Najsprawniejszą formacją, posługującą się tymi metodami, jest opisana kiedyś przez Feliksa Konecznego cywilizacja turańska, wywodząca się z imperium Czyngis Chana. Nie napisałem z zimnym rozmysłem o „imperium mongolskim”. Cechą cywilizacji turańskiej jest zupełny indyferentyzm narodowy, religijny i ideologiczny.
Liczy się tylko wspólnotowe myślenie i bezkrytyczne podporządkowane woli imperatora. Cywilizacja turańska osiedliła się i znalazła swoją doskonałą realizację w Cesarstwie Rosyjskim i Królestwie Pruskim, od początku ich istnienia. Skolonizowała te dwa Państwa, przegryzła się w europejskim kotle i oddestylowała w swojej postaci dojrzałej, w formie komunizmu.
Komunizm jest postacią dojrzałą cywilizacji turańskiej, jej żywym imago1), konkretnym okazem suwerena „nowego typu”. Nawiązuję tu do leninowskiej definicji, określającej komunizm jako „państwo nowego typu”. Najlepszym przedstawieniem tej formacji, jest model komunizmu, jako pasożyta. Jest on niestety sprzeczny z dominującym w Świecie poglądem.
Jądro tej sprzeczności jest takie:
- Dominująca definicja komunizmu zakłada, że jest to system społeczno-polityczny, stworzony w myśl zasad ideologii komunistycznej.
- Ideologia komunistyczna2) powszechnie uznawana jest za system poglądów [Ω], głoszący program całkowitego zniesienia ucisku i wyzysku społecznego, postulujący powszechną równość i sprawiedliwość oraz zbudowanie społeczeństwa bezklasowego, na zasadzie społecznej własności środków produkcji i sprawiedliwego podziału dóbr. Są to przesłanki realizacji zasad równości we wszystkich dziedzinach życia społecznego.
Istnieje subtelna różnica pomiędzy filozofią, a ideologią3):
- Filozofia może dostarczać światopoglądu, albo być jego uporządkowaną logicznie wersją.
- Ideologie traktują filozofię instrumentalnie, czerpiąc z niej te elementy, które są wygodne ideologom, albo pozwalają ukrywać ich rzeczywiste cele. Konflikt pomiędzy, powszechnie uznanym znaczeniem pojęcia komunizmu, a realną zawartością tego pojęcia, jest dramatyczną treścią tej sprzeczności.
Zwracam uwagę na szczególnie groźne skutki definiowania komunizmu przez konkretną ideologię. Jest to błąd logiczny polegający na nietrafnym wyborze kryterium.
Uzasadnienie:
Prawdziwemu komunizmowi jest zupełnie obojętne, jakim systemem poglądów będzie się on posługiwał, może to być [Ω], albo każdy inny. Komunizm zmienia deklarowane systemy poglądów jak rękawiczki. Jest mu też zupełnie obojętne, jaki zadeklaruje cel, bo prawdziwy jest ukryty. Cel deklarowany jest maską i zarazem narzędziem używanym do zniszczenia systemu ideologicznego atakowanej ofiary.
Cel ideologiczny, deklarowany przez komunizm, jest antyideologią, dobieraną stosownie do tej ideologii, która ma być zniszczona. Współczesną maską komunizmu jest "poprawność polityczna" i "zasady równości" we wszystkich dziedzinach życia społecznego.
Używając metafory:
- Prawdziwym atrybutem bandyty jest napad, a nie użyta w czasie napadu maska. Bandyta najchętniej do każdego napadu używa innej maski, więc każda z tych masek powinna być traktowana wyłącznie jakomaska, a nie jako element rysopisu. Ważnym atrybutem komunizmu, przepraszam – bandyty, jest skłonność do korzystania z takiej maskarady – a nie maska, jako taka.
Komunizm XXI wieku, nieco tylko zmienił technikę maskowania, dostosowując się do zmiany warunków. Maskuje się skutecznie, używa nieco innej frazeologii, ale jego istotne atrybuty nie zmieniły się. Komunizm dzisiaj, w 2007 roku, jest nawet agresywniejszy i bardziej destrukcyjny, niż kiedykolwiek.
Nieprawdziwe jest również twierdzenie, jakoby komunizm upadł razem ze Związkiem Sowieckim. Nieprawdą jest, że komunizm nie istnieje, jako problem cywilizacyjny. Przeciwnie, komunizm istnieje, ma się dobrze, nadal się rozwija i jest ważnym sprawcą aktualnych problemów naszej cywilizacji. Jest to sprzeczne z głównym założeniem tezy Francisa Fukuyamy, zawartej w jego „The End of History and the Last Man”4). Fukuyama popełnił opisany wyżej błąd: Komunizm nie upadł, komunizm się schował.
____________________________________________
Powyższy tekst jest skrótem artykułu:
„Współczesna definicjal komunizmu”.
który po raz pierwszy ukazał się w sierpniu 2007, tam:
http://michael.salon24.pl/27062,index.html
____________________________________________________________________________________________________
Przypisy:
1) Imago postać dojrzała owadów, powstała po przebyciu stadiów przeobrażenia (metamorfozy).
2) Ideologia komunistyczna bywa utożsamiana z „naukowym, marksistowskim poglądem na świat”. Pogląd ten, jest rzekomo kompletną filozofią, zawierającą ontologię - czyli marksowską teorię bytu, epistemologię - czyli marksistowską dialektykę i teorię poznania, aksjologię, – czyli koszmar materializmu historycznego jako filozofii społecznej oraz ekonomii politycznej socjalizmu. Ten twór zawierał także leninowską teorię rewolucji i państwa „nowego typu”, czyli totalitarnej dyktatury proletariatu. Zamieściłem ten przypis, aby zasygnalizować, że marksizm istnieje i nie jest pustym tworem teoretycznym. Może byłoby dobrze, gdyby był pusty. Ale nie jest. I nadal jest źródłem myśli współczesnej lewicy, która wyparła się Marksa, ale niestety wypierając się wszelkiej filozofii i nauki. Zwracam uwagę na brak w marksowskiej teorii rozważań metafizycznych. Marksizm z definicji jest materialistyczny i ateistyczny, więc i antyteologiczny, co pociąga za sobą antyreligijność ideologii i związanych z tym nurtem poglądów lewicowych. Religia opisywana jest tam jako zjawisko społeczne, które Lenin nazwał „opium ludu”.
3) Ideologia http://pl.wikipedia.org/wiki/Filozofia
4) Francis Fukuyama stawia tezę jakoby historia w pewnym sensie skończyła się wraz z upadkiem komunizmu, (czyli państw realnego socjalizmu) i przyjęciem przez większość krajów systemu idealnego - liberalnej demokracji. http://pl.wikipedia.org/wiki/Francis_Fukuyama.
____________________________________________________________________________________________________
Inne tematy w dziale Polityka
