Słowa i obrazy

 

Mój przyjaciel, jeszcze z lat gimnazjalnych ,Włodek wręczył mi, pięknie wydany tomik [1] tajemnej poezji Danuty Mroczkowskiej. Z sympatycznym przesłaniem na karcie tytułowej tomiku:

”na tych stronach łatwo będzie ci znaleźć, niczym w lustrzanym odbiciu, wiele własnych przemyśleń”.

Napisałem “tajemnej”, gdyż wyjawiła to sama autorka, że “wiersze pisała zawsze utrzymując je w tajemnicy.”

Zamyśliłem się.

Gdzie więc były te słowa o pejzażach ziemskich, prastarych miastach, melancholijnej jesieni i różowych fiołkach, o rozstaniach i nadziei, o domu pełnym szmeru zeschłych liści, o Femme Fatale... zapisywane przez dziesiątki lat “w odruchu chwili, na karteczkach, serwetkach ,kopertach” przed obecnym ich objawieniem nieznanemu czytelnikowi ?

Czy jest gdzieś, kraina wszystkich wypowiedzianych ,a w ścisłej tajemnicy zamkniętych - słów poezji? Czy jej niewidzialna obecność nie wpływa na nasze dusze? A jeśli poeta je wydobywa na jaw w obliczu próśb przyjaciół, to czy tajemna moc tych słów, jest taka sama, jaką była w chwili wypowiadania?

A może, jest na nich pył Niewidzialnego od czekania w przedsionkach Nieba, w bliskości Słowa?

Włodek, to poeta obrazów, ezoterycznych ,pozbawionych ciężaru ziemskiego – mistrz akwareli, grafiki cieniutkiej linii, zagadkowych cieni, przenikających się w zawirowaniach tonów i odcieni pastelowych barw.

Jego grafika towarzyszyła mi od moich sztubackich notatek z fizyki ,po dwutomową monografię naszej “budy” przygotowaną i zredagowaną przeze mnie w latach 2002-7 przepełnioną jego światem linii i barwy.

Zanurzam się w metafizykę słowa Pani Danuty , poruszony napięciem i drżeniem jej duszy ,która zebrała i nadal zbiera wszystkie nektary ziemi, by je kiedyś ułożyć przed pra-obrazami skąd wyłoniły się .

Słowa poezji Danuty, wydobyte z niebiańskich przestrzeni, w sąsiedztwie z obrazami Włodka, i wspólnie z nimi, tworzą Kryształ Istnienia dostępny tylko w ekstazie współtworzenia poety, malarza, kompozytora lub ...badacza przyrody..

Wyjmuję z tomu poetycznego Pani Danuty:

Literatura

[1] Danuta Mroczkowska, Obłoki i kamienie, Warszawa, 2009