Święto Pracy narodziło się w Europie w 1891 r. Jest błędnie kojarzone z Międzynarodowym Dniem Solidarności Ludzi Pracy obchodzonym dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 podczas strajku w Chicago.
W Chinach zostało wprowadzone w 1918 r. dla upamiętnienia podziemnych organizacji komunistycznych w Szanghaju, Suzhou i Hangzhou, które rozprowadzały broszury z hasłem „Praca jest święta”. Jest to uważane za pierwsze publiczne uznanie statusu urlopu.
Wkrótce po utworzeniu ChRL w 1949 roku Święto Pracy zostało ustanowione jako dzień wolny od pracy.
W 2000 roku z okazji Święta Pracy stworzono „złoty tygodzień” w celu popytu na rynku krajowym. Społeczeństwo „uczciło” to biorąc tydzień wolnego na zakupy i podróże.
W 2007 roku Święto Pracy zostało zredukowane do trzech wolnych dni, aby zrobić miejsce na urlop podczas trzech innych tradycyjnych świąt - ''Święta Jasności'', "Święta Smoczych Łodzi" i "Święta Środka Jesieni" , które są ważnymi świętami w Chinach.
Każdego roku podczas Święta Pracy miliony Chińczyków wyjeżdżają na wycieczki, powodując korki na autostradach i przeludnienie w dużych miastach, takich jak Pekin i Szanghaj oraz w innych popularnych miejscach turystycznych.
Autostrady w tym okresie są bezpłatne, ceny w hotelach są podwojone.
Święto Pracy staje się zatem bardziej świętem handlowym i turystycznym, ponieważ udało się zachęcić wielu mieszkańców do podróżowania po całym kraju, a nawet i za granicą.
Inne tematy w dziale Polityka
