Zanim za świątecznym stołem przy sałatce jarzynowej zaczniemy odwieczny spór o wyższości "dekoracyjnego" nad "kieleckim" lub odwrotnie, opowiem Wam historię tego dania, jednak najpierw krótki przepis na śląski szałot. Dlaczego szałot? Do tego wkrótce dojdziemy, szałot ma w tej historii swoją rolę do odegrania.
MÓJ SZAŁOT:
Cztery duże, ugotowane i ostudzone ziemniaki kroimy w kostkę albo pół talarki. Dwa filetowane, solone śledzie kroimy w cienkie paski. Jedną czerwoną cebulę kroimy w pół piórka, parzymy na sicie wrzątkiem, w garści odciskamy wilgoć. Jeden lub dwa ogórki kiszone kroimy w drobne półplasterki. Gorące szpyrki z przetopionego wędzonego boczku pokrojonego w kostkę dodajemy na końcu. Mieszamy wszystko dodając dwie łyżki oleju lnianego, cztery łyżki majonezu i dwie łyżki soku z kiszonych ogórków, odrobinę kurkumy i biały lub czarny zmielony pieprz. Ewentualnie dosalamy, jak ktoś lubi może dodać odrobinę kminku w całości. Mieszamy i odkładamy na noc do lodówki.
W Moskwie na placu Trubnaya w sklepie tytoniowym w 1864 roku spotykają się kupiec Yakov Pegov z kucharzem Lucienem Oliverem. Obaj kupują tytoń z aromatem bergamotki, aromatem z owocu cytrusowego dosyć powszechnie stosowanego w drogich perfumach. Jak wyglądała rozmowa miedzy nimi? Nie wiemy. Dość powiedzieć, że wkrótce kupują kamienicę zlokalizowaną nieopodal i otwierają restaurację Hermitage. Restauracja jest bardzo elegancka, ma kilka dużych i mniejszych sali, w tym sale wynajmowane na specjalne, biznesowe spotkania. Niewiele wody upłynęło w Moskwie od otwarcia, a knajpa stała się najbardziej znanym i uczęszczanym moskiewskim lokalem. Tutaj organizuje swoje wesele Piotr Czajkowski, tutaj swoje imprezy urodzinowe odprawiają: Turgieniew, Dostojewski czy Gorki. Imprezy i zaciszne salki w restauracyjnych pomieszczeniach prowokują różne ekscesy, ale wśród miejscowych policjantów panuje niepisana zasada, by nie ingerować w to co się dzieje wewnątrz.
Kelnerzy występują w tradycyjnych, rosyjskich strojach i zgodnie z zasadami nie otrzymują żadnego wynagrodzenia. Suma codziennych napiwków jest na koniec dnia równo dzielona na każdego. Szefem kuchni jest Lucien Oliver, a po jego śmierci w 1883 Francuz Duguay, ale w kuchni pracuje nawet kilkudziesięciu kucharzy, pomocników. Biznes kręci się do 1917 roku.
Lucien Oliver jest (był) belgijskim kucharzem zakochanym w owocach morza. Po otwarciu Hermitage musiał zmierzyć się z niechęcią rosyjskich klientów do swoich pierwotnych pomysłów, czyli powieleniu dań ze swojej francuskiej karty. Dopiero kiedy myślowo ogarnął słowiańskie, kulinarne przyzwyczajenia, zorientował się, że znajduje się w innej szerokości geograficznej, że swoją śródziemnomorską kuchnię będzie musiał dostosować do miejscowych smaków; wtedy osiągnął sukces. Tak powstała sałatka Oliver, do dziś najpopularniejsze rosyjskie danie przyrządzane na sylwestra. Odtąd też każda sałatka warzywna z ziemniakami w roli głównej, połączona majonezem, z dodatkami w postaci owoców morza i wędlin, czy bez tych dodatków będzie nazywana w światku kucharskim sałatką rosyjską.
Panie Oliver, gdyby pan podróżując do Moskwy zatrzymał się na nocleg u Sedlaczka na rynku w Tarnowskich Górach, po czym zamówił na kolację Szałot i dobre piwo to pana męka nad zaaplikowaniem rosyjskiej duszy swoich owoców morza byłaby znacznie krótsza a sałatka jarzynowa byłaby znana na świecie jako ŚLĄSKA.
Ślązak od zawsze, studiował Ekonomię na UE w Katowicach, Psychologię i Nauki Polityczne na UŚ w Katowicach, Pisanie scenariuszy w PWSzFTviT w Łodzi. Pisze felietony kulinarne do tygodnika "Nowe Info". Jest prywatnym przedsiębiorcą.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
