Słowo eunuch pochodzi ze starożytnej greki i oznacza strażnik łóżka.
Eunuchowie odegrali dużą rolę w historii Chin, stanowiąc silną kastę dworską. Na dworze cesarskim pojawili się od VIII wieku p.n.e.
Tylko pozbawieni przyrodzenia osobnicy mogli zostać osobistymi sługami cesarza, strzec jego kobiet i pomieszczeń za pałacowymi bramami. Harem cesarza miał mu zapewnić odpowiednią liczbę męskich spadkobierców w czasach, gdy śmiertelność wśród dzieci była bardzo wysoka.
Męskich krewnych i bliskich cesarza, także jego synów, trzymano z dala od Zakazanego Miasta. Nie wolno im tam było wchodzić pod karą śmierci. To właśnie oznaczał termin „Zakazane Miasto” – zakazane dla mężczyzn.
Jedynym mężczyzną był tam cesarz, obiekt nadziei i pożądań tysięcy pięknych dam, zgromadzonych w jego haremie. Aby nasienie cesarza nie marnowało się daremnie, odpowiedni eunuchowie pilnowali skrupulatnie, kiedy która konkubina ma miesiączkę, a następnie odpowiednio kierowali cyklem ich zbliżeń w szczycie płodności.
Od lojalnych eunuchów cesarz odbierał potajemne meldunki o charakterze i zdolnościach swoich synów, co pozwalało mu potem najbardziej obiecującego z nich wyznaczyć na następcę. Eunuchowie byli właściwie niezbędni dla funkcjonowania instytucji cesarstwa.
Cała osobista obsługa cesarza, jego przyboczna straż, policja, najbliżsi zaufani, wysłannicy, szpiedzy, sekretarze, kucharze, łaziebni, balwierze, lekarze, garderobiani, nosiciele lektyk, kaci, heroldzi, asystenci, itp. byli wyłącznie eunuchami. {*}
Po kolacji, eunuch przedstawiał cesarzowi srebrną tacę, na której leżały tablice z nazwiskami wielu konkubin. Gdy cesarz nie chciał spędzić nocy z żadną ze swych konkubin kazał odejść eunuchowi, a jeśli chciał, obalał na podłogę tablicę z nazwiskiem konkubiny.
Eunuchowie natychmiast udawali się do wybranej konkubiny.
Archiwalne zapisy dotyczące eunuchów w Chinach sięgają czasów dynastii Shang (1600-1046 pne), kiedy to cesarze tej dynastii kastrowali jeńców wojennych. Podczas panowania dynastii Qin (221-206 p.n.e.) niewolnicy eunuchowie wykonywali przymusową pracę przy projektach państwowych, w tym tworzeniu Armii Terakotowej.
W czasach starożytnych kastracja była jedną z pięciu kar. Pozostałe cztery to: tatuowanie twarzy, nacięcie nosa, nacięcie stóp i śmierć. Była również sposobem na uzyskanie stanowiska w służbie cesarskiej.
Obowiązki eunuchów były podzielone na 24 różnych zadań:
przygotowywanie spektaklów, zarządzanie kuchniami, organizowanie ceremonii, kontrolowanie obiegu dokumentów przeznaczonych dla cesarza, przedstawianie nałożnic cesarzowi…
Eunuchowie kontrolowali całą cesarską biurokrację, a eunuch stojący na czele ceremonialnego kierownictwa był jedną z najbardziej wpływowych postaci w państwie. Eunuchowie byli odpowiedzialni za zapewnienie cesarzowi komfortu, a także jego dobrego zdrowia seksualnego.
Bardzo szybko wykorzystują i nadużywają oni swoich wpływów i przekształcają się w tajną policję lub też stają na czele armii w kampanii. Są również obecni w ambasadach, w poborze podatków, w wymiarze sprawiedliwości...
Najlepsi eunuchowie są szkoleni w szkole eunuchów, gdzie uczą się czytać i sporządzać oficjalne dokumenty oraz kopiować klasykę literatury. Rozwój kariery eunucha pozwala najzdolniejszym z nich gromadzić kolosalne fortuny dzięki łapówkom.
Większość eunuchów pod rządami Ming to buddyści bardzo obecni w życiu religijnym, w szczególności poprzez finansowanie wielu świątyń.
Pod koniec panowania dynastii Ming (1368-1644 ne) cesarz zatrudniał około 70 000 eunuchów. Logika mówiła, że skoro nie są w stanie spłodzić dzieci, nie będą kuszeni, by przejąć władzę i założyć własną dynastię. Pod rządami Ming, zwłaszcza od 1421 r., eunuchowie tworzyli ścisły krąg cesarza, którego życie dzielili w Zakazanym Mieście.
Nie przeszkodziło to niektórym eunuchom w zdobyciu ogromnego prestiżu i władzy, w tym słynnemu odkrywcy Zheng He (1371-143 n.e.). Ten chiński admirał w latach 1405-1433 odbył serię podróży do wielu miejsc w Azji i Afryce. Jego morskie wyprawy przyczyniły się do rozwoju handlu i pogłębiły wiedzę nawigacyjną.
Muzułmanin z dynastii Ming na dworze cesarza Yongle, był z pochodzenia Mongołem pochodzącym z rządzącej Chinami kasty wojowników za czasów mongolskiej dynastii Yuan. Jako chłopiec został pojmany po zdobyciu Kunmingu przez zbuntowaną armię chińskich chłopów. Został wykastrowany gdy miał 13 lat. Wówczas nazywał się Ma He. Nazwisko, które na Dalekim Wschodzie stoi zawsze w pierwszym członie przestało być ważne. Nie mógł już kontynuować swego rodu z powodu swej kastracji. Zmieniono mu je zatem na Zheng, aby włączyć go w ród jego pana.
Był potężnym, chińskie źródła podają, że miał ponad dwa metry wzrostu, ponad 100 kilo wagi, i „kroczył jak tygrys”.
Był znakomitym wojownikiem o bystrym, wszechstronnym umyśle. Nazywano go “smokiem”. Nosił przydomek San Bao Taijian, tzn. Eunuch z Trzema Klejnotami. W fałdach swej jedwabnej szaty skrywał wysadzaną klejnotami szkatułkę zawierającą to, co było najcenniejsze: zaschnięte szczątki jego obciętych jąder i penisa.
Szkatułka zawierająca klejnoty jego męskości, miała być złożona w trumnie i towarzyszyć mu drodze na tamten świat. Ponownie miał się odrodzić jako pełny mężczyzna. Mimo że pierwotnie był muzułmaninem wierzył w buddyjską reinkarnację, lecz nie chciał być spalony, tylko pochowany po konfucjańsku a więc w ziemi, w solidnej i szczelnej trumnie oraz koniecznie ze swymi „męskimi klejnotami”.
Kastracja polegała na usunięciu penisa oraz jąder, a wszystko za jednym cięciem ostrego noża. Do cewki moczowej wkładano ptasie pióro, aby pozwolić na wydzielanie się moczu podczas gojenia się rany.
Bolesny proces kastracji miał często miejsce w domu i mógł być śmiertelny. Był on powszechną praktyką, chociaż nie zawsze był w pełni respektowany, co doprowadziło do tego, że stał się nielegalnym.
Operacja ta otwierała chłopcom drzwi do domów królewskich i arystokracji. Miało to zapewnić, że słudzy nie będą w stanie zdradzić swoich panów, zapraszając się do łoża nałożnicy.
Eunuchowie w Chinach stanowili szczególną klasę w tradycyjnym społeczeństwie.
Kastrację stosowano od okresu Shang (XIV - XI w. p.n.e.) jako karę.
Życie eunucha było proste i oddane służbie cesarzowi lub szlachcicowi, z którym był związany.
Wśród eunuchów istniała hierarchia, skąd gra o władzę polityczną w ich kaście, aby dotrzeć na jej szczyt i móc zbliżyć się jak najbliżej do władzy imperialnej.
W zależności od epok, ich małżeństwa były dozwolone; ale większość nie mogła się ożenić, z powodu poświęconego czasu ich panu. Poza tym musieli uzyskać jego zgodę na każde małżeństwo, bojąc się jego gniewu, a tym samym śmierci, ponieważ trzeba pamiętać, że życie eunucha należało do pana.
Po śmierci grzebano eunuchów z usuniętymi organami.
Wraz z końcem dynastii Qing (1644-1912) nastąpił koniec tej barbarzyńskiej tradycji. Za panowania cesarzowej Cíxǐ pozostało tylko 500 osobników na cesarskim dworze. Eunuchowie doświadczyli gwałtownego upadku za dynastii Qing ponieważ byli pogardzani w tej mandżurskiej dynastii, która gardziła zasadą kastracji.
Biedny Sun Yaoting, ostatni eunuchu w historii Chin został wykastrowany w wieku ośmiu lat przez ojca jednym cięciem brzytwy, by służyć ostatniej mandżurskiej dynastii Qing. Było to było w 1911 roku, zaledwie kilka miesięcy wcześniej ostatni cesarz Puyi został obalony ...
Urodził się w listopadzie 1902 roku w biednej rodzinie w Tianjin, zmarł w grudniu 1996 roku, w wieku 94 lat w świątyni buddyjskiej Ganhua w Pekinie, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.
Liczbę eunuchów oszacowano na 470 w 1912 r., kiedy obalono ostatnią dynastię.
Pokojówki i eunuchowie za dynastii Ming i Qing byli dość liczni na dworze cesarskim. Pod koniec panowania dynastii Ming, było 9000 pokojówek i 100 000 eunuchów. Za panowania dynastii Qing ich liczba się zmniejszyła Rozporządzenie przewidywało, że liczba eunuchów nie powinna przekraczać 2260 i zaledwie 300 pokojówek. Ale rzeczywista ich liczba była większa. Co więcej, zatrudniano każdego roku kilkadziesiąt tysięcy osób zaangażowanych w różne obowiązki w Zakazanym Mieście.
Na załączonych zdjęciach można zobaczyć kilku ważnych eunuchów z chińskiej historii.
Tián yì, wpływowy eunuch z dynastii Ming
Zhào Gāo minister pierwszego cesarza Qin Shi Huang Di, który zjednoczył Chiny. Był urzędnikiem, który został szefem eunuchów za panowania cesarza.
Huáng Hào, który wpłynął na ostatniego cesarza Liu Shana z dynastii Shu (okres podziału Trzech Królestw) i doprowadził do upadku królestwa zagarniętego przez dynastię Wei (stworzoną przez polityka, wojskowego i poetę Cao Cao)
Sīmǎ Qiān – pierwszy historyk, który podjął próbę opisania historii Chin od ich powstania.
Średnia długość życia wykastrowanych mężczyzn wynosiła 70 lat. Archiwa świadczą również o trzech stulatkach, z których najstarszy zmarł w wieku 109 lat.
W pekińskiej dzielnicy Shíjǐngshān, znajduje się małe muzeum eunuchów, powstałe w 1998 roku wokół miejsca pochówku Tián yì, wpływowego eunucha z dynastii Ming.
W dużym domu o powierzchni 600 m2 pięć sal wystawowych oferuje krótki przegląd praktyki kastracji w Chinach, od czasów pierwszych eunuchów, pojawienia się wyjątkowej i potężnej klasy społecznej, aż do zaniku jej ostatniego przedstawiciela w 1996 roku.
Jedna z sal w muzeum poświęcona jest najsłynniejszym eunuchom.
{*} wolnemedia.net
Inne tematy w dziale Kultura
