Czytam , na salonie 24 :
"że gdyby owi wszyscy inżynierowie, intuitywni mistrzowie oglądu Przyrody nigdy się nie urodzili, to nie byłoby ani krytyki teorii, ani nawet lodówek do schładzania płynów na rozpalone od abstrakcji czoła!”
I dziwię się.
Wystarczy zajrzeć do dowolnej historii fizyki [nie "bryku" historii], by natrafić nie - na jedną krytykę TW , lecz na dziesiątki krytyk [opartych na fachowej, a nie amatorskiej analizie], których autorzy, to fizycy równi Einsteinowi, co do dorobku i tytułów.
Natomiast tzw. krytyki TW przeprowadzane przez inżynierów, to na ogół "dziwolągi" myślenia o naturze, nie przylegającego do przedmiotu badań.
Jest bowiem jakaś dziwnie głęboka różnica ontyczna między "intuitywnym oglądem" Przyrody, a strukturalno-formalnym jej ujęciem.
Możliwe ,że to pierwsze dotyka przejawów Przyrody ,a to drugie, jej głębokich struktur stanowiących osnowę, rdzeń Przyrody.
Przejawy to życie przyrody ,a osnowa, to trwanie [w sensie platońskim].
Wobec tego inżynier, to typ myślenia i typ wyobraźni zasadzających się na pytaniu:
jak Przyroda działa w tym miejscu czasoprzestrzeni? I jak to działanie symulować w urządzeniu zaprojektowanym, czyli czymś nie naturalnym , nie spotykanym w Przyrodzie.
Trudno bowiem spotkać człowieka przy zdrowym umyśle ,by rozważał możliwość istnienia drzewa , które by owocowało w postaci zegarków mechanicznych, lub elektronicznych. I poszukiwał takiego drzewa , jako tworu naturalnego.
Inżynier, to projektant i wynalazca czegoś, co naśladuje naturę w jej przejawach. Zaskakujące jest to [ dla mnie], że nie musi znać matematycznej teorii symetrii ,by symetrie intuicyjnie rozumieć i wykorzystywać je w budowie np. bardzo skomplikowanych sieci elektrycznych w radioodbiorniku , lub technicznych sieci “bramek logicznych” w procesorze.
Z drugiej strony, gdy czytam wynurzenia osób o profilu wykształcenia technicznym , na temat genezy teorii względności , analiz własności czasu i przestrzeni w jej obrębie, lub analiz relacji między materią substancjonalną a polową , t o uderza mnie totalna błędność sposobów myślenia inżyniera.
To myślenia jest dziecinne nieporadne, gdy staje przed głęboką osnową Przyrody. Idee, które stanowią ową osnowę Przyrody istnieją inaczej, niż jej przejawy , czyli “cienie na ścianie jaskini”. Inna jest także ich ontologia w stosunku do ontologii przejawów, zjawiania się , pod postacią materii ”ciężkiej”, dotykalnej.
Typowy inżynier tego nie czuje, i stosuje do nich [do idei ] te same “narzędzia”, te same “instrumenty” , jakie z powodzeniem stosuje do materii ciężkiej.
Tymczasem wiadomo , że “ na różne zakamarki, są różne młotki i oliwiarki”.
Zdarzają się jednak w dziedzinie , o której piszę, cudowne przypadki.
Takim przypadkiem był Albert Einstein. Jednoczył w sobie wyobraźnię i typ myślenia zarówno inżyniera, jak i fizyka – teoretyka.
Najpierw dominował u niego “intuitywny ogląd “ Przyrody, myślenie eksperymentatora i projektanta aparatury do słynnych “eksperymentów pomyślanych”[ Gedanken Experiments ]. Jest to okres narodzin i prezentowania Szczególnej Teorii Względności.A następnie , kiedy wszedł na drogę poszukiwań obrazu świata w ramach kosmologii, a także idei unifikacji fizyki, rozwinął w sobie istniejącą predyspozycję do myślenia abstrakcyjnego o najbardziej uniwersalnych ideach i czystych formach , która oferowała mu owoc w postaci - Ogólnej Teorii Względności.Najpiękniejszej teorii fizyki – jak napisał genialny Hindus, Subrahmanyan Chandrasekhar [1].Ale kiep ten czytelnik niniejszego artykułu, który ogłosi wniosek, że ja tutaj poniżam i postponuję myśl inżynierską.
Myśl inżynierska o przejawach i manifestacji cielesnej Przyrody, oraz myśl o abstrakcyjnych ideach i formach wiecznej osnowy Przyrody , to dwa równo cenne skrzydła poznania bytu przez ludzki rozum.
Literatura
[1]. S. Chandrasekhar, Prawda i piękno,Warszawa,1990,str.212-222
No modern scientist comes close to Einstein's moral as well as scientific stature (John Horgan)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie
