W poprzedniej notce rozpocząłem temat „ideałów nauki”. Zakończyłem ją stwierdzeniem, że celem nauki jest Prawda, że winna być obiektywna i dzielona. Dziś kontynuuję ten fragment z mojej książki.
No dobrze, „Prawda”, ale co z łagodzeniem ludzkiego cierpienia? Poincaré daje na to natychmiastową odpowiedź:
„Bez wątpienia winniśmy przede wszystkim czynić wysiłki dla złagodzenia ludzkiego cierpienia, ale właściwie czemu? Nie cierpieć – to ideał negatywny, a najłatwiej go osiągnąć przez unicestwienie świata.”
Po czym dodaje:
„Jeśli zależy nam na tym, by czynić człowieka coraz bardziej wolnym od trosk materialnych, to po to, by mógł użyć tak uzyskaną wolność do poznawania i konteplacji prawdy.”
Brzmi to niemal jak biblijne „ i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" (Jan 8:32). Z pewnością Poincaré nie wymyśla tu niczego nowego. Przypomina nam jedynie bardzo starą, lecz zapomnianą podstawową zasadę. I w samej rzeczy łatwo ją zapomnieć. Poincaré zdaje sobie sprawę także i z tej trudności:
„Ale czasami prawda nas trwoży. I, w samej rzeczy, wiemy, czasami jest zwodnicza, że jest jak zjawa ukazująca się jedynie na chwilę i umykająca, że trzeba za nią niestannie podążać, ale nigdy jej nie osiągniemy.”
Co więcej:
„Wiemy też jak okrutną często bywa, i zastanawiamy się nad tym czy nie lepiej pocieszać się złudzeniami, ba, więcej nawet, bo czyż złudzenia nie dodają nam pewności siebie? Gdy złudzenia znikną, czy będzie wciąż miejsce na nadzieję i czy będziemy mieć dość odwagi by osiągać cele? Innymi słowy, czyż koń zaprzężony do kołowrotu nie stanie gdy rozwiążemy mu zabandażowane oczy?”
W samej rzeczy, prawda może być okrutna, i czasami bez potrzeby. Zdałęm sobie z tego sprawę parę miesięcy temu gdy słuchałem wykładu mojego znajomego matematyka. Miałem ze sobą aparat fotograficzny i gdy wykładowca wykrzykiwał do jednego ze swoich kolegów najwyraźniej niezadowolonego z tematu wykładu, pstryknęłem zdjęcie. Posłałem je potem temu niezadowolonemu. Gdy mój znajomy dowiedział się o tym, bardzo go to wzburzyło. Spytał mnie:
"I czemu to zrobiłeś?”
"Bo to prawda", odpowiedziałem.
Dopiero po pewnym czasie zrozumiałem i przeprosiłem za to co zrobiłem. Rozumowałem, że skoro coś jest prawdą – czemu jej nie wyjawić? Niby tak, ale w tym przypadku było to zmojej strony niepotrzebne okrucieństwo. Dla mnie był to „po prostu niewinny żart”. Dla osoby na fotce nie było to niewinne a, co więcej, móje działanie nie miało żadnego użytecznego celu. Prawda w Nauce nie jest żartem, jest rzeczą poważną i ma cel. Tym celem jest powiększanie Wiedzy – o świecie zewnętrznym i o nas samych, tak, byśmy mogli innym pomagać, nie po to zaś by ich ranić.
Naukowiec, zainteresowany obrzeżami nauki.
Katalog SEO Katalog Stron
map counter
Życie jest religią.
Nasze życiowe doświadczenia odzwierciedlają nasze oddziaływania z Bogiem.
Ludzie śpiący są ludźmi małej wiary gdy idzie o ich oddziaływania ze wszystkim co stworzone.
Niektórzy ludzie sądzą, że świat istnieje dla nich, po to, by go pokonać, zignorować lub zgasić.
Dla tych ludzi świat zgaśnie.
Staną się dokładnie tym co dali życiu.
Staną się jedynie snem w "przeszłości".
Ci co baczą uważnie na obiektywną rzeczywistość wokół siebie, staną się rzeczywistością "Przyszłości"
Lista wszystkich wpisów
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie
