O wymieraniu Polaków.

Na Salonie24 pojawiła się notka od Redakcji o apokaliptycznym stwierdzeniu w tytule jakobyśmy wymierali jako naród.

Kochani, jest nas prawie 40 mln. To przeludnienie, a nie wymieranie. Jest nas za dużo, szczególnie w rejonach najbardziej zurbanizowanych. Nie potrzebujemy więcej tanich robotników. Potrzebujemy dobrych i wykształconych robotników. Z Bangladeszu oni do nas nie przyjadą, ani nie znajdziemy ich w wielodzietnych rodzinach na zapyziałej podlaskiej prowincji wiążących ledwo koniec z końcem na garnuszku państwa, czyli nas, w których ojciec umie tylko wbijać w miarę prosto gwoździe w deski, co też dla wielu jest już nie lada osiągnięciem i ledwo umie się podpisać, bo sam wychował się właśnie w takiej rodzinie, w której nie było za co dać mu porządnego wykształcenia zawodowego, a matka ledwo nadążała z przewijaniem pieluch, których - gdyby nie pomoc państwa - nie miałaby za co kupić, bo "głowa rodziny" spędzała większość dnia pod monopolowym, tak jak zresztą większość dokoła. Nie bez powodu wódka jest u nas taka tania w porównaniu do krajów bardziej rozwiniętych. Widać taniość alkoholu nie idzie w parze z postępem, a wręcz na odwrót.

Wystarczy spojrzeć na mapę, aby się przekonać, że to nie te najliczniejsze narody należą do tych najbogatszych. Nie w tych najliczniejszych krajach na ogół jest dobrobyt, pokój, demokratyczna władza szanująca obywateli i nie łamiąca ich praw.

Nie wymieramy i nie wymrzemy. Problem jest wydumany i powstały w wyniku kalkulacji finansowych, gdyż malejący chwilowo przyrost naturalny stanowi obciążenie dla rządzących, który mają problemy ze spięciem budżetu coraz bardziej obciążonego systemem emerytalnym i socjalnym. Najgorsze co nas może spotkać to bankructwo. A jak wiadomo bankruci najlepiej się rozmnażają, bo nie mają już nic innego do roboty (patrz: kraje o największym przyroście ludności).

My po prostu musimy stworzyć bardziej efektywną gospodarkę, a nie promować robienie dzieci bez żadnego składu i ładu, żeby obciążać społeczeństwo rosnącymi dodatkowymi zobowiązaniami socjalnymi wobec nich. Potrzebujemy efektywnych i wykształconych zawodowo pracowników, a tych nie znajdziemy na ogół w wielodzietnych rodzinach, których zwyczajnie, wbrew zapomogom socjalnym typu 800plus, nie stać na dobre wykształcenie swoich dzieci i nie mówię tutaj o wysyłaniu ich na Harvard, ale o dobrym wykształceniu zawodowym, technicznym etc. W azjatyckich miastach aż roi się na ulicach od na wpół, albo w pełni bezdomnych, niewykształconych, nawet niepiśmiennych dzieci. Nie tego potrzebujemy, bo rosnących obciążeń socjalnych również nie uniesiemy.

Żeby coś zmienić musimy inwestować w te dzieci, które już się urodziły, a nie rwać włosy z głowy nad tymi już nie tyle nienarodzonymi co nawet nie zainicjowanymi, że się tak wyrażę. Podczas gdy państwo tego nie robi. Wręcz przeciwnie, robi się cięcia i oszczędności na systemie oświaty i nauki, albo się je utrzymuje jedynie na najniższym koniecznym poziomie. W takim trybie nie pomoże nam choćby największy przyrost naturalny, na co najlepszym dowodem są kraje o ciągle dużym przyroście walczące teraz z przeludnieniem. Krótko mówiąc, potrzebne jest nam efektywniejsze państwo, a póki co nie stać nas nawet tak naprawdę na te dzieci, które już mamy.

Kontekst: https://www.salon24.pl/newsroom/1436117,wymieramy-jako-narod-800-plus-to-za-malo-jest-male-swiatelko-w-tunelu

...