolejarzem, a praca w PKP była traktowana z szacunkiem...