Komentarze do notki: Wysokie obcasy to chiński wynalazek

Historia wysokich obcasów ma również swój początek w starożytnej Grecji i Rzymie. Uważa się, że Grecy używali butów na podwyższeniu w trakcie wystawiania sztuk teatralnych. Miało to za zadanie podkreślenie pozycji odgrywanej postaci, gdyż wyższy obcas był równoznaczny z wyższym statusem społecznym bohatera. O ile w Grecji wysokie buty były atrybutem aktorów teatralnych i ściśle wiązały się z mocno kultywowaną wtedy sztuką, to w Rzymie zarezerwowane były dla kobiet lekkich obyczajów. Rzymianki zajmujące się prostytucją nosiły buty na wysokich obcasach, aby zakomunikować, że parają się tą niechlubną profesją. Ciekawa w tym jest rozbieżność, że w Egipcie szpilki stanowiły potwierdzenie przynależności do wyższej klasy społecznej, natomiast w Rzymie charakterystyczne była dla osób z najniższej hierarchii i nie miały nic wspólnego z szacunkiem. Warto również zauważyć, że używano wtedy butów na koturnach oraz sandałów z korkową, wysoką podeszwą, które obecnie stanowią niesłabnący trend w modzie współczesnej i często są widoczne na światowych wybiegach.