o świętości i samolocie

Myślę, że generał Jaruzelski może narzekać na wiele, ale na pewno nie na brak zainteresowania swoją osobą. I nie mam tu na myśli zainteresowania organów ścigania tylko zainteresowanie polityków i opinii publicznej. Pytanie czy powinien być pielgrzymem wespół z Prezydentem Rzeczypospolitej rozgrzało publicystów do czerwoności. O przepraszam! nie odpowiadam za przypadkowe skojarzenia.

Uroczystości beatyfikacyjne to nie uroczystości państwowe, kongres, albo spotkanie na szczycie. Jednak jeśli uznajemy, że Prezydent ma tam prawo lecieć za nasze pieniądze, to powinniśmy również uznać, że może zabrać ze sobą kogo chce. Obecność generała byłaby bardzo symboliczną, gdyby zdecydował się taką pielgrzymkę odbyć niezależnie od jego religii lub jej braku. Byłby to po prostu hołd wobec pamięci o wielkim Polaku, z którym dzieliło go prawie wszystko i z którym przegrał na każdym froncie.  Gdyby poleciał tam razem z Prezydentem to jasne by było i dla lewicowców, że wierze i kultowi należy się szacunek.

P.S. Dziś ( 09.03.2011) generał wydał oświadczenie, że nie ma zamiaru odbyć pokutnej dla niego pielgrzymki. Szkoda, że nie dostał zaproszenia. Myślę, że nie tylko Jan Paweł II, ale i każdy inny święty cieszyłby się z widoku generała na kolanach przed wizerunkiem nowego świętego. Szkoda, że na tak różny sposób pojmowane są chrześcijańskie idee. Zamiast nakłaniać grzesznika do publicznej pokuty odrzucono nawet cień nadzieji na jego nawrócenie.