„Ucz Się Jasiu” po naszymu, jakby

Język śląski jest prosty jak kawalek drutu. Szczególnie, kiedy ma się internetowy translator.
https://silling.org/translator/?dir=pol-szl#translation

"Pozōr! Przekłady ôd translatora niy sōm perfekt. Niy zapōminej, że to je ino maszina, co niy rozumiy irōnije, wicowanio, metafor, ani inkszych cych jynzyka, co go dziynnie używōmy. Pamiyntej, żeby dycki przed publikacyjōm przeczytać to, co translatōr napisoł."

Klijynt-Wiesław Michnikowski, Pōn Mistrz- Jōn Kobuszewski, Jasio- Wiesław Gołas

K (Klijynt):Kokotek mi sie zepsuł… Trza wstawić nowõ rułkã, kranik przelotowy i wyjście do bateryje.

M (Mistrz): [chłōdne wejzdrzynie, przekłŏdŏ nogã na nogã]. Mŏsz Pōn chwilkę czasu?

K: Mōm.

M: No i patrz Pōn, z łeba mie wyszło. Jasiu! Jasiu!!!

[Wchodzi Jasiu].

J (Jasiu): Tak je, panie mistrz.

M: [do klijynta] Panie, obejrz Pōn dźwiyrze z tamtyj strōny, to znaczy, ôpuść Pōn pōmieszczynie pracownicze. Jak jŏ zawołōm „EEE!”, to Pōn wejdzie.

[Jasiu piyłuje rułkã].

M: Jasiu! Za mōj uczyń #bildować sie umioł na nauce. Co to je mōj synku?

J: To je ruła, Panie Mistrz.

M: [po leku]. Tak je. [krziczy] A do czego je ta ruła?!

J: Ta ruła je do niczego.

M: Tak je. Weź terŏz kajecik, blajsztyft i pisz. Bydzie lekcyjŏ teoretycznŏ: „Ôzprŏwka z klijyntym”. EEE!

K: Tōż proszã Pana, pynkła mi ruła…

M: Zarŏz, chwileczkę. A dziyń dobry fto powiy? Modziyż suchŏ, ôna sie uczy!

K: Dziyń dobry. Tōż proszã Pana, pynkła mi rułka w zlewie. Trza wstawić nowõ rułkã, kranik przelotowy i wchōd do bateryje.

M: Ale mŏsz Pōn chwilkę czasu?

K: Mōm.

M: To idź Pōn sie do kina na jakiś film co Pōn jeszcze niy bōłś. [Śmiych]. Jasiu, podkryśl wężykiem, iże to je wic.

K: Proszã Pana, ale woda mi sie leje!

M: I musi sie lŏć! Danŏ woda podlygajōncŏ ciśniyniu bez natrefianie na ôtwōr, to znaczy szczyrbinã, wypływŏ. Praw fizyki Pōn niy zmiynisz, niy bydź Pōn głąb. [Do Jasia] Głąb, zapisołś?

J: Niy-bydź-Pōn-głąb.

M: Terŏz uwŏżej, bydzie sie #stawiać!

K: Proszã Pana, ale jŏ muszã Pana uprzedzić, iże jŏ mōm gwarancyjõ na sprŏwōnek tyj rułki.

M: Ô, to zmiyniŏ postać rzeczy. Mŏsz Pōn sam ksiōnżkã winszōw i zażaleń i pisz Pōn, iże Pōn mistrz ôdkazuje wykōnaniŏ sprŏwōnku gwarancyjnej.

K: Bydzie Pōn mioł nieprzyjemności.

M: #Przŏć, wiysz co ôni mogōm mi zrobić? [histeryczny śmiych] Jasiu, powiydz Panowi.

J: Ôni mogōm Panowi mistrzowi skoczyć. Ja?

M: Tak je. Mogōm mie skoczyć.

K: A kaj mogōm Panowi skoczyć?

M: [Zniesmaczony niywiedōm klijynta] No Jasiu, powiydz Panowi.

J: Ôni mogōm Panowi mistrzowi skoczyć tam, kaj Pōn może Pana mistrza w dupã pocałować. Dobrze?

M: Tak je. Z tym iże, Jasiu, jeźli używŏsz ôbrotu: „Pōn może Pana mistrza … pocałować”, dycki ôstawiej take niedomówienie. Wiyncyj inteligientnie. [Do klijynta] No pisz Pōn to zażalenie i niy bydź Pōn ruła.

K: Jak to, jŏ mōm niy być ruła…

M: No, niy bydź Pōn ruła i niy pynkej Pōn [śmiych].

J: Wężykiem?

M: Wężykiem, wężykiem.

K: Po co jŏ mōm pisać, jeźli wiym iże to i tak nic niy dŏ.

M: [Do Jasia] Ô, bydzie mięknął. [Do klijynta] No dobrze, dobrze, blisko, blisko, kombinuj Pōn, kombinuj. [czekŏ]

K: Proszã Pana, jeźli Pōn niy chce w rōmach gwarancyje, no to może tak jakosi… prywatnie!

M: Prywatnie?! [Do Jasia] To je inkszŏ ôzprŏwka. Pisz pōnkt drugi: Robota prywatnŏ. Po francusku: Travaille privaite. To za ciekawostkie fachowõ sie zapisz.

[Do klijynta] Tōż suchōm, ô co sie właściwie #rozchodzić?

K: Tōż proszã Pana, pynkła mi rułka w zlewie. Trza wstawić nowõ rułkã, kranik przelotowy i wyjście do bateryje.

M: Proszã Pana, niy ucz Pōn fatra dzieci robić.

J: Wężykiem, wężykiem!

M: A jak!!! [do klijynta] Kaj zŏcny Pōn zamiyszkuje?

K: Przi placu Wolności.

M: [Stŏwŏ i patrzi klijyntowi prosto w ôczy] Przi placu Wolności?…

K: A co? Niy poleku?

M: Niy, ale niy ô to sie #rozchodzić…

K: Proszã Pana, ale jŏ Panowi zapłacã!

M: Pańske pijōndze to jŏ…

K: Co?

M: [do Jasia] Niedomówienie. Jasiu, suchej, tera pozornie. Weźniesz rułkã, kranik przelotowy i pōdziesz na plac Zwyciynstwa…

K: Wolności!

M: Cisza, tera jŏ gŏdōm. [Do Jasia] Pōdziesz tōż na plac Zwyciynstwa i założysz u tyj Kowalskiej, ôna już pōł roku czekŏ

K: Ta, co te czekoladki przysyła i bilety do kina?

M: Ta sama, ino mie z łeba wyleciało, a sam Pōn zŏcny bōł łaskaw mi ô nij spōmnieć.

K: Proszã Pana, to może przi przileżytości dō mie, to niydaleko. Woda mi sie leje, a jŏ wiy Pōn, chciołch sie kafelki założyć.

M: #Przŏć, Pōn mŏsz drobnomieszczańskie zwyki. Pōn chcioł byś tak: mieć zimnõ wodã ôsobnõ, ciepłõ ôsobno, szczelne rułki, kafelki, duperelki, kraniki, dywaniki. Chamstwo! [grozi palcym]. I drobnomieszczaństwo z Pana wylazło.

K: A Pōn sie zachowuje skandalicznie.

M: Ô #przŏć, niy znieważaj robotnika, któren społym z chopym i inteligentem robiōncym stanowiōm zdrowõ siyłã nŏrodu. [Do Jasia] Zapisołś?

J: Jŏ to znōm na spamiyńć.

M: [do klijynta]. Patrz Pōn, taki szczyl i to znŏ na spamiyńć. A Pōn? Pōn niy znŏ. Bo Pōn je sorōń, ćwok, nieuk, swołosz i woda na młyn odwetowców ZBOR!

K: A Pōn sie zachowuje jak ober, proszã Pana.

M: Ô Jasiu, pokŏż Panowi, [odsuwa stołek], jak sie u nŏs zachowuje ober przi roboty.

[Jasiu tucze klijynta za scynōm. Wrŏcŏ].

M: Niy zgrzałeś sie?

J: Eee…

M: Weź kajecik, blajsztyft i pisz: Chamstwu w życiu… No jak piszesz chamstwo, no jak piszesz chamstwo?!

J: Ja, tak…

M: A może i dobrze. Chamstwu w życiu przinŏleży sie przeciwstawiać siyłōm…

J: Siyłōm.

M: Siyłōm.

J: Siyłōm.

M: Siyłōm i zŏcnościōm osobistom.

J: I zŏcnościōm osobistom.

M: To była takŏ scenka kabaretowa do śmichu, bo wszyjscy terŏz lubiōm sie pośmiać. Ale było i kōniec. A terŏz jak ftoś sie zacznie śmiŏć, tyn dostanie w ryj.

J: Wężykiem.

M: Tak je!

Inny klasyk przetlumaczony na nasze: