Co wyliczę, to wyliczę... czyli jak w końcu dogoniliśmy Japonię.

Zbudujemy tu drugą Japonię! Każdy zna te słowa Lecha Wałęsy wypowiedziane w 1980 r. w Gdańsku. Nikt tego nie brał na poważnie, większość się z tego później nabijała, szczególnie w okresie przejściowym w latach 90' tuż po pyrrusowym zwycięstwie Solidarności i zmianie systemu. Japonia była wówczas synonimem postępu technicznego i sukcesu gospodarczego. Posiadanie japońskiego samochodu, motocykla, aparatu fotogr., telewizora, choćby zegarka na rękę itd, itp, było marzeniem niemal każdego i dowodem awansu społecznego. Gdzie nam do Japonii z naszymi "maluchami" i Syrenkami... takie były nasze szczyty techniki pod koniec lat 80'. Zresztą, na co więcej mieszkańcowi demoludu? Od tego miał telewizor, żeby sobie pooglądać jak inni żyją, a przecież szczęścia im to nie dawało. - Byłem biedny, ale wtedy wszyscy byli biedni to mi to nie przeszkadzało... teraz dookoła tyle bogactwa a ja dalej jestem biedny - oznajmił kolegom Nikoś grany przez Cezarego Pazurę w ekranizacji z 2002 r. kultowej Kariery Nikodema Dyzmy, Tadeusza Dołęgi-Mostowicza.

Po czterdziestu czterech latach ("krew jego dawne bohatery, a imię Jego czterdzieści i cztery", pisał był Mickiewicz w Dziadach) proroctwo Lecha Wałęsy zdaje sie wreszcie spełniać. Nie pod każdym względem, ale pod wieloma już tak. Jak wyliczył Międzynarodowy Fundusz Walutowy, polskie PKB na głowę w ub.r. miało wynieść 51,7 tys. dol. W Japonii niewiele więcej, bo "jedynie" 53,1 tys. dol. ...No i mamy swoją Japonię. Czyż nie o take Polskę walczyliśmy? ;) W ten sposób wylądowaliśmy w pierwszej 20tce światowych liderów gospodarczych, a za raptem 15 lat nasze PKB ma dogonić Szwajcarię. Żyć, nie umierać, panie Premierze!

...Co wyliczę, to wyliczę... ale zawsze wtedy powiem, że najbardziej mi żal...