Tomasz Lis i Monika Olejnik a prawo Godwina

"W życiu jako dajesz, tako sam dostajesz" - usłyszałem kiedyś od wujka. Czy istnieją granice absurdalności argumentów podnoszonych w dyskusjach? Wydaje się, że nie, ale pewien człowiek, Mike Godwin, sformułował tezę, iż wraz z rozwojem dyskusji prawdopodobieństwo powołania się na argumentum ad Hitlerum (argumentum ad nazi) zmierza do jedności. 

Tomasz Lis nie jest pierwszym, który wpisał się idealnie w prawo Godwina. Jest za to jednym z pierwszych w Polsce, który oburzony na panoszące się w Internecie chamstwo, sam postanowił postąpić po chamsku. OK. Jego prawo, tylko niech nie dziwi się, że będzie mu oddane, jak słynny "ch.." Zbigniewowi Hołdysowi. Może to dziwne, ale ja pozostawiłbym Lisa ze swoją okładką bez żadnego odwetu. Niech sobie z tym żyje.

Dziś inna ikona dziennikarstwa, Monika Olejnik, określiła TV Trwam mianem "pisuarowskiej telewizji". Nie pisowskiej, ale pisuarowskiej. Pierwsze określenie absolutnie mieściłoby się w granicach krytyki, drugie jest po prostu niesmaczne i chamskie. Ciekaw jestem, czy Monice Olejnik spodobałoby się określenie, że jest babcią klozetową (czyli pisuardessą :)) polskiego dziennikarstwa? Pewnie się tego nie dowiem, ale czy Monika Olejnik może liczyć na przychylność społeczeństwa, gdy pojawi się na ulicy? Jestem pewny, że długo będzie to jej pamiętane, zwłaszcza wtedy, gdy będzie się publicznie zastanawiała, skąd w Polsce tyle chamstwa. 

Na zakończenie przestroga dla dziennikarzy z przeciwnej strony barykady Lisa i Olejnik. Nie idźcie tą samą drogą! Nie ubierajcie Tuska w mundur żołnierza Wehrmachtu, nie przedstawiajcie Niesiołowskiego w kaftanie bezpieczeństwa, nie twórzcie fotomontaży, jak to Władimir Putin dosiada swojego wierzchowca po plecach polskiego prezydenta Bronisława Komorowskiego (nawet jeśli nic takiego jeszcze nie widziałem)! To droga donikąd.