Helikaza Rho

Jest to inny rodzaj helikazy niż ten służący komórce do rozplatania DNA podczas replikacji. Zadaniem tej maszyny jest terminowanie transkrypcji u bakterii. Innymi słowy pomaga ona w oddzielaniu się matrycowego RNA (mRNA), gdy zostaje na nie przepisany gen. Helikaza Rho to dość skomplikowany robot. Jedne domeny służą niczym dłonie do nawijania jak na szpulkę mRNA aż helikaza zbliży się do części terminacyjnej genu (pokazano to na obrazku i na pierwszym filmie). „Dłonie” te, każda z nich chwyta jeden nukleotyd i obraca się w koło podczas hydrolizy ATP, z którego to procesu helikaza pozyskuje energię. Wówczas pierścień się rozdziela (pęka), łańcuch mRNA wchodzi do jego wnętrza i następnie się zamyka. Następnie helikaza Rho działa na tych samych zasadach, co helikaza DNA – rozplata podwójną helisę DNA-mRNA aż oddzieli mRNA od DNA:

https://www.semanticscholar.org/paper/Structural-biology%3A-Steps-in-the-right-direction-Patel/f80e411d60ebb06bd96a8d46c2e303001836154a/figure/2

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0022283612006286

Hydroliza - rozkładanie (hydroliza) ATP w miejscach aktywnych wywołuje u helikazy zmiany konformacyjne, na zasadzie wielopostaciowych ‘skurczów’ elementów struktury tego molekularnego robota, służącego do rozplatania DNA. Wydłużone domeny mają powinowactwo do DNA (lub DNA i RNA w zależności od typu helikazy) i tam znajdują fizyczne oparcie, co umożliwia dosłowne odpychanie się i przemieszczanie wzdłuż podwójnej helisy, którą rozdziela na dwa osobne łańcuchy:

Podczas synchronicznych skurczów, polegających na zmianie konformacji odpowiednich domen, które można sobie wyobrazić, jako osobne ściśle dopasowane motory, helikaza wiruje w koło jednego łańcucha DNA i rozplata podwójną helisę. Sześć podjednostek działa niczym sześć cylindrów w silniku: