Pochodzenie chińskiego zodiaku sięga Nefrytowego Cesarza, przywódcy bogów, który chciał wybrać 12 zwierząt na swoją osobistą straż.
W tym celu wysłał nieśmiertelnego do świata ludzi. Ten ostatni miał ogłosić organizację wyścigu o dostęp do Niebiańskiej Bramy. Kolejność przechodzenia przez tę Niebiańską Bramę miała określać rangę zwierząt. Z dwunsastu zwierząt przybyłych Królik był czwartym.
Ostatni rok królika przypadał w 2011 roku, a następny będzie w 2023 roku. Przypomnijmy sobie lata królika 1915, 1927, 1939, 1951, 1963, 1975, 1987, 1999, 2011, 2023.
Urodzeni pod znakiem królika to spokojni, sympatyczni, eleganccy, czujni, mili i cierpliwi ludzie. Wyróżnia ich poczucie odpowiedzialności, są to osoby o przyjemnym charakterze.
Chiński znak królika najlepiej zgadza się z kozą, psem i świnią. Mniej ze szczurem, smokiem, kogutem i koniem.
Najstarsza pisemna wzmianka o króliku pochodzi z okresu Walczących Królestw (V-II wiek pne). Antologia chińskich wierszy, opracowana w Zachodniej Dynastii Han (206 p.n.e.-9 n.e.) wskazuje, że wraz z ropuchą (często utożsamianą z płcią żeńską) na Księżycu znajduje się również królik.
Ustna tradycja, która dała początek tym identyfikacjom, jest oczywiście bardzo wczesna, lecz nie można jednak podać nawet jej przybliżonej daty. W mitologii chińskiej królik jest towarzyszem zasymilowanej z Księżycem bogini Chang'e, tłucze on w moździerzu „zioła” tworząc eliksir zapewniający długowieczność.
W Chinach królik nazywany jest również „Nefrytowym Królikiem”. Ta ewokacja znajduje odzwierciedlenie w późniejszych tekstach i pojawia się w encyklopedii dynastii Song. Nawet dzisiaj starsze osoby na wsi mówią o „Nefrytowym Króliku” lub „Złotym Króliku”odnosząc się do Księżyca.
Fresk na suficie jaskini w buddyjskiej świątyni
W Chinach Nefrytowy Królik jest kojarzony ze Świętem Środka Jesieni.
Widzimy go przygotowującego mikstury w moździerzu. Królik jest symbolem kultu Księżyca, na którym według legendy mieszka królik. Z tej okazji w piętnastym dniu ósmego miesiąca księżycowego spożywane są przez chińczyków „księżycowe ciastka” często ozdobione królikiem.
Księżycowy królik jest widoczny na księżycowej pareidolii. Historia królika żyjącego na Księżycu istnieje więc w chińskim folklorze.
Widuje się go także w towarzystwie Króla Małp, który jest jedną z najsłynniejszych postaci fikcyjnych w klasycznej literaturze chińskiej.
Powróćmy do bogini Chang’E.
Zanim została boginią księżyca, była znana w całych Chinach ze swojej urody: „jej skóra była blada jak mleko, włosy ciemne jak noc, a usta jak kwiaty wiśni.”
A oto jej historia:
„Dawno, dawno temu, Ziemia była otoczona dziesięcioma słońcami; każde z nich kolejno ją oświetlało, aż pewnego dnia dziesięć jednocześnie oświetliło Ziemię... ... naonczas zaczęły wrzec wszystkie morza, roślinność wysychała, ludzie umierali. Ten chaos został rozpędzony przez dzielnego i sprawnego strzelca HOU YIN, który strzałami ze swego łuku odczepił z Nieba dziewięć słońc.
Pozostało jedno słońce, a Hou Yin po swym wyczynie został królem, wkrótce się rozpił i stał się tyranem dla swych poddanych. Pewnego dnia skradł Królowej Nieba eliksir długiego życia mając nadzieję, że stanie się nieśmiertelnym i przez wieki będzie królował. Jego piękna żona wypiła eliksir, w nadziei ratowania narodu od tyranii swego męża. Po wypiciu CHAN' E poczuła jak jej ciało lekko unosi się ku górze, wznosząc się na Księżyc. Legenda głosi, że jeśli dokładnie się obserwuje Księżyc to można dostrzec królową w jej księżycowym pałacu.”
Niezależnie od wersji tej legendy, sfrustrowana miłość łucznika Yi i pięknej Chang' E nadal dzisiaj łzawi chińskie serca.
Według starożytnych chińskich mitów królik przebywa na Księżycu, gromadząc eliksir nieśmiertelności pod drzewem cynamonowym. Ten biały królik jest towarzyszem bogini księżyca Chang’E, żyjącej w nefrytowym pałacu zwanym Pałacem Wielkich Mrozów.
Jest ona przywoływana corocznie podczas Święta Środka Jesieni lub Festiwalu Księżyca, obchodzonego w krajach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. W tym dniu księżyc jest najbardziej okrągły i najjaśniejszy w roku.
Pierwszy chiński łazik księżycowy został umieszczony na Księżycu dzięki sondzie kosmicznej Chang'e 3 w dniu 16 grudnia 2013 roku. Został nazwany Yutu, czyli „Nefrytowym Królikiem”. Jest to pierwsza chińska sonda kosmiczna przeznaczona do badań Księżyca.
Zasadniczo Chińczycy jedzą bardzo mało mięsa króliczego. Uważają, że króliki są zbyt „milutkie” aby je spożywać i uchodzą za zwierzęta domowe. W chińskich restauracjach nie widzi się dań z królika!
Spożywanie królika podobno posiada wartości lecznicze. Jedynie w prowincji Sichuan główki królika zachwycają smakoszy.
O zmroku, w alejkach w centrum Chengdu, niezliczone stragany oferują przekąski z głów królików, którym towarzyszy piwo i pierożki.
Te uczty podczas nocnych kiermaszy są tutaj tradycją.
Dzieci noszą czapeczki o kształtcie głowy królika. Podobno przyspieszają one naukę w chodzeniu. Wreszcie, królik jest obecny w wielu dziecięcych opowieściach i legendach wyjaśniających dlaczego króliki mają czerwone oczy, długie uszy, króliczy rozszczep wargi i podniebienia lub też krótki ogon.
Notka powstała na specjalne życzenie artemida-moderna
Inne tematy w dziale Rozmaitości
