Nic ,które poprzedza wszystko

Ktoś spośród nas zawołał:-niech każdy po kolei sięgnie pamięcią po najstarsze wydarzenie w swoim życiu i ukaże towarzyszom źródło swej myśli.A widząc w swoim gronie osoby młode i podeszłe w latach, skłoniono się przed najstarszym, prosząc, by opowiadał jako pierwszy.Ów, stary jak morze, odezwał się głosem przytłumionym,jak gdyby płynącym z daleka.-Cóż mam opowiedzieć? Pamiętam dzień ,gdy odłamano jabłko od gałęzi.Wtedy podniósł się drugi według wieku i rzekł:W mojej świadomości żyje czas ,gdy światło płonęło na owocu. Trzeci jeszcze młodszy ,oznajmił:Widzę dzień gdy zaczął tworzyć się owoc. W mojej pamięci- wtrącił czwarty- odżywa godzina gdy nasienie wpadło do kielicha kwiatu. W mojej- rzekł piąty – gdy smak owocu wstąpił do nasienia. W mojej – dodał szósty- gdy do nasienia wniknął zapach owocu. Ja – dorzucił siódmy- mam przed oczami chwilę, gdy owoc powiązał się ze swym zalążkiem. Pamiętam – rzekł cicho mały chłopiec, którego nikt przed tym nie zauważył- wszystkie zdarzenia, które wy przywołujecie i pamiętam nic ,które je poprzedziło. Zdumieli się wszyscy, że najmłodsi sięgają wspomnieniem najgłębiej w przeszłość, a dziecko odwołało się wprost do pra-wydarzenia.Wtedy nadleciał wielki orzeł, uderzył w drzwi i polecił wszystkim wyjść na zewnątrz, po kolei według wieku: na początku chłopiec, ponieważ naprawdę jest najstarszy pamięcią, na końcu starzec, ponieważ w prawdzie był najmłodszy.I rzekł orzeł:- Choćbyście pamiętali jak odłączyliście się od łona matki lub jak rośliście w łonie matki, gdy to nad głową dziecka jawi się płomień, lub jak wasze członki nabierały kształtu w łonie matki, choćbyście pamiętali, jak nasienie padło w łono matki, jak wasz duch wstąpił w nasienie, jak wasza dusza , jak wasze życie wstąpiło w nasienie- ten chłopiec góruje nad wami, ponieważ odwołuje się do cieni pra-początku, owianych przez wielkie nic. Stoi nad przepaścią wieczności, jak na rodzinnej ziemi. Rabin Nachman z Bracławia (1772-1810),z opowieści :"Mistrz modlitwy".