Zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu

Do wiadomości  Czytelników!

Na stronie  głównej witryny widnieje tytuł tego  wpisu.Nie   jestem  autorem tego  tytułu.Nikt nie  zwracał się do mnie o zmianę  tytułu mojego  wpisu, jaki ja przedstawiłem. 

W Wielkim Tygodniu przypomniano  mi ,że  Benedykt XVI  przeżywa  16  kwietnia br. 90- tą rocznicę  przyjścia  na  świat.

Spotkanie Josepha  Ratzingera  zawdzięczam   ś.p.profesorowi  Krzysztofowi  Maurin, który dawno temu pożyczył  mi   "Einführung in das Christentum"[1], wydane właśnie wykłady  Ratzingera, prowadzone w początkowych  latach  60-tych  XX wieku ,    na Uniwersytecie  w Tybindze.Pamiętam  moje zaskoczenie po  pierwszej  lekturze: nic  z ducha  teologii  Tomasza  Akwinaty!

Hermeneutyka wiary  Ratzingera odsłoniła  mi  nową erę egzegezy  biblijnej.A  potem przyszły  dalsze  rozwinięcia poszukiwań nowej  egegezy,  a  w  narracji Ratzingera pojawił  się  Augustyn  z  Hippony ,  teolog człowieka  cierpiącego.Biskupstwo  Rzymu  nie  osłabiło twórczości Ratzingera,a  przeciwnie: jego  zwieńczeniem jest  trylogia chrystologiczna -"  Jezus  z  Nazaretu"[2].

Otworzyłem  tom  II trylogii   zatytułowany :"Od wyjazdu   do   Jerozolimy   do   Zmartwychwstania "na  stronach 289-295,paragraf  9.3 :"Istota Zmartwychwstania   Jezusa  i  jego   historyczne  znaczenie"i przeczytałem ten oto   fragment [str.290]:

"Co  w  rzeczywistości, na  podstawie  wszystkich  danych  biblijnych  ,możemy powiedzieć  o  szczególnej naturze   Zmartwychwstania   Chrystusa?

Jest   ono   wydarzeniem,   które   dokonało  się w   historii,,lecz    narusza  jej  obszar  i   wychodzi   poza   jej  granice.Wolno  nam   może,posłużyć  się  tutaj   językiem   analogii,  który  pod  niejednym   względem  pozostaje   nieadekwatny,  może  jednak   otworzyć   dostęp  do   zrozumienia.  Moglibyśmy   spojrzeć   na  Zmartwychwstanie,  jak   na  swoistą  radykalną   mutację,  w  której   otwiera  się  nowy   wymiar  życia  i  człowieczeństwa.

Tak, sama materia  zotaje  tu  przetworzona  na  nowy   rodzaj   rzeczywistości.Człowiek  Jezus, teraz   także ze swym  ciałem,  należy odtąd   całkowicie  do  sfery   rzeczywistości  Boskiej   i wiecznej.Jak  powiedział   kiedyś  Tertulian " ciało  i  krew" mają  miejsce   w  Bogu.  Nawet   jeśli  człowiek  z   samej   swej   istoty  został  stworzony  do  nieśmiertelności, dopiero  jednak  teraz istnieje   miejsce  w   którymjego    nieśmiertelna  dusza  znajduje  obszar  icielesność  w  której   nieśmiertelność  nabiera  sensu  jako  komunia  z  Bogiem   i  z  całą   pojednaną   ludzkością.

W swych  więziennych  listach  do  Kolosan,święty  Paweł  to   właśnie  ma  na  myśli  ,  gdy mówi o kosmicznym   ciele  Chrystusa  i  tym  samym  ukazuje,  że  przemienione   ciało  jest   jednocześnie  niejscem,  w  którym  ludzie  są   wprowadzani  we   wspólnotę  z  Bogiemi i   wzajemną   ze  sobą  i  w  ten  sposóg  mogą  cieszyć  się  pełnią   niezniszczalnego  zycia.

Ponieważ  my sami  nie  mamy   jeszcze doświadczenia   odnowionego i  przemienionego   rodzaju   materialności i  życia,nie  powinniśmy   się  dziwić ,  że  wykracza  on  poza  granice   naszych  pojęć  i  wyobraźni.  Istotny  jest  tu  fakt,  że  w  Zmartwychwstaniu  Jezusa,  nie  został  kiedyś  prztwrócony  do  życia jakiś  pojedynczy  zmarły.  W   Zmartwychwstaniu   dokonał  się  przeskok  ontologiczny  dotyczący  bytu  jako  takiego, zaingurowany  został   wymiar ,  który  dotyczy  nas  wszystkich  i  który  stworzył  dla  nas  wszystkich  nowy  obszar   życia  -  bycia  razem  z  Bogiem."

Wszystkim Czytelnikom  i  Przyjaciołom  życzę  doświadczenie  tego wymiaru  w  perspektywie  jubileuszu  Zmartwychwstania  Jezusa  z Nazaretu.  

Literatura

[1]J.Ratzinger,Einführung in das Christentum,Kösel-Verlag, München 1968,polskie wydanie: wydawnictwo  Znak, Kraków,1994

[2]J.Ratzinger( Benedykt XVI),Jezus  z  Nazaretu,wydanictwo  Jedność,Kielce,t.1-3,2010-2012