Dzień ten istnieje w Chinach od 1950 roku. W Hongkongu Dzień Dziecka jest obchodzony 4 kwietnia. Dzień był szczególnie obchodzony w byłych krajach bloku komunistycznego. W Chinach dzieci tego dnia nie mają zajęć.
Z tej okazji organizowne są wszelkiego rodzaju festyny, specjalnie przygotowywane uroczystości, w których dzieci przodują śpiewając i tańcząc. Podczas święta 1 czerwca odbywają się również festiwale w parkach, konkursy czytania książek i tradycyjnego malarstwa połączonego z kaligrafią, konkursy gry na istrumentach muzycznych oraz różne występy artystyczne.
Wszystko odbywa się pod egidą grzecznego zachowania i szacunku dla rodziców. Dzieci spędzają radosne chwile w czasie ich święta.
*
* *
Dzień ten upamiętnia masakrę w czeskiej wsi Lidice gdzie 10 czerwca 1942 r. z rozkazu Hitlera i Himmlera dokonano zbrodni na 184 mężczyznach w wieku powyżej 16 lat i zamordowano także część kobiet. Pozostałe kobiety są deportowane do Ravensbrück, skąd wiele z nich nie powróci. Los pozostałych 105 dzieci ze wsi był odmienny.
Około dziesięciu z nich, których typ fizyczny odpowiada nazistowskim kryteriom „rasy aryjskiej” było wysłanych do niemieckic rodzin w celu reedukacji, zgodnie z programem Lebensborn (z niem. „źródło życia” oznaczające stworzenie i rozwój doskonałej czystej dominującej rasy aryjskiej).
Reszta dzieci trafia najpierw do Łodzi, a następnie do obozu zagłady w Chełmnie, gdzie zginęła w komorach gazowych.
Tylko 17 z nich przeżyło.
Pomnik zamordowanych dzieci z Lidic
Dzień dziecka 1 czerwca został ustanowiony przez blok komunistyczny. W listopadzie 1949 roku Międzynarodowa Federacja Kobiet na spotkaniu w Moskwie potępiła zbrodnie, morderstwa i otrucia dzieci popełnione przez imperialistów i reakcjonistów w różnych krajach.
Na tym spotkaniu postanowiono obchodzić dzień 1 czerwca każdego roku jako Międzynarodowy Dzień Dziecka. Wiele krajów na całym świecie poszło za przykładem wyznaczając tę datę jako Dzień Dziecka. Opowiedziano się za zapewnieniem praw dzieci, uwzględniając opiekę zdrowotną, edukację i walkę z krzywdzeniem dzieci.
Data ta została ustalona przez kraje bloku sowieckiego i Chiny.
Z okazji Dnia Dziecka przedstawię kilka tradycyjnych rycin dawnych Chin.
Obrazy dzieci po raz pierwszy pojawiły się w chińskiej sztuce ponad 2000 lat temu. Jednak dopiero za panowania dynastii Tang (618-907 ne) zaczęto tworzyć specjalny gatunek w malarstwie chińskim, znany jako „yingxi tu” lub „bawiące się dzieci”.
Za panowania dynastii Song dzieci stały się bohaterami malarstwa figuratywnego, tym samym dynastia Song przybrała miano złotego wieku malarstwa dziecięcego.
W dzisiejszych czasach, poza nadaniem znaczącej wartości artystycznej chińskim obrazom, obrazy przedstawiające dziecięce zabawy są również istotnym sposobem poznania przez współczesne społeczeństwo życia dzieci w dawnych Chinach.
Su Hanchen żyjący w XII wieku był mistrzem obserwacji i opisu oraz najbardziej znanym malarzem tego gatunku. Malarz umiejętnie potrafił uchwycić dzieciaki w akcji.
Obraz „Dzieci bawiące się w jesiennym ogrodzie” przedstawia brata grającego ze swoją starszą siostrą w jedną z popularnych na północy chińskich dziecięcych gier ludowych.
„Dzieci bawiące się w zimowym ogrodzie”
Jego inny obraz „Handlarz bibelotami” był jednym z tych obrazów, które zapoczątkowały modę na „malarstwo dziecięce”. Szczegóły dziecięcej odzieży i towarów na wózku wiernie ukazują ducha tej epoki.
Można sobie wyobrazić, że w dawnych czasach przybycie handlarza ze wszystkimi swoimi towarami i bibelotami było zdecydowanie ekscytujące dla dzieci bawiących się na ulicach. 
Su Hanchen (1094-1172) należy do tych malarzy dworskich, którzy od dawna są okrzyknięci przez krytyków sztuki najlepszymi artystami na świecie, zajmującymi się dzicięcymi wizerunkami.
Na obrazie grupa dzieci bawi się przed handlarzem i jego wózkiem. Artysta skrupulatnie wyszczególnia zawartość wózka, który obejmuje szeroką gamę ozdób, produktów z tkanin, pojemników z wszelkiego rodzaju materiałów, zabawek i słodyczy. Sprzedawca zainstalował również wysokie bambusowe kije na wózku, aby lepiej wyeksponować towary.
„Domokrążca i bawiące się dzieci”
Przedstawione na obrazie dzieci i ich ubrania są szczegółowo i starannie wykonane. Ich ubranka, buciki i zadbany wygląd wskazują, że dzieci pochodzą z zamożnych rodzin.
W „Zimowym ogrodzie” dwoje dzieci bawi się z kotkiem. Jedno z dzieci posługuje się pawim piórem, który często używają aktorzy grający generałów w operze chińskiej. Obraz wyraża głębokie poczucie spokoju i harmonii.
W porównaniu z ukazaniem dorosłych, pokazanie dzieci jest ogólnie uważane za trudniejsze w malowaniu postaci. Ale dzięki swej wnikliwej obserwacji Su Hanchen był w stanie uchwycić na swoich obrazach nieuchwytną naiwność dzieci. Aby to osiągnąć, zwykle malował dzieci bawiące się, ponieważ wiedział, że wtedy będą one autentyczne i przedstawione bez manier.
"Zbieranie głożyny"
Gry w piłkę cieszą się popularnością w dzisiejszych czasach zarówno u dorosłych jak i wśród dzieci, były też jedną z ulubionych rozrywek chłopców w dawnych Chinach.
Piłka nożna narodziła się w Chinach, będąc najbardziej prymitywną formą dzisiejszej gry.
„Budda z dziećmi” przedstawia zwyczaj obchodzenia urodzin Buddy. Zgodnie z chińskim kalendarzem 15 dzień 4 miesiąca to urodziny Siakjamuniego. Tego dnia w świątyniach buddyjskich oddawany jest hołd „oświeconemu” w takcie śpiewów i modlitw, zanurza się kadzidło w wodzie polewając posąg Siakjamuniego. Rytuał ten upamiętnia w ten sposób narodziny Buddy. Na tej rycinie kilkoro dzieci podczas zabawy naśladuje dorosłych.
„Dzieci bawiące się pod bananowcem”
Su Hanchen był niesamowicie uzdolniony w umiejętnym przedstawianiu delikatnych kolorów, aby zarysować każdy szczegół swoich prac. Stąd jego obrazy od razu zyskały popularność.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
