Przypomniałem wczoraj tekścik Antoniego Marianowicza:

WCZASY

- Pragniesz mieć słońce, wodę, knieje?

Są w sercu Mazur Zamordeje!

- Dziękuję. Jechać nie mam chęci,

Bo nazwa jakoś mnie nie nęci.

                               Antoni Marianowicz

http://blog.wirtualnemedia.pl/andrzej-budzyk/post/zamordeje-dzis-i-wprzody

http://andrzej.budzyk.salon24.pl/694973,zamordeje-dzis-i-wprzody

strona 90.

źródło zdjęcia: http://allegro.pl/ocet-siedmiu-zlodziei-antoni-marianowicz-i5911459479.html

Dziś pragnę przypomnienieć inny wiersz tego autora ze strony 66 perełki z makulatury.

Muszka i Karaluszek

Raz maleńki Karaluszek

Jadąc z Muszką do Koluszek

Tak na uszko rzekł do Muszki:

"patrzaj Muszko

Już Ko-

luszki".

 

Zła niezmiernie

Rzekła: "Pleciesz!

To są Skiernie-

wice przecież".

 

Czy kto owad, czy nie owad,

Trzeba to zaliczyć do wad,

Gdy kto nie wie, gdzie jest,

Ale

Wypowiedziweć chce się stale.

- Niesforne Dziecię Gutenberga.