17 stycznia jest Światowym Dniem Pizzy, który w 2017 roku został nadany przez Komitet Ochrony Kultury Niematerialnej UNESCO i ogłoszony oficjalnym tytułem Światowego Dziedzictwa.
Chińskie podniebienie jest przyzwyczajone do zupełnie innych smaków, tak bardzo odmiennych niż zachodnie. Jest to inny sposób gotowania, krojenia, podawania i jedzenia. Turyści chińscy podczas swych krótkich urlopów przyjeżdzają do starej Europy. Odwiedzają nas nie dla kuchni, a raczej dla zabytków i luksusowych zakupów w renomowanych sklepach. Stołują się w chińskich restauracjach prowadzonych przez swych ziomków.
Byłoby zarozumiałością twierdzić, że Chiny miały wpływ na niektóre aspekty włoskiej kuchni, wszak obie cywilizacje są odmienne.
Ale... ale... nie zapominajmy, że w 1271 roku Marco Polo wraz z ojcem i swym wujem wyruszył w daleką podróż, dotarł do Chin, gdzie pozostał przez 20 lat. Podobno w jego bagażach (tak mawia legenda) oprócz swych precyzyjnych dokumentów historycznych znalazły się również przepisy kulinarne kuchni chińskiej.
Czyż włoska pizza to nie potomek smacznych nadziewanych jarzynami placuszków, przygotowywanych na każdym rogu chińskiej ulicy ? Czyż "jiaozi" to nie pierożki będące symbolem gościnności? ...
Makarony, kluski – mieszają się w garnku ze spaghetti i innymi vermicelli.
Moja teza jest jedna, Włosi nie są twórcami swej smacznej kuchni, są "amanuensisami" (amanuense = sekretarz) chińskiej kuchni .
„Chińska pizza” to Cōng You Bǐng 葱油饼.
Legenda głosi, że Marco Polo, który notabene również przywiózł makaron z Chin, po powrocie do Włoch nostalgicznie wspominał Cōng You Bǐng. Stąd poprosił kilku włoskich kucharzy, aby spróbowali dla niego przygotować ten przysmak.
Wydaje się, że narodziny Cong You Bing sięgają tak daleko w czasie, że nawet chińscy historycy nie osiągnęliby konsensusu co do jego dokładnego pochodzenia.
Wielu uważa, że słynny naleśnik powstałby w Szanghaju, mieście zamieszkiwanym niegdyś przez dużą społeczność indyjską. Ta teoria wydaje się całkiem prawdopodobna, biorąc pod uwagę podobieństwa z Cong You Bing.
Cong You Bing to lekko solony chlebek z dymką i z dodatkiem oleju (you 油).
Ciasto jest wykonane z mąki pszennej, jest cienko rozwałkowane, posmarowane olejem i posypane przed pieczeniem posiekaną świeżą dymką.
Przepis na ten przysmak różni się w zależności od sposobu przygotowania i regionu gdzie powstaje. Jedni spożądzają grubą warstwę ciasta, inni mniejszą, najczęściej z większą lub mniejszą ilością oleju. Czasami placuszek jest doprawiany pastą z sfermentowanej soi, pastą z ostrej papryki, posypywany sezamem, smażony z jajkiem lub po prostu podawany bez dodatków.
Rezultat jest prawie zawsze taki sam: gorące, pachnące i chrupiące ciasto.
Placuszki duże i cienkie są zazwyczaj sprzedawane na wagę, przy czym cena zmienia się w zależności od pożądanej ilości, natomiast naleśniki mniejsze, grubsze sprzedawane są najczęściej na sztuki.
W Szanghaju ten smaczny naleśnik jada się głównie na śniadanie. Chińczycy lubią go również spożywać w ciągu dnia, jako przekąskę lub jako dodatek do niektórych chińskich lub tajwańskich potraw.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
