Kulminacyjnym punktem obchodów chińskiego Nowego Roku jest Święto Latarni przypadające w tym roku 15 lutego.
Dzisiaj w Chinach na tę okazję ulice są barwnie wystrojone, najczęściej w kolorze czerwonym. O zmierzchu dzieci wraz z rodzicami przechadzają się trzymając w rękach czerwone lampiony. Mimo że tradycyjne papierowe modele lampoinów oświetlane świeczkami znajdują jeszcze swych zwolenników, to częściej widuje się lampiony podświetlane światełkami ledowymi.
Wizerunki postaci z filmów rysunkowych konkurują z tradycyjnymi legendarnymi zwierzętami.
Lampiony przedstawiają legendy w kolorowym wystroju.
W swiątyniach odbywają się konkursy o wybór najpiękniej udekorowanego lampionu, a ulicami snują kolorowe pochody.
W ciągu dnia organizowane są występy artystyczne: taniec lwa i smoka oraz chodzenie na szczudłach. Wieczorem oprócz podziwiania lampionów wystrzeliwane są sztuczne ognie. W noc pierwszej pełni księżyca roku lampiony tworzą uroczą scenerię.
Pierwszy miesiąc tradycyjnego chińskiego kalendarza nazywa się „yuan, 元”. W czasach starożytnych noc nazywano „xiao 宵”. Tak więc powstała nazwa „yuanxiao” odnosząca się do Święta Latarni.
Legenda opowiada:
„Rozgniewane bożyszcze mściwie chciało podpalić całe miasto w 15-tym dniu pierwszego miesiąca ksieżycowego. Wówczas jeden z trzeźwo myślących mieszkanców zmobilizował ludność do zapalenia o zmierzchu na ulicach czerwonych lampionów i zawieszenia ich na drzwiach domów. Złośliwy bożek sądząc, że całe miasto jest już w płomieniach wycofał się ze swego groźnego planu.”
Jest to jedna z wielu legend wyjaśniających pochodzenie ŚWIĘTA LAMPIONÓW.
Wersja najbardziej popularna mówi też, że boskie zagrożenie to mistyfikacja przygotowana przez królewskiego doradcę o dobrym i wielkim sercu, która miała umożliwić młodym sługom (eunuchom) z pałacu królewskiego wyjść na całą noc i złożyć wizytę swym rodzinom.
15-ty dzień pierwszego miesiąca księżcowego jest również swiętem „kulek z ryżu kleistego”. Jest to pierwszy dzień pełni księżyca w Nowym Roku.
W tym dniu wszyscy delektują się tradycyjną potrawą yuánxiāo (元宵). Są to ryżowe kulki o słodkim sezamowym lub arachidowym nadzieniu, z orzeszkami ziemnymi, orzechami, z pastą z czerwonej fasoli, owocami itp. Ryżowe kulki zwane yuanxiao 元宵 lub tangyuan 汤圆 symbolizują jedność rodziny. Tradycja ich spożywania przetrwała od dynastii Song (960-1279).
„Święto Lampionów” narodziło się za czasów cesarza Ming z dynastii HAN, gorliwego zwolennika buddyzmu. Tego właśnie dnia cesarz postanowił aby w Cesarskim Pałacu i we wszystkich swiątyniach zostały zapalone lampiony na cześć Buddy. Posłuszna ludność zapaliła rownież lampiony w swych domostwach. Od tej pory dzień ten jest świętowany, stając się „Dniem Światła”. W późniejszych czasach poczęto przyklejać na lampionach małe papierki z zagadkami tworząc je jeszcze bardziej atrakcyjnymi.
Jedna z teorii łączy Święto Latarni z taoizmem. Mówi się, że piętnasty dzień pierwszego miesiąca księżycowego to urodziny taoistycznego boga nieba, odpowiedzialnego za szczęście.
Opowieść o pochodzeniu święta związana jest ze starożytnym wojownikiem Lan Moon, który poprowadził bunt przeciwko tyranicznemu królowi w starożytnych Chinach. Zginął on podczas szturmu na miasto, a rebelianci upamiętnili święto honorując jego imię.
Cesarz Wudi z dynastii Han zwrócił szczególną uwagę na to wydarzenie. W 104 p.n.e. ogłosił, że Święto Latarni będzie jednym z najważniejszych świąt w kraju i powinno trwać całą noc.
Chińczycy gdziekolwiek się znajdują zawsze są wierni swej tradycyjnej kulturze.
Więc świętujmy wraz z nimi!
Inne tematy w dziale Kultura