Zmieńmy Warszawę w miasto ścieżek rowerowych i stref pieszych

 

Warszawa może być miastem o atrakcyjnym życiu nocnym- które jest wg badań tak bardzo pożądane przez kapitał ludzki. Kilka wabików w postaci czy to świetnej oferty kulturalnej, czy to licznych stref socjalizacji- w postaci tak brakującej w Warszawie przestrzeni publicznej, czy też dobrej jakości parków w centrum miasta. Te elementy przyciągałyby klasę kreatywną, za która dopiero podąża kapitał finansowy.

 

Dziś Warszawa jest miastem w którym się pracuje- tak je definiują jego mieszkańcy. Warszawa nie jest miastem spotkań, jak kreuje się Wrocław. Mieszkańcy nie wydają się integrować, zresztą trudno określić przestrzenie, gdzie owa integracja miałaby następować. Imprezy kulturalne w przestrzeni publicznej, przynajmniej te dla młodszej połowy polskiej populacji- osób do 35 roku życia, pokazują że Warszawa na tle kraju jest raczej zaściankiem niż wybijającym się ośrodkiem. Gdy przyjrzymy się na scenę np. muzyki miejskiej, znaczniejszymi ośrodkami są Kraków, Łódź czy nawet Lublin. Przynajmniej taki jest rozkład sił w tej młodszej połowie populacji Warszawa dla polowy populacji pełni rolę ośrodka kulturalnego drugiej kategorii. Wielkie imprezy kulturalne, festiwale mają miejsce zwykle w innych regionach kraju.

 

Dziś Warszawa jest miastem w którym ostał się duch minionego ustroju. Jak niewiele w Polsce się zmieniło podczas minionych 20 lat. Nawet wciąż jeździmy tymi samymi tramwajami. Żyjemy w nawet jeszcze bardziej zaniedbanej przestrzeni wspólnej, dodatkowo zamienionej w miejsce emisji hałasu komunikacyjnego. I tak to miasto jest wyjątkowe pod względem tempa zmian na tle reszty kraju. Sam pochodzę z miasta które nie zmieniło się wiele po 1989 roku. Na moim rodzinnym osiedlu nawet nie odnawiano wieżowców, aż w chwili obecnej te stały się klasycznym slumsem.

 

Warszawa jest wyjątkowym miastem w skali kontynentu, i nie jest to wyjątkowość w sensie pozytywnym. To miasto strzeżonych osiedli, praskich gett i wg niepotwierdzonych, podważanych danych (nie potwierdziłem ich z całkowita pewnością, są podawane w części źródeł) największej bodaj w europejskim, jeśli nie światowym porównaniu, skali motoryzacji masowej. Skala motoryzacji Warszawy, jaką operuje część polskiej prasy (są przytaczane także inne dane), licząc w samochodach na tysiąc mieszkańców, jest trzykrotnie większa niż w Berlinie i większości miast progresywnej i proekologicznej części Europy. To efekt niedorozwoju komunikacji zbiorowej, której układ pozostał niemal niezmieniony od czasów okupacji sowieckiej.

 

W Warszawie na te tematy sobie za bardzo nie porozmawiamy. Miastem rządzi niewielka grupa osób ze środowisk mediów i działaczy politycznych. Nie potrafię wskazać opiniotwórczej prasy drukowanej w której możnaby opublikować artykuł na temat problemów Warszawy. Papierowego medium w którym dłuższy tekst byłby czytany i komentowany. Takie miejsca, mam wrażenie że istnieją w sieci Internet, ale docierają one jedynie do ułamka zainteresowanych, wiele osób po prostu o nich nie wie.

 

Warszawa nie ma nawet wykształconych miejskich mediów kierowanych do rynku wysokiego. Można jedynie wyrazić ubolewanie.