Co Polak może poradzić Ukraińcom

Trudno jest radzić komuś. Najlepiej kiedy ten ktoś poradzi sobie sam.

Józef Piłsudski w maju 1926 roku przeprowadził zamach stanu i przejął władzę zmiatając tę istniejącą. Zginęło z obu stron wiele więcej ludzi niż w 2014 na tragicznym majdanie. Nie każdy w Polsce zamachem majowym był zachwycony. Piłsudski postąpił wtedy mądrze. Po pierwsze okazał taki sam szacunek dla poległych z obu stron konfliktu. Po drugie dokonał wie­l­kiego wysiłku aby po szoku przewrotu połączyć Polaków. Zwrócić ich uwagę na to co ich łączy a nie na to co ich dzieli. W dużym stopniu mu się to wtedy udało.

Dotychczasowy prezydent Ukrainy przegrał. Wiktor Janukowycz roli jaką na siebie przyjął od Ukraińców unieść nie podołał. Również obecni przywódcy Ukrainy po­win­ni wiedzieć, że władza jaką tymczasowo namaścił ich Majdan zobo­wiązuje.

U­kra­ińcy powinni przede wszystkim pomóc sobie sami. Nie powinni zdawać się na obcych: ani na Niem­ców, ani na Polaków, ani na Amerykę i NATO, ani też na Rosję. Ukraińscy przy­wódcy powinni ich w tym poprowadzić. Wyznaczyć sobie misję i ją szczerze przeka­zać ro­da­kom na wschodzie, zachodzie i na południu. Zagraniczne bagnety na pewno im w poprawie losu Ukrainy nie pomogą. Własne bagnety też nie.

Ukraina, pomimo wszystko, stanowi jeszcze całość i ta całość jest jej wielką war­toś­cią. Ci co się teraz podjęli przewodzić Ukraińcami nie powinni się rozglądać za so­ju­sz­ni­kami zza granicy dla podporządkowania sobie siłą wszystkich ziomków, powinni wyka­zać odwagę, udać się na sprzeciwiający się im wschód czy południe, starać się zro­zumieć ich sprzeczne sobie racje i starać się znaleźć to, co mają jeszcze wspólne. Na pewno wspólna powinna być ich troska o los każdego z własnych obywateli. O ich materialne i niematerialne środki do życia. Ekonomicznie Ukraina wygląda teraz sła­bo. Znający ten kraj zauważają gangrenę wszędzie obecnej mafii.

Na pewno Ukraina nie powinna wzorować się na dzisiejszych Niemczech ani nawet na dzisiejszej Polsce. Powinna jednak spojrzeć co zrobili Polacy od 1989 kiedy socja­listyczna, państwowa gospodarka była w rozkładzie a kraj był w traumie pozosta­wionej przez lata osiemdziesiąte i nie powtarzać licznych błędów popełnionych w Polsce. Drugim pun­k­tem odniesienia powinny być Chiny z tegoż 1989 roku, będące wtedy traumie po wielu zabitych na Tian-an-men.

Każde działanie należy zawsze poprzedzić bilansem otwarcia.

Raport CIA (https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/up.html) stwierdza, że po Rosji, Republika Ukraińska była najważ­niejszym elementem gospodarczym byłego Związku Sowieckiego, produkując oko­ło cztery razy więcej niż następna republika w tym rankingu. Jej czarne żyzne gle­by dawały ponad jedną czwartą sowieckiej produkcji rolnej, w tym znaczne ilości mięsa, mleka, zboża i warzyw. Podobnie, jej zróżnicowany przemysł ciężki dostar­czał u­ni­kal­ne­go wyposażenia (na przykład rur o dużej średnicy) oraz urządzeń dla za­kła­dów przemysłowych i górniczych (urządzenia do wiercenia w pionie) w innych regionach byłego ZSRR.

Wkrótce po odzyskaniu niepodległości w sierpniu 1991 rząd ukraiński zliberalizo­wał większość cen i wprowadził ramy prawne dla prywatyzacji, ale powszechny opór wobec reform kolejnych rządów i ukraińskiego parlamentu wkrótce spowodował utknięcie wy­sił­ków na rzecz reform i doprowadził do regresu gospodarki. Produkcja do roku 1999 spadła do mniej niż 40% poziomu 1991 roku. Uzależnienie Ukrainy od Rosji od dos­taw energii i brak znaczącej reformy strukturalnej spowodowały podatność go­s­po­dar­ki ukraińskiej na szoki zewnętrzne. Ukraina w trzech czwartych jest uzależniona od im­portu ropy naftowej i gazu ziemnego, a w 100% w zapotrzebowaniu na paliwo ją­drowe.

Obecnie dochód narodowy Ukrainy jest na poziomie niskim, ale nie katastrofal­nym. Porównując średnią na głowę ludności w przeliczeniu na siłę nabywczą pienią­dza w relacji do cen - tak zwanym współczynnikiem PPP (purchasing power parity basis), według raportu CIA Ukraina jest na 139 miejscu na świecie na poziomie Kosowa, Algerii, Iraku i E­gi­p­tu, 27% niżej Kuby, 40% niżej Rumunii, 54% niżej Białorusi, 60..70% niżej Polski, Węgier, Rosji, Litwy, Portugalii czy Grecji.

Jaki następny krok? Żadnej wojny, żadnych walk, wsłuchać się co mówią krytyku­jący obecne władze, nie bać się, rozmawiać z każdym, postawić ambitne, ale realne cele, wyco­fać wszystkie decyzje powodujące konflikty etniczne czy regionalne, us­tą­pić wiele, aby zachować jedność Ukrainy.

A gospodarka? Wrócić bezwzględnie do reform rynkowych z 1991 roku. Ukraina ma wielki potencjał przemysłowy, niech on pracuje. Ukraina ma tanią i wykształco­ną siłę roboczą oraz kadrę inżynieryjno - techniczną. Wykorzystać to! Tania siła robocza to bardzo ważny element konkurencji dla ukraiń­skich produktów. Pod żadnym pozorem nie naśladować Polski lat dziewięćdziesią­tych gdzie sztucznie zawyżano koszty pracy przez co produkcja polska straciła kon­ku­ren­cyj­ność. Nie niszczyć przemysłu. Unikać zadłużania. Uruchomić wszelki prze­mysł gdzie Ukraina ma potencjał. Ożywić tradycyjnie wysoko wartościowe rolnictwo. Przede wszystkim na własny rynek. Jeżeli Rosja czy Unia Europejska postawi bariery na import do siebie ukraińskiej żywności spojrzeć na inne bliskie jej geograficznie państwa.

Do wymienionych kierunków produkcji dodać lotnictwo. Ukraina była czołowym na świecie producentem samolotów. Zakłady Antonowa skonstruowały nie tylko tani prosty samolot An-2, który ma światowy rekord liczby zbudowanych egzem­plarzy - w samym Mielcu wyprodukowano 12500 sztuk w różnych wersjach, z Polski eksporto­wanych nie tylko do ZSRR, ale też do Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, Holandii, Jugosławii, Korei Północnej, Mongolii, NRD, Rumunii, Węgier, Wielkiej Brytanii, Turcji, USA.

źródło: Samoloty w lotnictwie polskim - Andrzej Glass

Samolot An-124 Rusłan przez wiele lat był największym samolotem świata obecnie ustępuje swemu następcy An-225 Mrija oraz Airbusowi A380

An-225-Mrija. Jest to największy obecnie używany i najcięższy w historii samolot.

Ukraina jest jednym kilku zaledwie państw świata posiadająca rakiety kosmiczne. Rakieta Dniepr (fot.) z prawdopodobieństem sukcesu 95% zdolna jest wy­nieść 4½ tony na orbitę 200 km a 3200 kg na or­bitę mię­dzy­na­ro­do­wej stacji kos­mi­cz­nej (400 km).

Ukraina powinna rozwijać swój prze­mysł zbrojeniowy. Przede wszyst­kim sama po­winna zbroić swoją armię i sta­rać się dorównać konkurencji wielkich potęg w eks­porcie broni - a ma tu wiel­ką szansę. Nie może pozwolić na­rzu­cić sobie kon­troli tej konkurencji ani ze ws­cho­du ani­ z zachodu. Będzie to uk­ra­iń­ska wer­sja chińskiej drogi rozwoju. Przy zachowaniu dyscypliny nie po­win­na być od chińskiej gorsza.

Myślę, że pod takim programem pod­pi­sze się każdy myślący Ukrainiec. I ten z zachodu i ten ze wschodu i ten z Krymu też.