Nareszcie ! W ubiegłym roku minęło 100 lat od pierwszego kroku [1] w kierunku budowy filozofii mikroświata odrzucającej obraz proponowany przez mechanikę Galileusza –Newtona. Zaczął się więc drugi wiek dla teorii, której wybitny współtwórca powtarzał przy każdej okazji :”ktokolwiek mówi, że rozumie mechanikę kwantową ten, albo kłamie, albo jest szalony”, głosząc tym samym kapitulanctwo rozumu - wobec dzieła rozumu!Wątpię, by było w innej dyscyplinie naukowej takie kuriozalne credo.
Wyniesiona na piedestał świętego dogmatu- niemożliwego do pojęcia przez rozum- mechanika kwantowa jednocześnie dawała [i daje] niebywały rozwój nowej technologii, równoznaczny z zyskami materialnymi ,które przyjęto powszechnie, jako ekwiwalent wygnanego przez nią rozumu.
Ale w tej atmosferze, przypominającej atmosferę biblijnego miasta Sodomy, było kilku sprawiedliwych ,którzy ostrzegali i dawali propozycje uratowania mechaniki kwantowej przed jałowizną i stagnacją teoriopoznawczą. Wymienię najważniejszych: David Bohm [2] ,Luis de Broglie [3] oraz Czesław Białobrzeski [4]. [Albert Einstein ograniczał się jedynie do uporczywej niezgody na wizję przyrody made in Kopenhaga].
Dopiero Lisa Randall na przełomie wieków XX-XXI przedstawiła syntetyczny projekt wyjścia poza QM (popularnie tutaj [5]), rezygnując nawet [o zgrozo!] z wyeksploatowanego poznawczo drylu rachunkowego grupowo-macierzowego, podobnie jak to czynili nieśmiało trzej wielcy poprzednicy wyżej wymienieni.
Korzystając z opracowanej przez siebie “5-dimensional warped geometrytheory” pokazała eleganckim rachunkiem formalnym ,że grawitacja, oraz takie parametry jak masy i energie cząstek elementarnych, a nawet rozmiary obiektów są lokalnymi własnościami wygiętej przestrzeni łączącej dwie 3-D wymiarowe brany –wszechświaty znajdujące się w multi-universe.Toteż uogólniona zasad kosmologiczna kopernikańska ,
mówi: Wszechświat jest z grubsza jednorodny i izotropowy - zostaje w fizyce Lisy Randall zakwestionowana.
Jeżeli dokonamy 3-wymiarowych cięć w piątym wymiarze czasoprzestrzeni antydesitterowskiej, to
dla każdego cięcia[przekroju] otrzymamy np. prawo grawitacji inne, od postaci podanej przez Newtona.
prof.Lisa randall (1962 - )
Przemieszczanie się w 5-tym wymiarze [4-tym przestrzennym] jest równoważne stosowaniu przez człowieka różnych energii. Fizyka cząstek elementarnych wykonuje od stu lat nieustanny marsz do coraz to większych energii, i odkrywa coraz to owe cząstki. W modelu 5-wymiarowej “wygiętej” geometrii Lis Randall nie ma w tym nic zaskakującego. Lisa Randall i jej współpracownicy przewidują ,że przy energii
rzędu 10 TeV [dostępnej dla LHC] odkryjemy fascynujące cząstki Kaluzy-Kleina, oraz cząstki będące super-partnerami dla fotonu i grawitonu.Lisa Randall wskazała także możliwość obserwacyjnej [astronomicznej]weryfikacji dwóch szczegółowych hipotez wynikających z jej teorii, o przykrych konsekwencjach dla kwantowej teorii pola, ale ta propozycja niełącząca się wszak z LHC-CERN spotkała się z twardym milczeniem.
Jeszcze bardziej konsekwentną i radykalną alternatywą dla ortodoksyjnej wersji mechaniki kwantowej, bo trzymającą się ściśle fizyki klasycznej, jest teoria prof.Johna Busha[ Applied Mathematics, MIT] i jego ucznia Daniela Harisa, nawiązująca do idei “fali-pilota” Broglie-Bohma[6].Szereg hipotez tej teorii eksperymentalnie potwierdzili Y.Couder i E.Fort z grupą z Uniwersytetu Paryskiego. Stosując klasyczny formalizm dynamiki płynów, Bush i jego zespół uzyskali hipotezy ( a następnie je pozytywnie zweryfikowali w bardzo pomysłowych eksperymentach z hydrodynamiki) wystąpienia wszystkich głównych fenomenów kwantowych w skali makroskopowej.
prof.John W.M.Bush ( 1964 - )
Tym samym główne twierdzenia szkoły kopenhaskiej np. o nieistnieniu zmiennych ukrytych i ich wpływie przyczynowym na probabilistyczne trajektorie cząstek, o niemożliwości modelowania poglądowego układów kwantowych, lub o nieokreślonej zmianie stanu układu w aktach pomiarowych zostały doświadczalnie zakwestionowane. Makroskopowych wymiarów krople specjalnie dobranych cieczy, mają ruchy o trajektoriach probabilistycznie określonych taką samą funkcją jak funkcja “psi” , jeśli się znajdą w płynie ,w którym występują ruchy turbulentne o dobranych wcześniej parametrach. Istnieją więc obiekty i zjawiska nie będące układami kwantowymi [co do skali wymiarów] , ale zachowujące się jak układy kwantowe, przy czym w pełni zdeterminowane, o związkach przyczynowych możliwych do jednoznacznego określenia.
Według opinii wielu znanych fizyków [np. Davida Griffithsa, Keitha Moffatta] teoria Busha daje mozliwość zrozumienia uprzednio niezrozumiałych zjawisk kwantowych z udziałem dualizmu polowo-cząsteczkowego- wyłącznie w kategoriach klasycznych.
I na koniec teoria prof.Howarda Wisemana i dr Michael Halla z Griffith's Centre for Quantum Dynamics, oraz dr Dirk-Andre Deckerta z the University of California, która powstała przez wykorzystanie operacyjne idei wszechświatów światów równoległych[H. Everett III,1957] podważa podstawy całej mechaniki kwantowej ,wyjaśniając jednocześnie kiedy i dlaczego ta mechanika funkcjonuje[7].
prof.Howard Wiseman (1968- )
H.Wiseman ,stosując symulacje komputerowe odkrył ,że wprowadzenie siły odpychającej [specjalnej postaci]między podobnymi wszechświatami równoległymi [w niewielkiej odległośc], skutkuje pojawieniem się w tych wszechświatach fenomenów i obiektów opisywanych przez QM ,jako a-przyczynowe,statystyczne oraz indeterministyczne. W teorii Wisemana “Many Classical Worlds” funkcja falowa pojawia się dopiero gdy liczba wszechświatów pararelnych zdąża do nieskończoności.Przy skończonej liczbie jego model matematyczny [ nie zwierający formalizmu grupowo-macierzowego] odtwarza wszystkie główne fenomeny i twierdzenia QM jak np.twierdzenie Ehrenfesta,dynamikę pakietu falowego,tunelowanie bariery potencjału,energię punktu zerowego itd.jako skutki wzajemnego odpychania wszechświatów. Kiedy jest jeden wszechświat wszystkie związki przechodzą w system klasycznej mechaniki Newtona.
Detronizacja QM nie oznacza twierdzenia ,że jest to teoria fałszywa.Teorie naukowe nie są, ani prawdziwe ,ani fałszywe.Hipotezy z nich wynikające mogą być prawdziwe , lub fałszywe.Im więcej hipotez logicznie wyprowadzonych z danej teorii naukowej jest zweryfikowanych pozytywnie tym wieksza jest cenność poznawcza teorii.Teoria to operator poznania:skuteczny lub nie skuteczny.
QM przestała być świętym dogmatem ,a filozofia przyrody na niej oparta przestała być absolutem nie podlegającym ewolucji.Są już teorie nakrywające ją,czyli takie, w stosunku do których QM jest przybliżona. Podobnie jak mechamika Newton ma teorię ją nakrywającą i jest nią – teoria względności A.Einsteina-H.Lorentza.
Wiele z twierdzeń limitacyjnych QM ,rzekomo ograniczających zastosowanie werbalizacji,poglądowych modeli, lub dalszy rozwój kategorialny, jest fałszywych w świetle fizyki Wisemana.Potrzebne są jednak dalsze badania podstaw tej fizyki.
Literatura
[1}N.Bohr ,On the constitution of atoms and molecules,
Philosophical magazine,Vol.26,1913,
[2] D.Bohm,David Bohm, Basil Hiley: The Undivided Universe: An Ontological Interpretation of Quantum Theory, Taylor & Francis e-library, 2009
[3]L.de Broglie,The Current Interpretation of Wave Mechanics: A Critical Study. Amsterdam, Elsevier, 1964.
[4] Cz.Białobrzeski, Podstawy poznawcze fizyki świata atomowego,PWN,Warszawa,1984
[5] L.Randall,Warped Passages, Harper Collins: Ecco Press,N.Y. 2005[Polskie wydanie; Ukryte wymiary wszechświata,Warszawa,2011]
[7] M.W. Hall, D.A. Deckert, H. M. Wiseman ,
Quantum Phenomena Modeled by Interactions between Many Classical Worlds.
Physical Review X, 2014; 4 (4) DOI:
10.1103/PhysRevX.4.041013
No modern scientist comes close to Einstein's moral as well as scientific stature (John Horgan)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie
