zhongguo zhongguo
477
BLOG

„NIEBIAŃSKIE KONIE”

zhongguo zhongguo Wiersze Obserwuj temat Obserwuj notkę 4

      Ponad 2000 lat temu dorzecze rzeki Yili było już stolicą plemion koczowniczych. W 119 roku pne chiński dyplomata Zhangqian (张 骞) przywiózł cesarzowi dziesiątki wspaniałych koni z regionu po swej drugiej eksploracji Zachodu.

Podróże Zhang Qiana są ściśle związane z historią „Jedwabnego Szlaku”

     Historycznie uważa się, że „Jedwabny Szlak” został otwarty przez chińskiego generała Zhang Qiana w II wieku p.n.e. Cesarz wysłał go, by przypieczętował sojusz z plemionami usadowionymi na zachód od pustyni Taklamakan.

Konie ofiarowane cesarzowi otrzymały przydomek „niebiańskich koni”.


                   image


     W szczytowym okresie Jedwabnego Szlaku, między I wiekiem pne a VII wiekiem, karawany, które łączyły Chang'an z Morzem Śródziemnym, znalazły się przed obliczem szczególnie wrogiego środowiska.

     imageKraje, które odwiedził Zhang Qian zaznaczono na niebiesko


             Karawany po opuszczeniu Xi'anu snuły korytarzem Gansu by ominąć pustynię Taklamakan na północy u podnóża wysokich gór Tian Shan lub na południu u podnóża gór Kunlun. Te dwie drogi były usiane miastami i karawanserajami: na północy Turfan, Ürümqi, Karachahr, Koutcha, Aksou, Kashgar, a na południu Dunhuang, Miran, Cherchen, Niya, Khotan, Yarkand.

Z Kashgar i z Yarkand szlaki łączyły Persję i Indie wysokimi górami Azji Środkowej (Pamir i Karakorum), prowadząc następnie przez historyczne państwo irańskie w południowej Jaruzji, Sogdianę (Samarkanda, Buchara, Merv), Baktrię oraz Kaszmir. Niewiele karawan było w stanie odbyć cały szlak. Towary były odsprzedawane wzdłuż drogi w oazach, które stały się bardzo prosperującymi ośrodkami handlowymi.

                     image


image„Galopujące konie na niebie” to chińskie wyrażenie, które metaforycznie opisuje ludzką wyobraźnię.


          Konie pędzą z pustyni Taklamakan poprzez ośnieżone przełęcze Torougart i stepy Kazachstanu, by zakończyć swój szlak w dolinie Fergany, gdzie przybywają do raju w „Złotej Dolinie”.

Kotlina Fergańska w porównaniu z ekstremalnymi klimatami Azji Środkowej to „świat łagodności”, z umiarkowanymi zimami i łagodnymi latami, którą wiosną zdobi tysiące kolorów kwitnących wiśni, śliw i moreli.

image Dolina Fergańska jest krainą „Niebiańskich Koni”galopujących dziennie ponad tysiące chińskich mil i mających znacznie twardsze kopyta niż chińskie konie.


To rzeczywiście "niebiańskie konie", które poeta Dufu (杜甫) celebruje w jednym ze swoich wierszy:


Zwinny szkielet z silnymi kształtami


Uszy stoją jak przycięty bambus


Wiatr lekko unosi kopyta


Dokąd idziesz, nic cię nie powstrzyma.


Mogę Ci powierzyć zarówno życie, jak i śmierć


Dumny kurier. Nasze wspólne marzenia


Przez ponad tysiąc mil szaleją w otwartej przestrzeń.


 tłumaczenie: 

image


image "Niebiański koń”, to koń galopujący jednym kopytem na jaskółce w locie. Jest to energiczny koń z długim pyskiem i prężnym łbem.

To właśnie w Gansu odkopano słynny chiński brąz przedstawiający „Niebiańskiego Konia”:

image Koń z brązu stanowi logogram  chińskiej turystyki oraz symbol miasta Wuwei leżącego w prowincji Gansu.

Konie były najbardziej efektywną i szybką pomocą w czasie wojny, dzięki którym w starożytnych Chinach możliwy był transport i komunikacja. Silna kawaleria była także bardzo ważna przy odparciu inwazji Hunów i utrzymaniu pokoju na granicy północnej podczas panowania dynastii Han (206 pne - 220 ne).

 Dlatego też w tamtych czasach otaczano konie wielkim szacunkiem i uważano je za symbol świętości, mocy i niezwykłych osiągnięć narodu.

Wśród prac sztuki pięknej najświetniejszy jest „Niebiański Koń” wykonany z brązu.

                                image

       Został on ekshumowany ekshumowany w Leitai (雷 台 汉墓) w dystrykcie Wuwei (Gansu).

Niniejszy brąz ma 34,5 cm wysokości, 45 cm długości i waży 7,15 kg. Został odkryty przypadkowo przez miejscowych rolników w 1969 r. w grobowcu z II wieku n.e., zidentyfikowanym jako grobowiec głowy prefektury Wuwei, generała Zhanga Fei z dynastii Han.

image


      „Niebiański koń” z brązu galopujący na jaskółce to jeden z narodowych skarbów Państwa Środka.

Wśród różnych arcydzieł rzemiosła chińskiego galopujący koń z brązu ma unikalny, wspaniały kształt. Jest to klasyczna praca chińskiej starożytnej estetyki.

Rzeźba powstała około 2000 lat temu, ma świetne proporcje i jest bardzo sugestywna.

Pozycja czterech nóg konia jest realistyczna, zupełnie jak wzięta z życia, którą bardzo wysoko ocenili zarówno chińscy, jak i zagraniczni archeologowie i artyści. Każda część rzeźby została delikatnie zaprojektowana z całkowitą symetrią. Postawa konia bardzo przekonywująco wyraża jego inochód.

Obecnie ten zabytek kultury znajduje się w Muzeum Prowincjonalnym Prowincji Gansui i nie może opuścić Chin.


zhongguo
O mnie zhongguo

CHINY - to moja pasja i powołanie. KRAJ, w którym jest najwięcej ludzi do polubienia. JĘZYK, HISTORIA, KULTURA, TRADYCJA ... wszystko mnie interesuje. Wśród moich podróży po Chinach losy wiodą mnie tam gdzie jest zawsze coś do odkrycia </&lt NAGRODA ''za systematyczną prezentację kultury chińskiej i budowanie mostów pomiędzy narodem chińskim i polskim'' (2012 rok)"

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (4)

Inne tematy w dziale Kultura