*Blog Longina Cz.15 - 1933: Sewilla - Byki i Don Kiszot

Przez cieśninę Gibraltarską płynęliśmy w nocy z wielkiej soboty na niedzielę. Ksiądz odprawił Mszę św. rezurekcyjną. Wypłynęliśmy na Atlantyk i rzeką Gwadalkwiwir wpłynęliśmy do Andaluzji aż do miasta Sewilli.

Sewilla miasto starożytne, ale posiada i część nową zbudowaną w 1905r. z okazji odbywającej się tam wystawy. W pierwszy dzień Świąt Wielkiejnocy udaliśmy się na walki byków. Tego dnia był początek sezonu walk, które zapowiadały się bardzo sensacyjnie. Na walki byków poszli prawie wszyscy wycieczkowicze. Walki, którymi tak interesują się Hiszpanie wcale nie przypadły nam do gustu. Moim zdaniem jest to barbarzyńska zabawa, polegająca na mordowaniu i zadawaniu tortur biednym zwierzętom.

Arena wygląda podobnie jak nasz stadion dziesięciolecia. W ciemnych pomieszczeniach trzymane są byki, mające brać udział w całym widowisku.

[107]
Arena odgrodzona jest od publiczności blisko dwumetrowym parkanem z desek. Poza tym przy parkanie znajduje się kilka, chyba 6, schowków dla ludzi, gdzie można się skryć w razie grożącego niebezpieczeństwa. Arena ma około 100m średnicy.

Przed rozpoczęciem walk odbywa się parada ludzi i koni biorących udział w igrzyskach.

Na pięknym białym koniu„Arabie” wjeżdża przebrany w strój rycerza średniowiecznego w białym kapeluszu z pióropuszem uczestnik walk. Koń przyklęka na prawe kolano przed publicznością objeżdżając wokół całą arenę.

Następnie defilują pikadorzy, matadorzy i torreadorzy poubierani kolorowo w zielone i złote stroje. Ponadto bierze udział w walkach rycerz z 4-o metrową lancą drewnianą á la don Kiszot na koniu chabecie przeznaczonym ewentualnie na stracenie. Koń osłonięty jest pod brzuchem gumowym materacem przed rogami rozwścieczonych byków.

Po zakończeniu defilady na arenie zostaje dwóch matadorów z chorągiewkami w rękach koloru z jednej strony złotego a z drugiej czerwonego i ten rycerz na pięknym Arabie. Naraz otwierają się drzwi, z których wyskakuje wielki spasiony byk. Widząc matadora z czerwoną chorągiewką biegnie do niego i bije rogami w czerwoną płachtę, która zasłania mu oczy.

7.

[107a]
To go bardziej rozdrażnia i on znów zawraca, aby przebić czerwoną chorągiewkę. Po kilku nawrotach są już zmęczeni: i byk, i matador. Wówczas drugi matador pokazuje czerwoną płachtę, a pierwszy zasłania się kolorem złotym. Byk na widok czerwonego koloru biegnie do drugiego matadora i rogami uderza w płachtę. Następnie nawraca po raz drugi i trzeci. Matador pierwszy drażni go znów kolorem czerwonym i tak na zmianę.

8.

9.

 

10.

W tym czasie, gdy już byk jest poważnie zmęczony, podskakuje do niego jeździec na białym Arabie i wbija mu dzidę między łopatki. Byk krwawi, goni za Arabem, matador drażni go znów czerwoną chorągiewką i biedne zwierze nie wie z kim walczyć. Wyskakuje wtedy pikador, kłóje go szpadą, byk się słania, rycerz wbija mu dalsze dzidy, aż w końcu dobija byka torreador pchnięciem szpady w serce.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

Na arenę wbiega służba z parą koni. Czepia byka za rogi do sztelwagi i wyciągają z areny. Po chwili przerwy następuje akt drugi. Wypuszczają innego byka, który wybiega z ciemnej stajni na zalaną słońcem arenę. Jest oślepiony i widzi człowieka z czerwoną płachtą. Biegnie do niego i znów odbywa się podobna walka. W pewnym momencie wjeżdża na arenę wspomniany wyżej rycerz z drewnianą lancą na koniu zdechlaku. Byk bierze go na rogi i rzuca w górę wraz z siedzącym
[108]
na nim człowiekiem. Jeśli rogi byka trafią na materac, to koń spada na ziemię a byk bodzie go ponownie albo goni za człowiekiem jeźdźcem. Jedyny ratunek w tym przypadku to odciągnąć byka ukazując mu czerwoną płachtę. Ale nie zawsze się to udaje.

20.

Na naszych oczach zginął koń przebity rogami, a człowiek miał połamane żebra i zmarł następnego dnia, bo go byk poturbował zanim zdążył matador odwrócić go czerwona chorągiewką.

W sumie na tym przedstawieniu zabito 6 byków, jednego konia i zginął don Kiszot, który zmarł nazajutrz.

Mieliśmy dosyć tego widowiska i wyszliśmy z obrzydzeniem. Na drugi dzień tylko jedna pani z naszej wycieczki poszła po raz drugi zobaczyć walki byków.

W drugi dzień świąt Wielkiejnocy udaliśmy się na wycieczkę 140km samochodem do Cadixu nad morze asfaltową drogą.