W nieodległej przyszłości możliwe będzie terraformowanie Marsa, czyli uczynienie go wprost zdatnym do życia. Mars posiada wszystkie bogactwa naturalne niezbędne do życia i dla cywilizacji. W ciągu kilkudziesięciu lat możliwe jest uwolnienie wody w jego gruncie do postaci ciekłej. Aby te długofalowe działania zostały zrealizowane, niezbędne będzie założenie wstępnych baz, a potem siedlisk. Powoli więc zbliża się termin załogowej wyprawy na Czerwoną Planetę. Rozwój i doskonalenie technologii, niezbędnych do życia tam, jest bardzo zaawansowane. Szczególne miejsce zajmuje tu koncepcja bazy marsjańskiej.
Pierwsze stanowiska naukowe na Marsie będą składać się z sieci modułów mieszkalnych wraz z przyległymi pomieszczeniami i urządzeniami (reaktory, pojazdy, laboratoria, centra baterii słonecznych itp.). Wraz z kolejnymi ekspedycjami baza będzie rozbudowywana. Do badania terenu potrzebne będą pojazdy (kołowe, gąsienicowe lub kroczące). Dobrym napędem może być tu silnik spalinowy (np. metanowy ze wstępnej instalacji wytwarzającej paliwo rakietowe). Pojazd ten będzie hermetyczny lub nie, wyposażony w podstawowe zabezpieczające systemy funkcjonalne, aparaturę i oprzyrządowanie – śluzy powietrzne (ciśnienie wewnątrz odpowiednie rzędu kilkuset milibarów), zabezpieczenie radiologiczne (promieniowanie kosmiczne i słoneczne), mykologiczne (możliwość powstania mutacji grzybowych) i pyłowe. Jeśli chodzi o pył, jednym ze środków zaradczych byłoby, oprócz zamiatania go, używanie dwuwarstwowych skafandrów. Poza tym taki pojazd posiadałby system elektroniczno-komputerowy, łącznościowy (radiostacja w oparciu o krótkie fale – Mars ma przecież jonosferę), nawigacyjny (orientacja tak jak na Ziemi, tu według Słońca, księżyców Marsa i gwiazd – odpowiednikiem Gwiazdy Polarnej jest układ gwiazd Deneb – alfa Caphei; można też wykorzystać satelitę areostacjonarnego).
Jeśli chodzi o poruszanie się na zewnątrz bazy, wiele elementów konstrukcyjnych skafandrów kosmicznych było już wypróbowanych i testowanych w dotychczasowych misjach wokół Ziemi. Innym urządzeniem badawczym będą tzw. teleroboty, które wstępnie penetrowałyby często odległy teren. Podobną rolę mogłyby odegrać tu małe samoloty lub balony. W bazie znajdować się będą przezroczyste kopuły (warunki nasłonecznieni są tu bardziej odpowiednie niż np. na Księżycu), w których przy wstępnie niskim ciśnieniu hodowano by rośliny i przeprowadzano eksperymenty naukowe (botaniczne, biochemiczne, związane z uprawami rolno-ogrodniczymi itp.).
Powyższe rysunki autora przedstawiają eksplorację Marsa i jego księżyców – pierwszy etap zagospodarowania oraz statek z Marsa zbliżający się do w miarę rozbudowanej stacji wokół Fobosa.
1. Mars - zagospodarowanie.
2. Mars – przekształcanie powierzchni – baza.
3. Mars – stacja wokół Fobosa.
Materiały źródłowe:
T.Szulga, „Układ Słoneczny – eksploracja i zagospodarowanie. Wizja astronomiiplastycznej”, maszynopis, praca wyróżniona w IX konkursie astronomicznym „Wiedzy i Życia”, 2002.
T.Szulga, Wystawa w ODT „Światowid”, 2009, 2012, www.swiatowid.net.pl.
R.Zubrin, R.Wagner, „Czas Marsa.Dlaczego i w jaki sposób musimy skolonizować Czerwoną Planetę?”, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997.
Inne tematy w dziale Technologie
