To rozszeptane grono młodych kobiet z Żabia przyciągnęło spojrzenia, szepty i uwagę stojących opodal bystreczan. Uwagę taką ,że im więcej chętki, tym bardziej broni się słowem niedobrym, nawet oszczerczym, a im więcej tej obrony tym jeszcze więcej niezdrowej chętki. Szeptali bystreczanie ostrożnie:-Jakże one czarują ? - pytał Mandat Matarhę.Wszelkim sposobem, głównie, że co dnia myją się całe w cebrze, między nogami najwięcej, gorzej niż panie, długo moczą przyrodzenie w macierzance z miodem, potem smarują się dzieńdziorą, a na noc obtykają się zielem. Witrołom powtarzał z niedowierzaniem:Co dnia myją się i obtykają? A kiedyż mają na to czas? To nieprawda. Powąchajcie- namawiał Matarha – czy która pachnie po ludzku. Nawet z tym nie kryją się, rozpowiadają, najwięcej się pysznią tą pachnącą huzycią. Witrołom odpowiadał rozważnie ,jakby ważył za i przeciw :No, myć się wolno, kobiety różne sztuki lubią. I kosyczki i pozłotki na włosy od Żydów aż z Kosowa, no i włosy miodem smarują i takim klejem stolarskim, zapomniałem jak się to zowie. Tak, a dzieńdziorą znów przeciw słabości, czemuż by nie? I niechaj będą dzieńdzirzyste! Ale co dnia myć macierzanką, dzieńdziorą, wywarem jakimś i pysznić się huzycią – nie ! Ho, ho – wywodził z przekonaniem ,lecz jeszcze ciszej Matarha- nie tylko macierzanką, ledwie która wejdzie ,od razu zapachnie czymś takim – to jakoś tak się zwie jak ławada – że taki dureń co wącha- przepadł, lepiej nie wąchać. A ksiądz, co na to? Matarha szeptał coraz ciszej:Jak który, czemny cóż poradzi, a bywa taki co sam tego zapachu szuka, własnej jejmości mu mało.. Nasz ksiądz nigdy na świecie !- oburzył się głośno Witrołom. - Nasz co innego, święty od urodzenia, a teraz stareńki, głównie się kłopoce ,jak nasze dusze pachną, ale jest taki jeden w Kołomyi.. Stanisław Vincenz , Na wysokiej połoninie –Zwada,Warszawa,1981,s.304-305
No modern scientist comes close to Einstein's moral as well as scientific stature (John Horgan)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
