Żywe dziedzictwo totalitaryzmu?

W Polsce można być zaskoczonym wciąż żywym dziedzictwem totalitaryzmu. Ogłaszając wśród przyjaciół Dzień bez Samochodu oraz marsze na terenie Warszawy, zgłaszając w urzędzie marsze na terenie miasta, można usłyszeć od urzędników że blokowanie ulic jest nielegalne. Podpierają się odpowiednim artykułem kodeksu wykroczeń.

O ile się nie mylę, Dni bez Samochodu są w rozlicznych miastach Europy dniami raczej bez samochodu. Blokuje się w tym dniu ruch samochodów, i ktoś owe blokady jednak przeprowadza. Tymczasem w Warszawie nawet rozstawienie pod Sejmem Rzeczpospolitej Polskiej sprzętu grającego nie było możliwe. Organizacja ów event organizująca miała status wyznaniowej, grano muzykę dla fanów reggae. I mimo to związkowi wyznaniowemu, mającemu znaczne prawa na mocy ustaw, stawiano przeszkody. W takich krajach jak Niemcy owa impreza byłaby nawet nagłośniona przez rozliczne media, w Polsce zaś ów event, jak i sam Dzień bez Samochodu przeszedł niemal bez echa.

Dziękuję 100 osobom które odwiedziły marsze naszej wspólnoty w dniu dzisiejszym, popierając także starania o zmianę prawa penalizującego konsumpcję popularnych środków odurzających. Zmiana tego prawa ma szanse powstrzymać emigrację części młodego kapitału ludzkiego z Polski. Kapitału zrażonego kontrowersyjnymi w europejskim porównaniu normami obyczajowymi panującymi w Polsce.

Tolerując dyskryminujące część elit kultury i sztuki prawo możemy doprowadzić do sytuacji, w której ta część kapitału ludzkiego przemieści się do im bardziej sprzyjających lokalizacji. Praktycy zarządzania miastami, badacze klasy twórczej i kapitału kreatywnego zalecają dalekoposuniętą tolerancję i akceptację dla odmienności. W Polsce wciąż te sfery są problemem, trudno nawet o nich mówić.