O starych i nowych "karabinach"

Znamy obraz Grottgera "Kucie kos".

Ta zakupiona dla Powstańców Styczniowych broń z powodu blokady Prusaków nie dotarla do powstańców.

Znamy też termin "BAJOŃSKIE SUMY". Oby nasza obrona narodowa nie odegrała poprzez misje pokojowe taką rolę jak w czasach napoleońskich miało ponieść Księstwo Warszawskie pod wodzą Sasa.

Za marsz na Moskwę przed rokiem 1812 mieliśmy Napoleonowi zapłacić właśnie Sumy Bajońskie i udział w misjach pokojowych Napoleona.

Tadeusz Dembowski

Polityk

Tadeusz Dembowski herbu Jelita – polski polityk, starosta jankowski. Był członkiem Komisji Wojskowej Obojga Narodów w 1788 roku. Był komisarzem cywilnym w tej komisji z Prowincji Wielkopolskiej w 1792 roku. Uczestnik powstania kościuszkowskiego, członek Rady Najwyższej Narodowej. Wikipedia

Data urodzenia: 1738

Data śmierci: 15 kwietnia 1809

Tadeusz Dembowski herbu Jelita [1](ur. 1738, zm. 15 kwietnia 1809) – polski polityk, starosta jankowski[2].

Był członkiem Komisji Wojskowej Obojga Narodów w 1788 roku[3]. Był komisarzem cywilnym w tej komisji z Prowincji Wielkopolskiej w 1792 roku[4].

Uczestnik powstania kościuszkowskiego, członek Rady Najwyższej Narodowej. Członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku[5]. Od 5 października 1807 do 12 kwietnia 1809 minister skarbu Księstwa Warszawskiego. Członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.[6]

https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Bajo%C5%84skie_sumy

Encyklopedia staropolska/Bajońskie sumy

Bajońskie sumy. Na oznaczenie kapitałów lub sukcesyj, niemożliwych do odzyskania, ustalił się w Polsce, za Księstwa Warszawskiego i Kongresówki, wyraz: sumy bajońskie. Nazwa ta powstała od konwencyi, zawartej d. 10 maja 1808 r. w Bajonnie pomiędzy ministrem francuskim spraw zewnętrznych Champagny i komisarzami Księstwa Warsz. Stanisł. Potockim, Działyńskim i Bielińskim, przez którą Napoleon zrzekł się na rzecz króla saskiego, jako księcia warszawskiego, należnych sobie z tegoż księstwa: dochodów z papieru stemplowego, kart i t. p. (4,352,176 fr.), za ubiory i potrzeby, dostarczone wojsku księstwa (349,150 fr.), oraz zmniejszył należność swoją z dochodów solnych księstwa (3,148,732 fr.) i za artylerję (1,997,270 fr.) do okrągłej sumy (3,000,000 fr.), którą wraz z miljonem, wypożyczonym księstwu dawniej, kazał wypłacić sobie w d. 1 lipca 1808 r. Tąż konwencją odstąpił Napoleon księciu warszawskiemu sumy po-pruskie, które traktatem drezdeńskim z d. 22 lipca r. 1807 miał przyznane sobie na własność, a pochodzące z kapitałów, wypożyczonych przez rząd pruski obywatelom w byłym zaborze pruskim i wynoszące wraz z procentami 47,366,220 fr. W zamian za tę darowiznę, mającą stanowić wsparcie skarbu Księstwa Warsz., książę warszawski zobowiązał się wystawić bony francuskie na sumę 20,000,000 fr., która miała być spłacona w przeciągu lat trzech. Tym sposobem skarb księstwa za 20 miljon. otrzymywał 47 miljon. „sum bajońskich“, które wydawały się hojnym darem Napoleona. W rzeczywistości jednak skarb księstwa na konwencyi bajońskiej stracił; w zamian bowiem za 20 miljon., które Francyi wypłacił gotowizną, otrzymał 47, niemożliwych na razie do wyegzekwowania na dłużnikach, zrujnowanych przez wojny i wielkie ofiary dla kraju. W r. 1815 kongres wiedeński, zniósłszy Księstwo W., sumy bajońskie przyznał rządowi pruskiemu (D'Angeberg, Skarbek Fr., Wł. Smoleński, Askenazy).

http://muzhp.pl/pl/e/1492/uklad-w-bayonne

Ilustracja: minister skarbu Księstwa Warszawskiego Tadeusz Dembowski na litografii Józefa Polkowskiego z 1862 r., Polona, CC-BY-NC.

Układ w Bayonne

Tadeusz Dembowski

Popularne niegdyś wyrażenie sumy bajońskie, oznaczające olbrzymie, niewybrażalne sumy, sięga swoją genezą początków istnienia Księstwa Warszawskiego. 22 lipca 1807 r. na mocy traktatu drezdeńskiego Napoleon I został wierzycielem znacznego długu - 47 366 220 franków, który zaciągnęli w poprzednich latach mieszkańcy ziem drugiego i trzeciego zaboru pruskiego (wówczas mających tworzyć Księstwo) u władz pruskich. 10 maja 1808 r. w Bayonne minister spraw zagranicznych Jean-Baptiste de Champagny w imieniu Napoleona zawarł układ z komisarzami Księstwa: Stanisławem Kostką Potockim, Franciszkiem Ksawerym Działyńskim i Piotrem Bielińskim, dotyczący zrzeczenie się tych sum na rzecz Fryderyka Augusta, króla saskiego i księcia warszawskiego.

W zamian rząd Księstwa w imieniu swego władcy musiał dać Napoleonowi bony opiewające na 20 mln franków, które miano spłacić w ciągu najbliższych trzech lat. Wszystko to sprawiało wrażenie hojnego daru od cesarza Francuzów - w zamian za 47 milionów Polacy mieli zapłacić mu tylko 20. Okazało się jednak, że transakcja była bardzo niekorzystna dla Księstwa. Spłacając całą sumę należną Francji, nie otrzymało ono prawie nic dla siebie, jako że samo musiało starać się o zwrot pieniędzy od swoich obywateli, "kompletnie zrujnowanych przez wojny i wielkie ofiary dla kraju" (cyt. za Zygmuntem Glogerem, Encyklopedia staropolska). "Sumy bajońskie" - nazwa utrwaliła się jeszcze za Księstwa - zostały ponownie przelane na rzecz Królestwa Pruskiego podczas kongresu wiedeńskiego. Warto dodać, że konwencja z Bayonne przewidywała również zrzeczenie się przez Napoleona na rzecz księcia warszawskiego różnorodnych dochodów (m.in. opłat za papier stemplowy) - 4 701 326 franków - oraz zmniejszenia należności z tytułu kopalni soli oraz dostarczenia artylerii z 5 146 002 do 3 000 000, które miały być uiszczone do 1 lipca 1808 r.

http://www.wfdif.pl/pl/edukacja-filmowa/ozywiony-obraz/artur-grottger-kucie-kos

ARTUR GROTTGER "KUCIE KOS"

Polonia po odejściu wroga

W Powstaniu Styczniowym 1863 roku brali udział również artyści malarze. Jednym z nich był Artur Grottger, który z powodu złego stanu zdrowia nie mógł stanąć do walki z bronią w ręku, ale walczył o niepodległość z pomocą swojej sztuki... Film opowiada o rozterkach artysty i procesie powstawania dzieł poświęconych Powstaniu Styczniowemu.

Obraz znajduje się w Szépművészeti Múzeum w Budapeszcie.

SCENARIUSZ I REŻYSERIA MAREK BRODZKI PRODUCENT WŁODZIMIERZ NIDERHAUS OPERATOR OBRAZU AREK TOMIAK PSC SCENOGRAFIA MAREK WARSZEWSKI KIEROWNIK PRODUKCJI ANDRZEJ BESZTAK MONTAŻ WOJCIECH JANAS DŹWIĘK ANDRZEJ LEWANDOWSKI, KAROL MAŃKOWSKI KOSTIUMY KATARZYNA LEWIŃSKA CHARAKTERYZACJA KAROLINA KORDAS OBSADA Andrzej Kłak, Jan Marczewski, Adrian Brząkała, Justyna Kowalska i inni NARRATOR OLGIERD ŁUKASZEWICZ

czas: 16 minut

https://www.youtube.com/watch?v=Xr0JVZ4hv88

Kucie kos według Grottgera.

Trzeźwym spojrzeniem jasnym umysłem.

https://www.youtube.com/watch?v=CPefYGwwX4U

PILNE! Braun i Hoga u Roli o Konfederacji, wojskach USA w RP, F-35, obronności, rodzinie i broni!

Cleveland Polonia Detroid, Chicago

Zdjęcie NASA Cleveland i okolicznych przedmieść

Zdjęcie dzięki uprzejmości Image Science & Analysis Laboratory, NASA Johnson Space Center - http://eol.jsc.nasa.gov/scripts/sseop/photo.pl?mission=ISS004&roll=E&frame=10424

https://www.defence24.pl/f-15-leca-do-kataru-cena-12-mld-usd

Jak poinformował resort obrony Kataru, kraj ten podpisał z USA umowę na zakup myśliwców F-15, której wartość wynosi 12 mld USD.

Według nieoficjalnych źródeł, umowę zawarto podczas spotkania Sekretarza Obrony USA Jima Mattisa oraz przedstawicieli władz Kataru, w tym ministra obrony dr Khalida al-Attiyah. Ma ona zakładać przekazanie nawet 36 maszyn (w wersji F-15QA, bazującej na wielozadaniowym F-15E Strike Eagle). Jak podkreślał w oświadczeniu dotyczącym kontraktu Pentagon, umowa ma zwiększyć bezpieczeństwo i współpracę między krajami oraz interoperacyjność.

Co ciekawe, została ona podpisana mimo problemów Kataru w regionie oraz krytyki ze strony samego prezydenta USA Donalda Trumpa, dotyczącej finansowania przez ten kraj terroryzmu. Na początku czerwca br. zerwanie stosunków dyplomatycznych z Katarem, powołując się na udzielanie schronienia wielu grupom terrorystycznym oraz religijnym, których celem jest stworzenie niestabilności w regionie, ogłosiły Arabia Saudyjska, Bahrajn, Egipt i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Przedstawiciele USA i Kataru mieli podczas tego samego spotkania omówić również status operacji przeciwko ISIS oraz rozmawiać o wadzę, jaką dla regionu ma rozwiązanie problemów z sąsiadami i partnerami.

Zgoda Departamentu Stanu na sprzedaż Katarowi amerykańskich maszyn F-15 wydana została jeszcze w listopadzie 2016 roku. Zakładano wtedy przekazanie nawet 72 maszyn, za maksymalną sumę 21,2 mld USD. Transakcja miała również obejmować uzbrojenie, niezbędne wsparcie, sprzęt oraz trening. Zakup F-15QA ma przede wszystkim pomóc Katarczykom w prowadzeniu działań przeciwko zagrożeniom powietrze-powietrze oraz powietrze-ziemia.

Za realizację kontraktu będzie odpowiadał przede wszystkim koncern Boeing, jak główny producent. Wezmą w niej jednak udział również m.in.: BAE Systems, Elbit Systems, General Electric czy Lockheed Martin. Jak wskazywała w listopadzie zeszłego roku DSCA, podpisanie umowy będzie wiązało się z wysłaniem do Kataru ok. 24 osób pracujących dla amerykańskiego rządu oraz ok. 150 przedstawicieli kontraktorów.

Amerykanie na ćwiczeniach

Wyraźnie widać, że Amerykanie zdecydowani się na dalsze wspierania działań Kataru, mimo ostrego kryzysu dyplomatycznego w regionie Zatoki Perskiej. Rozpoczęły się tam właśnie ćwiczenia wojskowe, w których uczestniczą m.in. dwa amerykańskie okręty. Nie wiadomo czy udział w manewrach był wcześniej przez USA planowany.

W Katarze znajduje się również największa amerykańska baza wojskowa w regionie, Udeid. Stacjonuje tam około 11 tys. żołnierzy. Operuje z niej ponad 100 samolotów.

 

Czy zastąpić MIGI-29 ?- ano sprawdzonym samolotem myśliwcem wielozadaniowym McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle.

Państwo Stany Zjednoczone

Producent McDonnell Douglas, obecnie Boeing

Typ myśliwiec wielozadaniowy (samolot myśliwsko-szturmowy)

Konstrukcja całkowicie metalowa z elementami tytanowymi

Załoga 2 (pilot i operator uzbrojenia)

Historia

Data oblotu 11 grudnia 1986

Egzemplarze 418

Liczba wypadków

 • w tym katastrof

19

Dane techniczne

Napęd 2 × Pratt & Whitney F100-PW-220 lub F100-PW229 (dwuprzepływowe)

Wymiary

Rozpiętość 13,05 m

Długość 19,43 m

Wysokość 5,63 m

Powierzchnia nośna 56,50 m²

Masa

Własna 17 010 kg

Osiągi

Pułap 18 288 m (60 000 stóp)

Zasięg 3840 (maksymalny, z trzema dodatkowymi zbiornikami paliwa)

Dane operacyjne

Uzbrojenie

stałe: 1 × działko M61 Vulcan

pociski rakietowe powietrze-powietrze i powietrze-ziemia

bomby

Wszyscy przyjaciele Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej USA w miejscach newralgicznych na świecie mają na wyposażeniu ten samolot produkowany nie daleko Chicago w miejscowości 

F-15E Strike Eagle z 494. Eskadry Myśliwskiej USAF. Dobrze widoczny charakterystyczny konforemny zbiornik paliwa.

U.S. Air Force photo/Master Sgt. Lance Cheung - af.mil

Airman 1st Class James Willett (left) and Staff Sgt. David Cruz disarm an F-15E Strike Eagle at Royal Air Force Base Lakenheath, England, on Aug. 1. The 494th Fighter Squadron jet had just returned from a training mission. The Airmen are weapons specialists with the 48th Aircraft Maintenance Squadron.

Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne wykorzystywały swoje F-15S do ataków na rebeliantów w Jemenie od 2009 roku. Z kolei izraelskie F-15I Raam wykonywały misje bojowe w Libanie i Strefie Gazy, a także w ataku na syryjskie instalacje nuklearne w 2007 roku.

W Stanach Zjednoczonych planowane jest utrzymanie F-15E w czynnej służbie do 2035 roku.

Amerykańscy piloci żargonowo nazywają F-15E Beagle (bomb + Eagle) lub Mudhen.

Opis techniczny

Załoga F-15E składa się z dwóch lotników: pilota (na przednim fotelu) i operatora uzbrojenia. Tylne stanowisko wyposażone jest w cztery monitory, na których wyświetlać można w dowolnej konfiguracji „ruchomą” mapę, dane z radaru, czujników podczerwieni czy systemów walki radioelektronicznej, a także dane o stanie maszyny i uzbrojenia czy o zagrożeniach i celach. Stanowisko pilota ma trzy tego typu ekrany i wyświetlacz HUD. Strike Eagle jest w stanie równocześnie atakować cele powietrzne (odpowiada za to pilot) i naziemne (operator uzbrojenia).

Napęd zapewniają dwa silniki Pratt & Whitney F100-PW-220 lub F100-PW-229. Zapas paliwa w porównaniu do F-15C znacznie powiększono dzięki zastosowaniu dwóch konforemnych (dopasowanych do kształtu kadłuba i zamontowanych wzdłuż niego) zbiorników paliwa, które mieszczą dodatkowe 2839 litrów (750 galonów) paliwa.

Uzbrojenie

Oprócz stałego działka M61 Vulcan (zapas amunicji: 500 sztuk) F-15E może przenosić rakiety powietrze-powietrze AIM-9 Sidewinder i AIM-120 AMRAAM oraz szeroki wachlarz uzbrojenia powietrze-ziemia (pociski rakietowe, bomby konwencjonalne i sterowane, w tym JDAM, Small Diameter Bomb i SLAM ER, a także bomby jądrowe B61).

Awionika

radar APG-70 (w 2008 roku podpisano z Boeingiem kontrakt na wymianę tych radarów na nowocześniejsze APG-82 Active Electronically Scanned Array).

LANTIRN, Litening

Użytkownicy

Aktualni użytkownicy

     F-15 Eagle

     F-15E Strike Eagle

     F-15 Eagle i F-15 Strike Eagle

 Zobacz więcej w artykule McDonnell Douglas F-15 Eagle, w sekcji Użytkownicy.

Arabia Saudyjska Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne (F-15S/F-15SA)

Izrael Siły Powietrzne Izraela (F-15I Ra’am)

Korea Południowa Siły Powietrzne Republiki Korei (F-15K Slam Eagle)

Singapur Siły Powietrzne Republiki Singapuru (F-15SG)

Stany Zjednoczone Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych

W czerwcu 2017 Ministerstwo Obrony Kataru poinformowało o zawarciu kontraktu na zakup 36 Boeing F-15QA[3].