["POSTSCRIPTUM
Już po złożeniu artykułu do redakcji Przeglądu Geologicznego otrzymałem wydaną przez panią Danutę Sujkowską-Franck książkę ojca „Bitwa o Warszawę 1944”.
Książka była pisana podczas powstania i bezpośrednio potem, na podstawie nadchodzących z Warszawy do Londynu szyfrowanych depesz, nasłuchu radiostacji Armii Krajowej „Błyskawica”, wypowiedzi świadków wydarzeń, zeznań jeńców niemieckich biorących udział w walkach w Warszawie i innych, a następnie została uzupełniona relacjami przybyłego do Londynu gen. Tadeusza Bora- -Komorowskiego i oficerów jego sztabu. Zbigniew Sujkowski przedstawił w niej także polityczne kulisy powstania, postawę państw anglosaskich, oceny Niemców i grę Rosji. Książka liczy 450 stron, zawiera mapy i zdjęcia lotnicze Warszawy robione w dniach powstania. W Anglii nie została opublikowana, aby „nie drażnić” Sowietów."]
I POLAKÓW np. W Muzeum Powstania Warszawskiego
http://www.pgi.gov.pl/pl/dokumenty-in-edycja/doc_view/2550-zbigniew-sujkowski.html
Życie Zbigniewa Sujkowskiego i jego rodziny jest
przykładem losów polskich elit podczas wojny i w latach
powojennych. Losów, które prowadziły do ich wyeliminowania
przez fizyczną zagładę, wysyłkę „na białe niedźwiedzie”
czy wygnanie, jak w przypadku Sujkowskiego. Tych,
którzy przeżyli i pozostali w kraju, spychano na margines
społeczeñstwa. Wszelkie przejawy patriotyzmu brutalnie
zwalczano, zaś intelektualny potencjał wykorzystywano
wybiórczo.
Ziemowidem Sujkowskim zaopiekowała się dalsza
rodzina, pomagali mu koledzy ojca z PIG – Edward Rühle,
późniejszy profesor i dyrektor instytutu, oraz Stanisław
Tyski, obydwaj z AK-owską przeszłością. Wybrał fizykę,
kierunek studiów, który oparł siê upolitycznieniu, nawet
w najtrudniejszych dniach stalinizmu. Został wybitnym
uczonym, profesorem, promotorem 21 doktorów w Polsce
i za granicą, dyrektorem Instytutu Badañ Jądrowych
w Świerku (Chmielewska i in., 2007). W radiowej audycji
z cyklu Rody Uczone „mocno akcentowaŁ podziw dla
swoich przodków i to, że aby się go nie wstydzili, było dlań
kryterium postępowania w życiu” (Bajer, 2000). Zmarł
w 2006 r.
POSTSCRIPTUM
Już po złożeniu artykułu do redakcji Przeglądu Geologicznego
otrzymałem wydaną przez panią Danutę Sujkowską-Francką
książkę ojca „Bitwa o Warszawę 1944”.
"Polska", "Wiersz o nas i o chłopcach" - pisany w czasach okupacji niemieckiej - Wiersz Krystyny Krahelskiej - kuzynki ze strony Matki
Dokumentacja źródłowa Powstania Warszawskiego 1944
http://dspace.stir.ac.uk/bitstream/1893/929/1/z%20Thesis.pdf
http://ahm.1944.pl/Danuta_Francki/7
Archiwum Historii Mówionej
http://www.pgi.gov.pl/pl/dokumenty-in-edycja/doc_view/2550-zbigniew-sujkowski.html
Zbigniew Sujkowski – uczony i żołnierz
Jerzy B. Miecznik1
Zbigniew Sujkowski – scientist and soldier. Prz. Geol., 62: 234–239. A b s t r a c t. Zbigniew Sujkowski was a co-founder of Polish sedimentary petrography and a pioneer of sedimentology. After studying geology at the University of Warsaw (1921–1925), he worked in 1927–1929 with Prof. Lucien Cayeux at Collège de France in Paris. He specialized in petrographic-sedimentological studies of Cretaceous deposits in Poland, but especially of siliceous rocks. His treatise on diagenesis, published posthumously in 1958, is among the classics of world geological literature.
........................................................................................................
Zbigniew Sujkowski was a Polish patriot. In the period 1914–1920, he participated in the armed struggle for the independence of Poland, and during World War II – in the armed resistance movement against German occupation as the organizer of subversion.
At the end of the war, he was in London; his return to Poland was impossible from political reasons. Sujkowski immigrated to Canada and took a job at MacMaster University in Hamilton. He died tragically in an accident. Keywords: Cretaceous rocks of Poland, hornstones, siliceous concretions, radiolarites, diagenesis, Carpathian Flysch, Polish Legions of 1914–1918, Polish-Soviet War of 1919–1921, Polish Underground State of 1939–1945
Zbigniew Sujkowski należy do najpiękniejszych postaci w naszej geologii. Był współtwórcą polskiej petrografii skał osadowych i pionierem sedymentologii („Zbigniew Leliwa- -Sujkowski (Memory)”, 1955; Krajewski, 1967; Rühle 1986), uczonym o wielkim potencjale twórczym wykorzystanym tylko częściowo wskutek konieczności dzielenia go między naukę i walkę o wolną Polskę, niechcianej emigracji i przedwczesnej tragicznej śmierci.
Jego praca o petrografii kredy i badania skał krzemionkowych reprezentowały najwyższy współczesny poziom naukowy, a publikacje o średnim składzie skał osadowych w litosferze i o diagenezie są wciąż cytowane.
Wychowany w rodzinie o bogatych tradycjach patriotycznych służyć Polsce jako żołnierz i uczony.
Zbigniew Bronisław Sujkowski, używający pseudonimów Hora, Kuna, Leliwa, Rola, Wyga, Zbyszek, urodził się 8 stycznia 1898 r. w Zagórzu w powiecie będzińskim. Był synem Antoniego Sujkowskiego (1867–1941), wybitnego geografa, profesora i rektora Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, uczestnika konferencji pokojowej w Paryżu, przez krótki czas ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządach Kazimierza Bartla, i Heleny z Chmieleńskich (1872–1944), działaczki niepodległościowej i oświatowej, senator RP, żołnierza Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej (AK).
CZYTAJ DALEJZbigniew Sujkowski – uczony i żołnierz
Jerzy B. Miecznik1
Zbigniew Sujkowski – scientist and soldier. Prz. Geol., 62: 234–239. A b s t r a c t. Zbigniew Sujkowski was a co-founder of Polish sedimentary petrography and a pioneer of sedimentology. After studying geology at the University of Warsaw (1921–1925), he worked in 1927–1929 with Prof. Lucien Cayeux at Collège de France in Paris. He specialized in petrographic-sedimentological studies of Cretaceous deposits in Poland, but especially of siliceous rocks. His treatise on diagenesis, published posthumously in 1958, is among the classics of world geological literature.
........................................................................................................
Zbigniew Sujkowski was a Polish patriot. In the period 1914–1920, he participated in the armed struggle for the independence of Poland, and during World War II – in the armed resistance movement against German occupation as the organizer of subversion.
At the end of the war, he was in London; his return to Poland was impossible from political reasons. Sujkowski immigrated to Canada and took a job at MacMaster University in Hamilton. He died tragically in an accident. Keywords: Cretaceous rocks of Poland, hornstones, siliceous concretions, radiolarites, diagenesis, Carpathian Flysch, Polish Legions of 1914–1918, Polish-Soviet War of 1919–1921, Polish Underground State of 1939–1945
Zbigniew Sujkowski należy do najpiękniejszych postaci w naszej geologii. Był współtwórcą polskiej petrografii skał osadowych i pionierem sedymentologii („Zbigniew Leliwa- -Sujkowski (Memory)”, 1955; Krajewski, 1967; Rühle 1986), uczonym o wielkim potencjale twórczym wykorzystanym tylko częściowo wskutek konieczności dzielenia go między naukę i walkę o wolną Polskę, niechcianej emigracji i przedwczesnej tragicznej śmierci.
Jego praca o petrografii kredy i badania skał krzemionkowych reprezentowały najwyższy współczesny poziom naukowy, a publikacje o średnim składzie skał osadowych w litosferze i o diagenezie są wciąż cytowane.
Wychowany w rodzinie o bogatych tradycjach patriotycznych służyć Polsce jako żołnierz i uczony.
Zbigniew Bronisław Sujkowski, używający pseudonimów Hora, Kuna, Leliwa, Rola, Wyga, Zbyszek, urodził się 8 stycznia 1898 r. w Zagórzu w powiecie będzińskim. Był synem Antoniego Sujkowskiego (1867–1941), wybitnego geografa, profesora i rektora Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, uczestnika konferencji pokojowej w Paryżu, przez krótki czas ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządach Kazimierza Bartla, i Heleny z Chmieleńskich (1872–1944), działaczki niepodległościowej i oświatowej, senator RP, żołnierza Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej (AK).
CZYTAJ DALEJ
http://www.dws-xip.pl/PW/bio/s13a.html
* 8 stycznia 1898 + 8 września 1954
Zginął tragicznie ratując wnuka w rzece Saquenay w Quebec Kanada
Po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę od końca 1939 w podziemiu. Od kwietnia 1940 szef Biura Studiów Środków Walki Sabotażowo-Dywersyjnej Związku OdwetuKomendy Głównej Związku Walki Zbrojnej, następnie od końca 1942 szef Biura Studiów Kedywu Komendy Głównej AK. Od 30 maja 1944 w Wielkiej Brytanii, ewakuowany mostem powietrznym (tzw. Most II[1]). Od lipca 1944 do marca 1945 kierownik Wydziału Operacyjnego Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza. 28 sierpnia 1944, w czasie Powstania Warszawskiego wygłosił przemówienie radiowe do kraju na falach BBC.
W 1950 r. współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Zmarł tragicznie 8 września 1954 r., ratując wnuka tonącego w rzece Saguenay w prowincji Quebec.
Z małżeństwa z Idalią Marią[2] z Czarnockich miał dwoje dzieci:
Ziemowid Sujkowski (ur. 13 lipca 1933 - zm. 9 lipca 2006) – polski fizyk, profesor, dyrektor Instytutu Problemów Jądrowychw Świerku w latach 1996 - 2006. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta w 2005 roku.
Syn Zbigniewa Leliwy-Sujkowskiego i Idalii Marii[1] z Czarnockich, wnuk Heleny i Antoniego Sujkowskich, brat Danuty Francki.
Danuta Francki[edytuj]
Danuta Francki z domu Sujkowska, ps. Danka (ur. 14 września 1928 r. w Warszawie) – powstaniec warszawski,sanitariuszka w stopniu plutonowej, żołnierz AK.
Danuta Sujkowska herbu Rola urodziła się 14 września 1928 r. w Warszawie. Jej ojcem był Zbigniew Leliwa-Sujkowski, ps. Bolko (ur. 8 stycznia 1898 r., zm. 8 września 1954 r.), żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej Legionów. Matką Danuty była Idalia Maria z Czarnockich[1] h. Lis odm. Mzura (ur. 29 stycznia 1894 r., zm. 6 grudnia 1943 r.). Bratem - Ziemowid Sujkowski.
Przed wojną uczęszczała do Szkoły Powszechnej im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej oraz należała do zuchów. W1943 r. wstąpiła do harcerstwa, gdzie przeszła szkolenie sanitarne. W czasie okupacji, na tajnych kompletach zdała małą maturę w Gimnazjum i Liceum Żeńskim im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej. W czasie powstania służyła w punkcie sanitarnym w Instytucie Głuchoniemych na Placu Trzech Krzyży. Po powstaniu trafiła do obozu jenieckiego Stalag X B, a18 grudnia 1944 r. do Stalag VI C Oberlangen. W obozie należała do kompanii wartowniczej. Po wyzwoleniu obozu Oberlangen 18 kwietnia 1945 r. przez 1 Dywizję Pancerną jeńcy-kobiety zostały przeniesione do obozu w Niederlangen. Stamtąd wyjechała do Anglii, gdzie zdała maturę oraz ukończyła studia chemiczne na Uniwersytecie Londyńskim. Na emigracji poznała swojego męża, Bohdana Józefa Franckiego h. Nieczuja, który studiował na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W 1951 r. wyemigrowała z mężem do Kanady, gdzie mieszkali w Montrealu, Kingston oraz w małej miejscowości na północ od Québecu, gdzie oboje pracowali w kompanii przemysłowej "Alkan" . Z małżeństwa z Bohdanem Franckim miała pięciu synów.
Brat Bogusława Sujkowskiego.
Legionista w 1-ej Kadrowej
Oficer w Sztabie AK
Kawaler Virtuti Militari
Krzyża Walecznych (dwukrotnie)
Złotego Krzyża Zasługi z Mieczami
Autor publikacji naukowej monografii: Bitwa o Warszawę 1944 ISBN 978-83-64284-01-4
major Zbigniew Sujkowski
W maju 1944 roku został przerzucony do Wielkiej Brytanii. Zebral i uporządkowł korespondencję operacyjną dotyczącą Powstania Warszawskiego (Matka jego Helena Antonina Sujkowska 23 września 1944 roku zginęła w Warszawie). W toku walk powstańczych przemówienie radiowe 28 sierpnia 1944 roku do kraju.
-
pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Leliwa-Sujkowski
W kwietniu 1918 r. otrzymał maturę w szkole Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego Kazimierza Kulwiecia ... 28 sierpnia 1944, w czasie Powstania Warszawskiego wygłosił przemówienie radiowe do kraju na falach BBC.
-
www.portal-zeglarstwo.chiba.pl/index.php?title=Zbigniew...Sujkowski
28 sierpnia 1944, w czasie Powstania Warszawskiego wygłosił przemówienie radiowedo kraju na falach BBC. W 1950 r. współzałożyciel Polskiego ...
-
Zbigniew Leliwa-Sujkowski
Zbigniew Bronisław Leliwa - Sujkowski, Zbigniew Sujkowski, Zbigniew Leliwa (ur. 8 stycznia 1898 r., w Zagórzu - zm. 8 września 1954 r. w Quebec).Pseudonimy: "Hora", "Kuna", "Leliwa", "Rola", "Zbyszek". Polski geolog, docent Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1942-1944 szef Biura Studiów KedywuKomendy Głównej Armii Krajowej. Profesor Polish University College w Londynie (1946-1951) i McMaster University w Hamilton w Kanadzie. Oficer Wojska Polskiego w stopniu majora. Po 1945 używał pseudonimu Zbigniew Leliwa.
Syn Antoniego Sujkowskiego i Heleny z Chmieleńskich Sujkowskiej. Od 1908 uczył się w Gimnazjum im. Kreczmara w Warszawie. Członek Tajnego Skautingu i od 1913 Polskich Drużyn Strzeleckich. Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej Legionów Polskich. Od października 1915 do grudnia 1917 w niewoli rosyjskiej. W kwietniu 1918 r. otrzymał maturę w szkole Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego Kazimierza Kulwiecia w Moskwie. Od maja do lipca 1918 w I Korpusie Polskim na Wschodzie. Wrócił do Polski w lipcu 1918 r. Po odzyskaniu niepodległości w listopadzie 1918 wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego, służył w7 pułku ułanów. W kwietniu 1919 został wysłannikiem Naczelnego Wodza na paryską konferencję pokojową. Od 1929 pracownik Państwowego Instytutu Geologicznego. Wykładowca petrografii skał osadowych na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego.
Po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę od końca 1939 w podziemiu. Od kwietnia 1940 szef Biura Studiów Środków Walki Sabotażowo-Dywersyjnej Związku OdwetuKomendy Głównej Związku Walki Zbrojnej, następnie od końca 1942 szef Biura Studiów Kedywu Komendy Głównej AK. Od 30 maja 1944 w Wielkiej Brytanii, ewakuowany mostem powietrznym (tzw. Most II[1]). Od lipca 1944 do marca 1945 kierownik Wydziału Operacyjnego Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza. 28 sierpnia 1944, w czasie Powstania Warszawskiego wygłosił przemówienie radiowe do kraju na falach BBC.
W 1950 r. współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Zmarł tragicznie 8 września 1954 r., ratując wnuka tonącego w rzece Saguenay w prowincji Quebec.
Z małżeństwa z Idalią Marią[2] z Czarnockich miał dwoje dzieci:
Brat Bogusława Sujkowskiego.
Oznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari (1921), Krzyżem Niepodległości (1932), Krzyżem Walecznych (1944).
Przypisy
- Skocz do góry↑ "Drugi „Most" odbył się 29 maja pod Tarnowem. Z kraju wylecieli wtedy do Londynu: płk Roman Rudkowski - „Rudy", szef Wydziału Lotnictwa KG AK, mjr Zbigniew Leliwa z dywersji (przedstawiciel spraw szkolenia i zaopatrzenia dla celów dywersji, sytuacji ogólnej, ze szczególnym uwzględnieniem działalności komunistycznej, oraz sprawy scalenia z NSZ)"Tadeusz Bór-Komorowski, Armia Podziemna, Wydanie 8 poprawione i uzupełnione Wyd. Bellona, Oficyna Wydawnicza RYTM, ISBN 978-83-11-11617-7, ISBN 978-83-7399-354-9s.205.
- Skocz do góry↑ Geograf. Aresztowana przez Gestapo poszukujące męża, więzień Pawiaka, 15 lipca 1943 wywieziona do KL-Auschwitz zmarła na tyfus 6 grudnia 1943 w obozie Birkenau (Auschwitz II). Jej postać wspomina Seweryna Szmaglewska w autobiograficznej książce Dymy nad Birkenau.
www.dws-xip.pl/PW/bio/s13a.html
15 paź 2012 - 1944 r. Kapitan rez. piech..: 11 listopada 1942 r. Porucznik.: 1919 r. ...walk powstańczych 28 sierpnia 1944 r., przemówienie radiowe do kraju.
-
www.hunti.jenzigs.com/LH9dZyElI3BTa0N6f3N-fHNgR1R8dH9jcThF...
28 sierpnia 1944, w czasie Powstania Warszawskiego wygłosił przemówienie radiowedo kraju na falach BBC. 1948. . XVIII Intern. Geol. Congr. hond., Abstr.
-
www.pgi.gov.pl/pl/dokumenty-in.../2550-zbigniew-sujkowski.html
Zbigniew Sujkowski was a co-founder of Polish sedimentary petrography and a ... się 8 stycznia 1898 r. w Zagórzu w powiecie będzińskim. ... i Heleny z Chmieleńskich (1872–1944), dzia³aczki niepod- ... II Sztabu Obrony Kraju w Wilnie, a następnie resortem ..... trzy przemówienia radiowe do powstańców w Warszawie.
Dochód z publikacji przeznaczony na zasilenie środków Fundacji im.Józefa Piłsudskiego
Historia polskiej Rodziny:
|
|
|
Prapradziadkowie
|
Antoni Sujkowski
∞
Prakseda Wyszkowska
|
Michał Dmowski
(1798-1839)
∞
Weronika Gorzechowska (1813-1883)
|
Jan Nepomucen Chmieleński
(1797-1848)
∞
Nepomucena Julianna Tyborowska
|
Brzostowski
∞
NN
|
Michał Czarnocki
(1784-1861)
∞
Wiktoria Mierzejewska
(zm. 1885)
|
Żuromski
∞
NN
|
Michał Czarnocki
(zm. 1824)
∞
Wiktoria Mierzejewska
(zm. 1885)
|
Kleczkowski
∞
NN
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pradziadkowie
|
Bronisław Sujkowski (1831-1913)
∞
Laura Dmowska
|
Antoni Chmieleński
(1835-1920)
∞
Julia Waleria Brzostowska
(1838-1921)
|
Kazimierz Czarnocki
(ur. 1823)
∞
Helena Żuromska
|
Aleksy Czarnocki
(1826-1878)
∞
Julia Kleczkowska
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dziadkowie
|
Antoni Zygmunt Seweryn Sujkowski (1867-1941)
∞ 1896
Helena Antonina Chmieleńska (1872-1944)
|
Michał Czarnocki
∞ 1864
Maria Czarnocka
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rodzice
|
Zbigniew Bronisław Sujkowski (1898-1954)
∞ 1926
Idalia Maria Czarnocka (1894-1943)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Danuta Sujkowska (ur. 1928)
|
Grób ministra Antoniego Sujkowskiego, senator Heleny Sujkowskiej i fizyka Ziemowida Sujkowskiego na Starych Powązkach w Warszawie
Zakorzeniony w historii Polski i Kresów Wschodnich. Przyjaciel ludzi, zwierząt i przyrody. Wiara i miłość do Boga i Człowieka. Autorytet Jan Paweł II
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
