DZIEŃ PANDY

Światowy Dzień Pandy jest obchodzony 27 października.

Jego celem jest uczulenie naszej świadomości na temat tego kultowego gatunku zwierząt.

Tego dnia świętujemy narodowy skarb Chin.

Tysiące lat temu pandy wielkie zamieszkiwały znaczną część Azji Południowo-Wschodniej. Dziś wysokie góry Syczuanu są ich ostatnim schronieniem.

Obecnie można je znaleźć w częściach sześciu odizolowanych pasm górskich (Minshan, Qinling, Qionglai, Liangshan, Daxiangling i Xiaoxiangling).

Chiny mają obecnie prawie 450 wyhodowanych i żyjących w niewoli pand wielkich, a wskaźnik przeżywalności wynosi prawie 88%.

W 2015 roku w niewoli urodziły się 43 pandy. Według oświadczenia administracji przeżyło łącznie 40 małych osobników, w tym 28 bliźniaków.

Chiny zamierzają zwiększyć do tego roku populację pand olbrzymich w niewoli do 500.

W Chinach na wolności żyje łącznie 1864 pand.

W ciągu ostatnich lat wiele pand udało się wypuścić na wolność w naturalnych środowiskach.

           

                      

Jean-Pierre Armand David był pierwszym, który ujawnił istnienie wielkiej pandy. Był on misjonarzem Lazarystów, zoologiem i francuskim botanikiem, urodził się 7 września 1826 r. w Espelette we francuskim kraju Basków.

Armand David wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w 1848 r., a w 1862 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Wraz ze studiami teologicznymi uzyskał solidne wykształcenie przyrodnicze.

     ojciec Armand David w stroju mandaryna w okresie dynastii Qing, 2.08.1872

Ojciec David został natychmiast wysłany do Chin, do Pekinu, gdzie zaczął gromadzić dużą kolekcję przyrodniczą, głównie zwierząt, ale także roślin i skał. 

                     ekspedycje ojca Davida w Chinach

Na prośbę rządu francuskiego najważniejsze okazy z jego kolekcji zostały wysyłane do Paryża, gdzie wzbudzały i wzbudzają nadal duże zainteresowanie.

W latach 1862–1866 prowadził pierwsze eksploracje Pekinu. W 1863 roku eksplorował góry na zachód od Pekinu, a rok później te na północnym wschodzie.

                                       

Ojciec David spędził kilka lat w Moupin, które dziś nosi nazwę Baoxing, we wschodnim Tybecie (dziś zachodni Syczuan). Jest to teren górzysty, o niezmiernie bogatej florze i faunie.

11 marca 1869 ojciec David zanotował w swym dzienniku, że widział, goszcząc u lokalnego właściciela ziemskiego, pana Li, skórę „sławnego biało-czarnego niedźwiedzia”. W tym samym miesiącu kupił małego osobnika od myśliwych; żałował, że myśliwi, którzy złapali zwierzę żywcem, zabili je, by było je łatwiej transportować.

Nieco później pozyskał kolejne ciało, tym razem dorosłego „niedźwiedzia”, którego kości i skórę mógł wysłać do Francji. 

                                

Młoda panda, pierwsza otrzymana przez Davida i wysłana do Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu

Na ich podstawie opisano nowy gatunek, jedynego przedstawiciela rodzaju, pandę wielką.

                             

                            Rycina autorstwa Henri i Alphonse’a Milne-Edwards przedstawiająca wielką pandę

Pierwszy dorosły osobnik, samica, która pozwoliła Davidowi opisać ten gatunek

Tablica pamiątkowa o. Davida znajdująca się w Baoxing 

Z okazji 140-tej rocznicy odkrycia wielkiej pandy przez ojca Davida, rzeźba przedstawiająca uścisk dłoni między pandą a Davidem