Chińska sonda ląduje na niewidzialnej stronie Księżyca

   Dział:Technologiie,Temat: Nauka                  

Nie zamierzam powtarzać wszystkich medialnych opowieści o spektakularnym wyczynie chińskiej kosmonautyki,a mianowicie: o pierwszym (w historii człowieka) lądowaniu po drugiej stronie Księżyca ,w okolicach   południowego bieguna Aitken, o godz.10:26 czasu pekińskiego ( 02:26 GMT) zrobotyzowanej sondy Chang'e-4 .

Postanowiłem jedynie napisać parę zdań o dwóch kwestiach, potraktowanych przez popularne media nonszalancko pobieżnie.Zacznę od tego, że w wielu informacjach występuje błąd ,bo  mówi się o lądowaniu Chang'e-4 na stronie ( półkuli ) Księżyca - nieoświetlonej.

Tymczasem Chang'e-4 .wylądował na stronie Księżyca niewidzialnej przez ziemskiego obserwatora, lecz periodycznie oświetlanej tak samo, jak strona widzialna przez ziemskiego obserwatora.Ten efekt (niewidoczna dla nas strona K.) jest wywołany tym, że okres ruchu orbitalnego K.wokół Z. oraz okres obrotu K.wokół własnej osi - są sobie równe. To twierdzenie ma charakter przybliżony.

Jeżeli sonda Chang'e-4 jest na stronie K., od której odbite promienie słoneczne nigdy do nas nie docierają ,to jakim cudem , emitowane przez nadajnik sondy fale ExB z zakodowanymi informacjami, o badanych przez detektory warunkach tam panujących - do nas dotrą ? Albo jak dotrą do odbiorników sondy Chang'e-4 , nasze polecenia dla bezmyślnych (przepraszam Marka Szlepera !) robotów, niesiene przez fale ExB emitowane z Ziemi?

Chińczycy, to plemię inteligentne,pełnymi mózgami i garściami korzystają z dorobku myśli europejskiej ,jeśli tylko ta myśl daje im pożytek i korzyści..Kto, jak nie oni, przez cały wiek XX wysyłali tysiące swych najzdolniejszych studentów, na uczelnie europejskie i amerykańskie po wiedzę i doświadczenie uformowane przez cywilizację i kulturę Zachodu.

Zespół projektu Chang'e-4 bez wątpienia przestudiwał więc pracę osiemnastowiecznego ,francuskiego matematyka J.L.Lagrange'a [1],który odkrył taki punkt L-2, w którym umieszczony satelita o znikomej masie m(s) wstosunku do masy Księżyca m(K), oraz masy Ziemi m(Z) , zachowuje stabilną, lub prawie stabliną pozycję.

20 maja br. został wystrzelony z Xichang w południowo-zachodnich Chinach satelita,który po kilku dniach osiągnął punkt L-2 dla układu K-Z w odległosci ok.65 000 km za K. i pełni funkcję przekażnika fal ExB w obydwie strony ( K-->Z,Z-->K) .

Na tym przykładzie widać jaskrawo, jak bardzo wiedza ścisła o przyrodzie jest niezalezna od czasu i jak bardzo głupi jest pogląd ,że  współczesna nauka stoi w sprzeczności z nauką dawną.

Literatura

[1] J.L.Lagrange,Essai sur le probleme des troiscorps,Paryż,1772