W kalendarzu chińskim okres大暑 (dàshǔ) "wielka fala upałów” zaczyna się między 22 a 24 lipca i trwa do 7 sierpnia.
Obserwuje się najwyższe temperatury w roku.
Jest to okres najszybciej rosnących plonów, a także różnych katastrof pogodowych, takich jak susza, powodzie i wichury w wielu częściach Chin.
Dla dobrego zdrowia nakazuje się kroić imbir lub wyciskaś z niego sok i mieszać go z brązowym cukrem, następnie włożyć tę miksturę do pojemnika, przykryć gazą i suszyć w promienich słońca. Spożyty w takiej formie imbir działa cudownie na problemy żołądka, zapobiega przeziębieniu i kaszlowi, działa również rozgrzewająco na osłabiony organizm i pielęgnująco na cerę.
Suszony na słońcu imbir jest dobrą przyprawą spożywaną w upalne dni.
Również "fala upałów" oferuje nam obfite plony fasoli kokosowej, papryki. Gospodynie przyrządzają solone warzywa na zimę.
Temperatury w wielu obszarach sięgają ponad 35°C.
Na stawach, łąkach i jeziorach Chińczycy podziwiają kwiaty lotosu symbolizujące czystość i szlachetność.
W północnej części rzeki Jangcy i innych częściach południowych Chin, takich jak Jiangsu, Zhejiang, Jiangxi podczas pory gorącej i suchej, kropla deszczu spodziewana jest jako wybawienie.
Zalecana jest lekka dieta, bez spożywania tłustych, pikantnych i smażonych potraw.
Lepiej jeść zimne potrawy dla ochłody organizmu. Jest to pora na skosztowanie ananasów, owoców liczi i arbuzów… krewni i przyjaciele często dają sobie w prezencie liczi i baraninę.
W niektórych regionach w tym okresie, Chińczycy jedzą jednak gorące potrawy.
Dla przykładu przykładu mieszkańcy środkowej i północnej prowincji Hunan jedzą wiosenne (młode) kurczaki.
W wielu częściach prowincji Shandong jej mieszkańcy mają zwyczaj spożywania zupy z baraniny.
Na terenach przybrzeżnych w prowicnji Zhejiang urządzane są barwne pokazy zwane „Wysłaniem Wielkiej Letniej Łodzi”. Podczas występów tej sztuki ludowej rozbrzmiewają bębny, unosi się dym petard i ulice wypełniają się mieszkańcami modlącymi się o błogosławieństwo.
Następnie ta „wielka letnia łódź” zostaje wyciągnięta z portu rybackiego przez kutry rybackie i później podpalona na morzu, pozwalając błogosławić ludzi dobrymi plonami i zdrowym życiem. Jest to to zwyczaj ludowy.
W okresie tym należy pić dużo ziołowej herbaty zwanej „Fucha”. Ten rodzaj herbaty sporządzony jest z kilkunastu ziół, takich jak wiciokrzew, śliwa, lukrecja itp., ma ona działanie ochładzące i wydalające ciepło z organizmu.
Na północy Chin stnieje zwyczaj picia shuyang inaczej zupy z baraniny. Po intensywnych letnich zbiorach ludzie są bardzo zmęczeni i powinni dobrze odpocząć. Tak więc zbiera się cała rodzina i spożywa pyszne bułeczki na parze wraz z miską baraniej polewki.
Wszelkiego rodzaju gry są bardzo popularne wśród Chińczyków. Spędzają oni dużo czasu grając w szachy, gry karciane, domino i nawet grając w loterię.
Walka świerszczy jest jedną z ich ulubionych rozrywek! Od odległych czasów Chińczycy hodują świerszcze do walki. Pojedynek świerszczy w Chinach jest nadal popularny zwłaszcza wśród osób starszych, podobnie jak ich hodowla, która odbywa się w małej bambusowej lub metalowej klatce.
W źródłach historii dynastii Tang, w okresie Kaiyuan (713-742), jesienią każdego roku panie z pałacu łapały świerszcze i osadzały je w małych koszyczkach. Później, w dzień lub w nocy samotnie słuchały ich śpiewu.
Podczas dynastii Song (960-1279) tej rodzaj rozrywki nie był już tak popularny. Mawia się, że cesarz Gaozong (1127-1162), był żarliwym amatorem walki świerszczy. Nawet wydał dekret cesarski, który nakazywał aby świerszcze najwyższej jakości były mu osobiście przynoszone do pałacu. Każdego roku, siódmego i ósmego miesiąca księżycowego wszystkie rodziny w stolicy hodowały świerszcze. Odtąd bitwy świerszczy stały się rozpowszechnione w Chinach.
Jest to również święto półrocza. Wówczas piętnastego dnia szóstego miesiąca księżycowego po oddaniu czci bogom w tym dniu, rodzina zbiera się razem, aby zjeść „półroczny posiłek”. Z mąki z kleistego ryżu robi się kulki, które są gotowane „na słodko”, symbolizując jedność i słodycz rodziny.
W wielu regionach południowej prowincji Guangdong panuje zwyczaj „jedzenia bajkowej trawy”. Ze względu na swój wspaniały efekt spadku temperatury ciała podczas upałów roślina ta jest zwana „bajkową trawą”. Jest to rodzaj galaretki powstałej z rośliny zielnej należącej do rodziny roślin z rzędu jasnotowców i jest ważnym surowcem leczniczym i jadalnym.
Po wysuszeniu łodyg i liści oraz dodaniu substancji żelującej pochodzenia roślinnego powstaje galaretką, która jest rodzajem deseru łagodzącego upały.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
