W Kościele rzymsko-katolickim słowo papieża w odniesieniu do nauki wiary ,dogmatyki ma moc wiążącą katolika , członka Kościoła, warunkującą dalsze pozostawanie we wspólnocie. Są także wypowiedzi papieża ,które mają jawną formę pouczenia, zalecenia, dorady, wobec których katolik ma prawa, podobne do praw dorosłego syna w odniesieniu do dorady, zalecenia.. ojca. I ta dziedzina relacji między Magisterium i wiernym jest najbardziej zmienna historycznie, zależna w wysokim stopniu od osobowości papieża, rodzaju duchowości, uwarunkowań socjologicznych, zainteresowań, nastawień emocjonalnych, bo przecież jest człowiekiem.
Piszę oczywistości dla przypomnienia, ponieważ od kilku dni trawa wrzawa wśród ateistów spowodowana wypowiedzią papieża Franciszka na zakończenie sesji Papieskiej Akademii Nauk, poświęconej problemowi “Ewolucja pojęcia natury”. Powiedział min. tak:
“Wielki Wybuch umieszczany dziś u początku świata nie zaprzecza Bożej interwencji. A ewolucja natury nie jest przeciwna pojęciu stworzenia.”
Takie stanowisko różni się znacznie od stanowiska wobec tej samej kwestii dwóch kolejnych poprzedzających pontyfikatów.
Jan Paweł II w 1996 roku mówił::
"Nowe zdobycze nauki każą nam uznać, że teoria ewolucji jest czymś więcej niż hipotezą".
Jest w tym zdaniu pewna zachęta wiernych, by z większą ufnością odnosili się do nauki i nie wchodzili ochoczo w okopy pomiędzy nauką, a wiarą.
I jednocześnie radził :
“niech nauka nie staje się religią, a religia-nauką”.
Benedykt XVI podejście Jana Pawła II do ewolucji opatrzył własnym zwątpieniem .W 2006 roku w Castel Gandolfo mówił:
"Teorii ewolucji nie można całkowicie udowodnić, ponieważ mutacji zachodzących przez setki tysięcy lat nie można powtórzyć w warunkach laboratoryjnych".
Prawdopodobnie był pod wpływem swego bliskiego wspłpracownikakardynała Christoph Schönborn, który pisał:
"Ewolucja w sensie wspólnego pochodzenia może być prawdą, ale ewolucja w sensie neodarwinowskim - jako niekierowany, niezaplanowany proces - nie jest".
Papież Franciszek przywołał dwie wielkie teorie naukowe, opisujące ewolucję wszechświata, oraz ewolucję organizmów na Ziemi i zastosował ostrą kategoryczność, twierdząc że :
“Wielki Wybuch umieszczany dziś u początku świata nie zaprzecza Bożej interwencji stwórczej, ale jej wymaga. Ewolucja natury nie jest przeciwna pojęciu stworzenia, bo zakłada stworzenie bytów ulegających ewolucji.”
Biorąc pod uwagę treść i styl kierowania KRK w Argentynie, oraz pierwsze jego wypowiedzi w Rzymie na temat teologii, nie sądzę by wypowiedź w Papieskiej Akademii Nauk była poprzedzona pewnego rodzaju studiami nad zawiłym zagadnieniem relacji pomiędzy nauką a wiarą. Chyba jest, tak jak powiedział ceniony przeze mnie włoski historyk Kościoła i wykładowca Uniwersytetu Europejskiego w Rzymie [nawiązując do wypowiedzi o homoseksualistach]Roberto de Mattei :
“ Nie wiem co papież rzeczywiście myśli .W wielu sprawach nie wyraża jasno swoich opinii, wiele po prostu przemilcza...Dlatego tego rodzaju wypowiedzi są nieroztropne ,bo zbyt wieloznaczne....Sądzę że formułując tak wieloznaczne opinie ,papież dąży do nawiązania dialogu z wrogami Kościoła. Chce przybliżyć do Kościoła osoby i grupy osób, które są od niego bardzo oddalone. Tyle że te zabiegi niezmiennie kończą się fiaskiem. Takie inicjatywy, nie dość że kończą się fiaskiem, to na dodatek zwiększają jeszcze panujące w Kościele zamieszanie.”
No modern scientist comes close to Einstein's moral as well as scientific stature (John Horgan)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie
