Komentarze do notki: Nauka to przygoda i dramat

"jesteśmy w tym samotni i w końcu okazuje się, że drabina na któręj po której się wspinaliśmy jest za krótka. Jak się z tym pogodzić?"

Można dodać parę szczebli z drabiny, co to się przyśniła Jakubowi.
Mam kilka. Może pożyczyć?

Nie za bardzo rozumiem sensu  akapitu o podpadnięciu pana Rappaporta jakimś enigmatycznym , cytat "komunistom". Z kontekstu wynika, ze Autor negatywnie ocenia zamknięcie w więzieniu pana Rappaporta przez, cytat "komunistów", a przecież jeśli się nie mylę to Autor sam należał do partii tych "komunistów", Czyli skoro się do tej partii zapisał, to  chyba postępowanie oraz ideologia tych "komunistów " musiała mu się podobać i sie z nią identyfikował?. Czyli logicznie rzecz biorąc zamkniecie w więzieniu pana Rappaporta powinien ocenić jako właściwe, czyli  raczej pozytywnie, a nie niegatywnie.

Jak się wpisze w wikipedii nazwisko w miarę znanego przedstawiciela
świata nauki w Polsce, to na 99,99999% nie znajdzie się  w jego biografii
wzmianki o przynależności do komunistycznej partii PZPR- choć praktycznie należeli wszyscy, bo gdyby nie należeli, to były wtedy takie czasy, że o zrobieniu kariery nie mogliby myśleć. Tak jest
również w przypadku Autora tego bloga.https://pl.wikipedia.org/wiki/Arkadiusz_Jadczyk. Czy
to nie dziwne, ze Autor tego bloga nie uzupełnił swojej biografii  w
wikipedii o tę informację?Tym bardziej że ja sam twierdzi zapisał się do
PZPR ze szlachetnych pobudek, żeby zmieniać na lepsze partię od środka.
Czyli  informacja o wstąpieniu do PZPR w celach nazwijmy to
"dywersyjnych" powinna być dla Autora powodem do chluby.Tym bardziej, że
wielu jego kolegów ze świata nauki wstępowało do PZPR wyłącznie w
celach koniunkturalnych - a mianowicie, żeby przyspieszyć zrobienie
kariery , wyjechać na stypendium zagraniczne na tzw. Zachód ( bo bez
przynależności do PZPR taki wyjazd był praktycznie niemożliwy) i zarobić
kasę " w twardej walucie". Autor  takich pobudek nie miał.Przypuszczam,
że mogą się znaleźć różni złośliwcy i niegodziwcy, którzy powiedzą, że
logika przystępowania do "bandy" w celu "dywersji" jest mocno
"pokręcona" i zakwestionują szlachetne pobudki Autora. Ale wiadomo, ze
"jadowitych języków" jest wszędzie pełno i nie ma co się nimi
przejmować.

Drugi rodzaj dramatu to dramat Alberta Einsteina, gdy jesteśmy całe życie wierni swoim głębokim przekonaniom, ale jesteśmy w tym samotni i w końcu okazuje się, że drabina po  której się wspinaliśmy jest za krótka. Jak się z tym pogodzić?
=============================================
Jakim głębokim swoim przekonaniom był wierny (samotnie)  całe życie albert Einstein?