Wkraczamy w ostatni księżycowy okres jesieni i przejście jesieni do zimy.
W kalendarzu gregoriańskim początek okresu zwanego Shuāng jiàng przypada corocznie około 23 października.
Pogoda się ochładza i pojawia się pierwszy mróz.
Okres ten charakteryzuje się chłodniejszą pogodą rano i wieczorem, cieplejszą w południe, panuje duża różnica temperatur między dniem a nocą.
Jedno z przysłów chińskich mawia: „霜降杀百草” , Shuāngjiàng shā bǎicǎo („Mróz zabija chwasty”).
Po przymrozkach rośliny stopniowo tracą witalność, a ziemia odpoczywa.
Termin 霜降, shuāngjiàng odzwierciedla charakterystyczną klimatyczną zmianę temperatury między dniem a nocą, jesienną suszę i postępującą zimną pogodę.
Nie oznacza to, że w tym okresie przejściowym nadchodzą „jesienne przymrozki”.
W rzeczywistości mróz nie „schodzi” z nieba. Jest on kondensacją pary wodnej na gruncie, gdy napotyka ona zimne powietrze w wyniku zmian temperatury.
W meteorologii pierwsze przymrozki jesienne są ogólnie określane jako „wczesne przymrozki” lub „pierwsze przymrozki”, a ostatnie przymrozki wiosenne jako „przymrozki nocne” lub „przymrozki końcowe”.
Okres ten obejmuje głównie zwyczaje, takie jak podziwianie chryzantem, spożywanie persymonów i spacery na łonie natury.
Jesienne chryzantemy są w pełnym rozkwicie.
W wielu miejscach w Chinach odbywają się obecnie festiwale chryzantem, aby okazać szacunek i miłość do tych kwiatów.
Kluczem do zachowania zdrowia powinna być ochrona organizmu przed zewnętrzym zimnem i zatrzymanie ciepła wewnątrz organizmu.
W tym czasie należy w szczególności uważać na śledzionę i żołądek spożywając odpowiedni pokarm.
Późną jesienią pogoda się ochładza, widać suszę jesienną, a susza łatwo uszkadza płyny ustrojowe, między innymi elektrolity.
Należy spożywać więcej pokarmów, które pobudzają pracę śledziony, odżywiają yin i nawilżają suchość organizmu.
Musimy jeść więcej pokarmów bogatych w białko, uprawiać sport i chodzić na spacer.
Starożytni na ogół jedli mięso jagnięce i królicze.
Kasztany również dobrym pożywieniem w tym czasie. 
Jako puenta tej notki, legenda o spożywaniu persymonów:
Zhu Yuanzhang, cesarz założyciel dynastii Ming, pochodził z biednej rodziny chłopskiej .
Kiedy był dzieckiem często był głodny. Pewnego dnia w okresie Shuang jiàng, kiedy był bardzo głodny, poszedł do małej wioski i znalazł sad z persymonami rosnącymi na skraju wioski.. Mały Zhu Yuanzhang był bardzo podekscytowany, gdy ujrzał ten sad. Chłopiec użył wszystkich swoich sił, aby wspiąć się na drzewo i zafundować sobie ucztę z persymmonami. Później, kiedy Zhu Yuanzhang został cesarzem, ponownie przeszedł przez tę małą wioskę i stwierdził, że drzewo wciąż tam jest, wciąż pokryte czerwonymi persimonami. Zhu Yuanzhang pomyślał, że to te persymony uratowały go przed śmiercią głodową. Spojrzał na owoc, powoli zdjął swą czerwoną koszulę i uroczyście umieścił ją na drzewie. Potem niechętnie odszedł. Ta historia rozeszła się wśród ludzi. Od tego czasu istnieje zwyczaj spożywania w tym okresie persymonów.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
