Marsz Niepodległości - kto zyskał, kto stracił ?

Marsz Niepodległości przeszedł do historii. Dosłownie , bo było to duże wydarzenie w wielkie święto Polaków  - setną rocznicę odzyskania niepodległości. Marsz można uznać  ogólnie za bardzo udany. Masowy udział Polaków,  spokojny przebieg, zwieńczenie wielkiego święta. To było bardzo potrzebne zwieńczenie.  Zwykli ludzie mogli aktywnie dać wyraz swoim patriotycznych uczuciom a nie tylko być bierną widownią podczas oficjalnych rocznicowych obchodów  

Teraz czas na małe podsumowanie. Kto zyskał a kto stracił na tym wydarzeniu przygotowanym przecież w okolicznościach dość specyficznych,  na ostatnią chwilę, przy  nagłej  zmianie planów najważniejszych osób w państwie. Przypomnę tutaj mój komentarz zamieszczony na innym blogu:

"W tym właśnie problem, że jeszcze 3 dni przed 11 listopada panowie władza się szykowali do ucieczki. I prezydent i premier i prezes. Wszyscy mieli zaplanowane schowanie się w mysich dziurach. Wszyscy oni mieli taki napięty harmonogram i taki nawał zajęć, że w żaden sposób nie byli w stanie znaleźć czasu na marsz. No ale ostatecznie zebrali się na odwagę i na 48 godzin przed setną rocznicą odzyskania niepodległości zaczęli planować jak to właściwie ma wyglądać. No i zdarzył się kolejny cud nad Wisłą: udało się !"

Tutaj niestety stracił prezydent Duda, kilkakrotnie zmieniający zdanie, zapraszający wszystkich na marsz, potem ogłaszający że sam w marszu udziału nie weźmie a potem znów zapraszający. Dopiero pod wpływem  zakazu HGW , na kilkadziesiąt  godzin przed  11 listopada prezydent z premierem zaczęli się zastanawiać  a może jednak tym razem nie uciekać i nie chować się ?  Fatalne wrażenie zrobiły  plany porzucenia narodu przez rządzących w tak ważnej chwili. Niestety to wrażenie  nie do końca zostało zatarte  przez fakt, że finał jednak był dobry.  W mojej ocenie prezydent stracił więcej niż rząd i kierownictwo PiS, bo to on przecież zapraszał na marsz a potem się  tego wycofywał. Dodatkowo    warto sobie przypomnieć zapowiedzi prezydenta na temat nowej konstytucji, gdzie setna rocznica odzyskania niepodległości miała być momentem przełomowym. Zatem co z tą konstytucją Panie Prezydencie  ? Raczej wygląda na to, że klapa. Prezydent nie zyskał poparcia nawet w swoim własnym środowisku.  Z buńczucznego pokrzykiwania nic nie wyszło. 

Rząd,  pomimo  że zabrał się za organizacje marszu w ostatniej chwili, moim zdaniem nie stracił tyle co prezydent.  Wizerunek rządu ratuje też dobra praca policji . Z drugiej strony były te plany ucieczki i pochowania się po kątach. Był  strach przed wybrykami narodowców i światowymi nieprzychylnymi komentarzami. Był w końcu strach przed tym jak kierownictwo PiSu zostanie przyjęte przez Warszawiaków, którzy  dwa tygodnie temu dali PiSowi  kopa w wyborach  samorządowych. Przecież Warszawa jako  gniazdo kosmopolityzmu i wszelkiego zepsucia była nie do wzięcia, jak pisali jeszcze niedawno pisowcy komentatorzy.  Stąd ta niechęć do  wspólnego marszu kierownictwa PiSu z Warszawiakami.   Tymczasem Warszawiacy (choć nie tylko) swoim masowym udziałem w marszu pozwolili  PiSowi "osiągnąć sukces".  Kiedy jednak  pamięta się  jak wyglądały przygotowania do marszu po stronie rządu to nie do końca jest sukces PiSu. Łącznie chyba bilans wychodzi na zero. 

A opozycja ? Opozycja zdecydowanie straciła. Opozycja nie była w stanie włączyć się do obchodów tego wielkiego święta i została całkowicie zmarginalizowana. Dodatkowo opozycję pogrążają komentarze w rodzaju wystąpienia Komorowskiego opowiadającego w TV, że   podczas Marszu Niepodległości  polskie władze szły na czele nacjonalistów i  faszystów.   Panie prezydencie Komorowski, tą wypowiedzią przestrzelił pan sobie oba kolana ! 

Zyskali za to narodowcy.  I to z kilku powodów. Po pierwsze to oni uratowali  obchody tej  wielkiej rocznicy. Rząd  podłączył się pod ich marsz. Po drugie sąd przyznał im rację po zakazie HGW oraz prezydenta Wrocławia. Sąd oficjalnie uznał że to ich marsz i mają do niego prawo. Po trzecie rząd i kierownictwo PiSu zostało zmuszone do negocjacji z narodowcami w sprawie wspólnego udziału w marszu.  Po czwarte marsz okazał się  wielkim sukcesem.  Tylko mały zgrzyt z tymi racami i dymówą.  

Wygrali także Polacy, którzy przez masowy udział w marszu dali wyraz swoim patriotycznym uczuciom. Z jednej strony Polacy zdecydowanie popierają członkostwo w UE ale z drugiej strony pokazali, że komponent narodowy w dalszym ciągu jest dla nich ważny. Jeśli którekolwiek ugrupowanie polityczne w Polsce chce osiągnąć sukces musi o tym pamiętać.  Polacy nadal chcą być Polakami a nie bezpaństwowcami, bez określonej przynależności narodowej roztopionymi w  Unii Europejskiej.