Mohort Mohort
1003
BLOG

Retrospekcje: Zamojszczyzna

Mohort Mohort Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Dekretem z dnia 7.10.1939 roku Führer i Kanclerz III Rzeszy Adolf Hitler mianował Heinricha Himmlera Komisarzem Rzeszy do Spraw Umocnienia Niemczyzny (Reichskommissar für die Festigung deutschen Volkstums). Himmler otrzymał zadanie rozbudowy niemieckiego Lebensraumu na Wschodzie. Powstał Generalny Plan Wschodni (Generalplan Ost), którego realizacja miała trwać przez 20-30 lat po wygranej przez Niemcy wojnie i objąć wysiedleniami kilkadziesiąt milionów Słowian z Polski, Czechosłowacji, Ukrainy, Białorusi, krajów nadbałtyckich i części Rosji. Ich miejsce miała zająć „rasa panów”.

Naszym zadaniem nie jest wcale germanizowanie Wschodu w starym znaczeniu tego słowa, to jest przez nauczanie ludów tam zamieszkałych języka i prawa niemieckiego, lecz doprowadzenie do tego, by na Wschodzie żyła tylko ludność czysto niemieckiego pochodzenia. – mówił Himmler w lipcu 1942r.

W ramach eksperymentu postanowiono przeprowadzić pierwsze próby zniemczenia na ziemiach czterech powiatów woj. lubelskiego: zamojskim, biłgorajskim, tomaszowskim i hrubieszowskim. Pierwszych wysiedleń dokonano już w listopadzie 1941r. Na wielką skalę realizacja tzw. kleine Plannung będącego częścią Generalplan Ost ruszyła rok później, gdy Himmler wydał rozporządzenie wyznaczające Zamojszczyznę na „pierwszy obszar osadniczy”.

Akcja wysiedleńcza ruszyła w nocy z 27 na 28 listopada 1942 roku we wsi Skierbieszów. Do marca 1943r. wysiedlono Polaków w liczbie około 51 tysięcy ze 116 wsi Zamojszczyzny. W drugim etapie akcji (kryptonim Wehrwolf) trwającym od czerwca do sierpnia 1942r. wysiedlono Polaków w liczbie około 60 tysięcy ze 171 wiosek. Na ich miejsce przesiedlano Niemców z Besarabii oraz Ukraińców, którzy mieli żyć w pasach chroniących Niemców przed atakami polskiego podziemia.

Wysiedlenia miały dramatyczny przebieg. Wysiedleńcom pozwalano (i to nie zawsze) zabrać od 10 do 20 kg rzeczy osobistych i żywności. Zwykle akcję przeprowadzano brutalnie – bito, szczuto psami. Część akcji, szczególnie w drugim etapie, miała charakter wysiedleńczo-pacyfikacyjny: strzelano do ludzi, palono domy, wrzucano żywcem do ognia. Bywało, że samoloty bombardowały wsie i strzelały do uciekających. Czasem trudno było odróżnić, czy wieś jest przesiedlana czy pacyfikowana.

Wysiedlanie-Zamojszczyzna.jpg
Polscy rolnicy wysiedlani z gospodarstw przez SS. Zamojszczyzna, grudzień 1942. Źródło: Wikipedia

Wysiedleńców umieszczano w obozach przejściowych, gdzie dokonywano na nich badań rasowych. Dzielono na 4 kategorie (wg Wikipedii) :

I – osoby przeznaczone do “ponownego zniemczenia” o nordyckich cechach rasowych,
II – osoby uznane za zdolne do pracy przymusowej i kierowane w tym celu do Rzeszy lub na wschód,
III – osoby w wieku powyżej 60 lat niezdolne do pracy i dzieci do lat 14 przymusowo odbierane rodzicom, które kierowano do tzw. wiosek rentowych utworzonych w powiatach: garwolińskim, siedleckim, mińskim i sokołowskim,
IV – osoby przeznaczone do eksterminacji w obozach koncentracyjnych.

Od listopada 1942 do sierpnia 1943 Niemcy spośród trzydziestu kilku tysięcy dzieci wyselekcjonowali nieznaną bliżej liczbę (kilkanaście tysięcy?) przeznaczonych do zniemczenia, z których co najmniej 4454 wywieziono do Niemiec. Po wojnie udało się odzyskać jedynie ok. 800 z nich. Pozostałe dzieci wywożono do obozów koncentracyjnych oraz do fabryk w Rzeszy.

Akcji przeciwstawiło się polskie podziemie wzniecając tzw. powstanie zamojskie. Opór stawiło chłopstwo, niszcząc zbiory i paląc swoje zagrody, po to tylko, by nie dostały się Niemcom i uciekając do lasu. Spowodowało to przejściowe wstrzymanie wysiedleń w marcu 1943r. Podjęto je jednak na nowo jeszcze brutalniej podczas operacji Wehrwolf. Niemniej, akcja nie przyniosła Niemcom zamierzonego efektu. Lasy były pełne uciekinierów i rekrutujących się spośród nich partyzantów, żądnych rewanżu. Wzmagała się walka z okupantem.

Specyficzną rolę w tym planie przeznaczył okupant ludności ukraińskiej. Choć i ją (częściowo) przesiedlano, to jednak w znacznie lepszych warunkach niż Polaków. W zamyśle hitlerowców, Ukraińcy mieli stworzyć „pasy ochronne” odgradzające niemieckich kolonistów od polskiej partyzantki. Jednocześnie do wysiedleń i pacyfikacji polskich wiosek okupant używał oprócz swoich jednostek, także oddziały policyjne ukraińskie, szkolone w osławionych Trawnikach, bezrefleksyjnie wysługujące się Niemcom. Według zgodnych relacji świadków, ukraińscy naziści wykazywali się szczególnym bestialstwem:

...rano trzeba było wyprowadzić krowę. Przywiązałam cielę, a ono się urwało, to ja za nim, a tu Niemcy, a jeden, co najbliżej stał, powiedział: Matka, uciekaj. I u nich trafiali się porządni ludzie, mało, ale byli. (...) Najgorsi to byli Ukraińcy, którzy służyli Niemcom, palili oni i mordowali bez litości. [relacja zebrana przez Michała Bojarczuka od mieszkańców wsi Sochy, gm. Tereszpol, pow. Zamość, 1.06.1943]

Kolejno zaczęłyśmy wychodzić [z ziemianki]. Przy wyjściu stał Ukrainiec z karabinem gotowym do strzału. Mruczał coś pod nosem i kręcił głową. Same baby!
Kazał nam klęknąć w szeregu, a sam ładował naboje do karabinu. Wiedziałam, że to już śmierć. Przytuliłam mocniej dzieci. Ukrainiec roześmiał się i podniósł automat do góry. Modliłam się i czekałam spokojnie na to, co nastąpi.
Halt! Halt! Usłyszałyśmy nagle. Wszystkie pary oczu błagalnie spojrzały na Niemca, biegnącego od drogi. Podbiegł do Ukraińca i skierował broń ku ziemi. Nam kazał iść do szosy przez pole. [relacja Janiny Różańskiej, prawdopodobnie kolonia Ameryka, gm. Mircze, pow. Hrubieszów]

Do Zwierzyńca przybyli Ukraińcy SS. Dziś byli już we wsiach koło Zwierzyńca. Podobno mają być użyci do akcji przeciwko oddziałom „Groma” i „Podkowy”. Oczywiście chłopi są w strachu, bo wiemy wszyscy aż za dobrze, jak odbywa się taka akcja, a Ukraińcy specjalnie znani są ze swego okrucieństwa. [wpis z pamiętnika Zygmunta Klukowskiego pod datą 10.03.1944].

Wyżej wymienione sytuacje to oczywiście ekstremalny przykład na to, jak Niemcy wykorzystując nacjonalizm ukraiński i tworząc zaledwie miraże Samostijnej, wbijali klin pomiędzy społeczność polską a ukraińską. O kolaboracji Ukraińców z Niemcami już kiedyś pisałem. Efektem tego było uprzywilejowanie Ukraińców względem Polaków w Generalnym Gubernatorstwie. Mieli oni osobne dowody tożsamości (kennkarty), przydziały żywnościowe na poziomie volksdeutschów, przywileje w zakresie kultury i oświaty. Przejmowali mienie po eksterminowanych Żydach i wysiedlanych Polakach. Dysponowali wszechwładną policją prześladującą Polaków. Oficjalne przedstawicielstwo Ukraińców w GG – Ukraiński Centralny Komitet nie ukrywał, że w swoich planach ma osłabianie polskości i umacnianie wpływów ukraińskich. Nawet przychylny Ukraińcom historyk R.Torzecki nie miał wątpliwości, że wielu pracowników UCK było na usługach Abwehry, SD czy Gestapo. Szczególnie złą sławą cieszyło się przedstawicielstwo UCK w Lublinie.

Polskie podziemie uznawało ich postawę za zdradę państwa polskiego i stosowało odpowiednie do wagi zarzutu wyroki. To dodatkowo pogłębiało przepaść pomiędzy zgodnie żyjącymi wcześniej narodami.

________

Nie udało mi się znaleźć nawet szacunkowej liczby ofiar Generalplan Ost. Ginęły one nie tylko podczas pacyfikacji i egzekucji, ale także marły z mrozu podczas transportu bydlęcymi wagonami, z głodu, chorób i tortur w obozach przejściowych i koncentracyjnych. Z pewnością były to dziesiątki tysięcy ludzi. Zygmunt Klukowski – w końcu lekarz, wybitny przedstawiciel inteligencji – zapisał w swoim pamiętniku pod datą 11 sierpnia 1943r.: „Gdyśmy patrzyli na te nieszczęsne, najniewinniejsze ofiary, opanowała nas taka bezgraniczna nienawiść do Niemców, że w danej chwili moglibyśmy z nich żywcem pasy drzeć, mścić się w nieludzki sposób. Jakże mocno wierzymy, że w szybkim tempie zbliża się chwila, w której nareszcie polskie ręce po łokcie zanurzą się w niemieckiej krwi – i nic się przez to nie splamią!”

Jak wynika z danych zawartych w opracowaniu S.Jastrzębskiego, od początku okupacji do końca lutego 1944 roku, w egzekucjach i pacyfikacjach hitlerowskich w woj. lubelskim (głównie Zamojszczyzna), w których stwierdzono także udział formacji ukraińskich, zginęło prawie 6200 Polaków. W tej liczbie zawierają się, stosunkowo nieliczne jeszcze, ofiary zbrodni dokonywanych przez nacjonalistów ukraińskich na własną rękę. Jak widać, omamiona przez nazistów część Ukraińców usilnie pracowała nad zrujnowaniem relacji polsko-ukraińskich.

Na tak skrwawioną społeczność polską na Zamojszczyźnie spadło z początkiem 1944 roku nowe nieszczęście – Ukraińska Powstańcza Armia, notabene której wielu członków nabierało „doświadczenia” podczas Generalplan Ost – podjęła realizację własnego tym razem planu, „usunięcia Lachów” z ziem na wschód od Sanu. Podziemie zamojskie przejęło rozkazy UPA, zapewne o takiej samej treści, jak te dotyczące Galicji. Podjęto decyzję o przeciwstawieniu się ukraińskim formacjom (UPA, SS-Galizien, policja, Ortschutz, SD, wzajemnie się zresztą tu wspierającym) poprzez ewakuację ludności z zagrożonych terenów oraz podejmowanie ataków prewencyjnych i odwetowych.

Niczego nie usprawiedliwiając, warto pamiętać, szczególnie pojutrze, jakie okoliczności zaważyły na podjęciu takich działań i ich przebiegu.

Źródła:

Alina Glińska (opr.), „Zamojszczyzna w okresie okupacji hitlerowskiej (relacje wysiedlonych i partyzantów)”, Warszawa 1968
Stanisław Jastrzębski, “Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939-1947”, Wrocław 2007
Zygmunt Klukowski, „Zamojszczyzna”, t. 1 i 2, Warszawa 2007
Jerzy Markiewicz, „Partyzancki kraj”, Lublin 1985
Wiktor Poliszczuk, „Dowody zbrodni OUN i UPA”, t.2, Toronto 2000
Ryszard Torzecki, „Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej”, Warszawa 1993
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zamojszczyzna_(1942-1943)

Mohort
O mnie Mohort

Mohort Wypromuj również swoją stronę Ten blog powstał w 2008 roku z myślą o tych Polakach, którzy nic nie wiedzą o ludobójstwie OUN-UPA. Postawiłem sobie za cel opisanie tych tragicznych wydarzeń w porządku chronologicznym, w ich 65-tą rocznicę. Liczby: Wołyń: 60 tys. zabitych Tarnopolskie: 28 tys. zabitych Lwowskie: 25 tys. zabitych Stanisławowskie: 18 tys. zabitych Lubelskie: 3 tys. zabitych Polesie: ? tys. zabitych (są to szacunki polskich ofiar OUN i UPA wg Ewy Siemaszko) Kilkadziesiąt tysięcy Ukraińców zabitych przez OUN i UPA. 10-15 tys. Ukraińców zabitych w polskich akcjach odwetowych i walkach (wg dr. G. Motyki). Wg prof. W. Filara było to 5,7 tys.) ___________ Powstanie tego blogu sprowokowała inicjatywa prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki. Komentujących uprasza się o zachowanie szacunku dla narodu ukraińskiego. Autor bloga uważa, że UPA była wrzodem na ciele tego narodu i nie można jej winami obciążać ogółu Ukraińców. Z tego powodu nie domagam się żadnych przeprosin od przedstawicieli państwa ukraińskiego. Nie jestem historykiem, raczej miłośnikiem historii. Nowym czytelnikom zalecam czytanie notek po kolei zaczynając od najstarszej. Tekst bloga (do maja 2009) jest dostępny w 4 plikach PDF: część I, część II, część III, część IV Potrzebującym informacji "w pigułce" proponuję kliknięcie tagu podsumowania. Moje notki: LUTY 2008: 1. 9.02.1943. Parośla - krwawe preludium. 2. II RP - surowa macocha 3. Śmierć, śmierć, Lachom śmierć! 4. Dlaczego Wołyń? 5. Karty MARZEC 2008: 6. Ni Lacha, ni Żyda 7. Patrioci, kolaboranci czy zdrajcy? 8. Powstanie, ale jakie? 9. Krzyż 10. 26.03.1943. Masakra w Lipnikach 11. Kto tu był bohaterem, Wiktorze Juszczenko? KWIECIEŃ 2008: 12. Wołyń na początku 1943r. Spóźniony wstęp. 13. Polnische Schutzmannschaften - w służbie III Rzeszy i Polaków 14. Zagłada. Trzy historie. 15. Polska samoobrona na Wołyniu 16. Świece ofiarne w Janowej Dolinie 17. Wielki tekst Rafała Ziemkiewicza 18. Dwie prawdy 19. Wołyń - kwiecień 1943 MAJ 2008 20. Trzeciomajowe zwycięstwo 21. Co widać przez pomarańczowe okulary 22. Boh żywe 23. Pszenica i kąkol 24. "Jutro" Kłyma Sawura 25. O złych i dobrych esesmanach 26. Chłopi vs. burżuje czyli walka klas? 27. Prawdziwi bohaterowie 28. Wołyń - maj 1943 CZERWIEC 2008 29. 2. czerwca - zemsta za... 30. Moja Rywingate 31. Czerwone Zielone Święta 32. "Ukraińcy mają potężną pracę do wykonania" - frapujący wywiad z Krzesimirem Dębskim 33. Skandal z prezydentem Kaczyńskim w tle 34. Rozkaz numer 1 35. Sprawa Martynowśkiego 36. O najpiękniejszej dziewczynie w Koszowie 37. Wołyń - czerwiec 1943 LIPIEC 2008: 38. 4-5 lipca 1943 - pierwsza bitwa o Przebraże 39. Nie zapomnij Ty o nas, o, święta! 40. Konferencja o ludobójstwie OUN-UPA: zaproszenie ŚZŻAK i IPN 41. Wołyń i Galicja Katyniem współczesnej Polski 42. „Wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego...” 43. 14.07.1943 - słońce zachodzi nad Kołodnem 44. O tym, jak Ukrainiec Szopiak robił użytek ze swojej kosy 45. Upadek Huty Stepańskiej 46. Politycy ręce precz od historii! 47. Mysterium iniquitatis - czy w człowieku drzemie Demon? 48. Bitwa o chleb 49. Wołyń - lipiec 1943 SIERPIEŃ 2008 50. Pułkownik Niewiński wciąż walczy 51. Przystanek Bandera 52. Bulba-Boroweć pisze list 53. Remanenty - przegląd prasy ukraińskiej 54. Sprawiedliwość "Muchy" 55. O buncie /grzesiowi dedykuję/ 56. Wniebowzięcie 57. 30.08.1943 - Wola Ostrowiecka i Ostrówki 58. Trzecia bitwa o Przebraże czyli wojna, której nie było 59. Wołyń/Galicja Wsch. - sierpień 1943 WRZESIEŃ 2008 60. Dekonstrukcja mitu 61. Konstrukcja mitu, czyli bezpieka i IPN prawdę ci powiedzą 62. Nigdy nikogo życia nie pozbawi... 63. Wołyń/Galicja Wsch. - wrzesień 1943 PAŹDZIERNIK 2008: 64. Święte słowa Johna-Paula Himki 65. Retrospekcje: wojna polsko-ukraińska 1918-1919 66. Zastraszyć księdza 67. Wołyń/Galicja Wsch. - październik 1943 LISTOPAD 2008: 68. W telewizji pokazali 69. Ocalić od zapomnienia 70. 16.11.1943 - zwycięstwo "Bomby" 71. Wiktor Poliszczuk (1925-2008) 72. Wojciechowski, podejdź no do płota! 73. Wołyń/Galicja Wsch. - listopad 1943 GRUDZIEŃ 2008: 74. "Brutalny, bezrefleksyjny, fanatyczny" - ks. Isakowicz-Zaleski 75. Angela Merkel: Niemcy wybaczają Polakom Auschwitz 76. Męczennik o. Ludwik Wrodarczyk 77. Prawdziwi bohaterowie (2) 78. Wigilia A.D. 1943 79. Wołyń/Galicja Wsch. - grudzień 1943 STYCZEŃ 2009: 80. Stepan Bandera - ukraiński bin Laden 81. Czarna sukienka czyli o leśnikach 82. Odsiecz Ołyki 83. 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK 84. Gdzie są mężczyźni? 85. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - styczeń 1944 LUTY 2009: 86. Hanaczów stawia opór 87. Czy na Ukrainie będą burzyć polskie pomniki? 88. Retrospekcje: Galicja 89. Szlachta 90. Inaczej 91. Ratunku, Polacy mnie biją! 92. Czerwone noce w powiecie rohatyńskim 93. Po Wołyniu była Galicja  94. Przypadek 95. Huta Pieniacka - największa zbrodnia na wsi polskiej 96. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - luty 1944 MARZEC 2009: 97. Retrospekcje: Zamojszczyzna 98. Obraz zbliżony do prawdy i prawda 99. Odwet 100. Legenda – nie legenda 101. Prawdziwi bohaterowie (3) 102. Jaja po wołyńsku – z książki kucharskiej redaktora W. 103. Historia z perspektywy żaby 104. Wierszem 105. Szok 106. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1944 KWIECIEŃ 2009: 107. Drugie życie... morderców 108. Ostatnia niedziela 109. Prawdziwi bohaterowie (4) 110. Pomóżmy Wiktorowi Juszczence! 111. Kto dziś pamięta o Ormianach? 112. Bitwa pod Hurbami 113. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna – kwiecień 1944 MAJ 2009: 114. Rektorowi KUL pro memoria 115. Zapomniane wypędzenia 116. O pomnikach, profanacjach, polityce i piłce (nożnej) 117. ”Gonił nas człowiek z siekierą”, ale to nie było tak, jak myślicie 118. Wielka Polska o nich zapomniała! 119. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - maj 1944 CZERWIEC 2009: 120. Bratni naród na Kresach 121. Jeszcze o Ziemkiewiczu 122. Nie-Cała prawda 123. Negacjonista 124. Bajka 125. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - czerwiec 1944 LIPIEC 2009: 126. Dishonoris causa 127. Jak to było z piłami na Wołyniu 128. Chcemy innej historii! 129. Polska samoobrona we Wschodniej Galicji 130. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - lipiec 1944 SIERPIEŃ 2009: 131. Alternatywna trasa rajdu Bandery 132. Krakowskimi śladami Stepana Bandery 133. Kolejny ważny tekst Wołodymyra Pawliwa 134. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - sierpień 1944 WRZESIEŃ 2009: 135. Istriebitielnyje Bataliony - w służbie NKWD i Polaków 136. Galicja/Wołyń - wrzesień 1944 (+ Legnica!) PAŹDZIERNIK 2009: 137. SB – fałszywi bohaterowie 138. Galicja/Wołyń - październik 1944 (+ Legnica bis) LISTOPAD 2009: 139. Karta się odwraca 140. Galicja/Wołyń – listopad 1944 GRUDZIEŃ 2009: 141. Tylko we Lwowie 142. Ihrowicka kolęda 143. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - grudzień 1944 STYCZEŃ 2010: 144. Niezwykła historia jakich było wiele 145. Wikipedia pod specjalnym nadzorem 146. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - styczeń 1945 LUTY 2010: 147. Juszczenko przegiął 148. Ludobójcy i ludzie 149. Śmierć kata 150. Мила моя, што-то буде з нами? (kresowe mity, nie-mity) 151. Galicja/Wołyń - luty 1945 MARZEC 2010: 152. Spirala odwetu 153. Warto rozmawiać? 154. Koniec 155. Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1945 + bojkot zbiórki na KUL KWIECIEŃ 2010: 156. Wyprawa kijowska AD 2010 157. Galicja/Lubelszczyzna - kwiecień 1945 MAJ 2010: 158. Galicja/Lubelszczyzna - maj 1945 CZERWIEC 2010: 159. Galicja/Lubelszczyzna - czerwiec 1945 LIPIEC-SIERPIEŃ 2010: 160. 67. rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu 161. Galicja/Lubelszczyzna - lipiec-sierpień 1945 WRZESIEŃ 2010: 162. Komu Andrzej Kunert zamierza stawiać pomniki? 163. Galicja/Wołyń/Lubelszczyzna - wrzesień 1945 PAŹDZIERNIK 2010: 164. Nienawiść w polityce 165. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - październik 1945 LISTOPAD 2010: 166. Ze szczerej piersi się wyrwało... 167. Galicja/Lubelszczyzna - listopad 1945 GRUDZIEŃ 2010-STYCZEŃ 2011: 168. Krwawe świętowanie 169. Skandal w Przemyślu + podsumowanie 12.1945-01.1946 LUTY 2011: 170. Dlaczego dr Motyka nie powinien zasiadać w Radzie IPN 171. Luty 1946 - podsumowanie MARZEC-KWIECIEŃ 2011: 172. Łuny w Bieszczadach 173. Światowe autorytety przypominają o polskich ofiarach Wołynia 174. Marzec-kwiecień 1946 – podsumowanie MAJ-CZERWIEC 2011: 175. Czy Bronisław Komorowski potępi Armię Krajową? 176. Maj-czerwiec 1946 - podsumowanie LIPIEC-SIERPIEŃ 2011: 177. "To my znamy prawdę..." - 68 rocznica rzezi wołyńskich 178. Lipiec-sierpień 1946 - podsumowanie WRZESIEŃ-GRUDZIEŃ 2011: 179. Za co bierze pieniądze radca ambasady RP w Kijowie, p. Hnatiuk? 180. Jak to się robi w Warszawie 181. Ale palma czyli GW vs. Ziemkiewicz, odcinek 1943 182. 5 Professoren und Wahrheit, du bist verloren (+ IX-XII.1946) STYCZEŃ-LUTY 2012: 183. Skandal na Ukrainie + podsumowanie 01-02.1947 MARZEC 2012: 184. Podsumowanie marca 1947 (śmierć gen. Świerczewskiego) KWIECIEŃ-GRUDZIEŃ 2012: 185. Genocidum atrox 186. Awantura o akcję "Wisła" (+podsumowanie) ROK 2013: 187. Walczymy o Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian 188. Elity III RP: nacjonalizm jest OK, byle ukraiński 189. Eksperci – po owocach ich poznacie 190. A ile ofiar zadowoliłoby p. Szeptyckiego? 191. Michnik stoi tam, gdzie OUN ______________________________ "Wychowanie w niepamięci, świadome ukrywanie, czy fałszowanie faktów, stawianie zbrodniarzom pomników to najbardziej podła rzecz, jaka może się wydarzyć cywilizowanym narodom..." Stanisław Srokowski,"Nienawiść" "W interesie naszych narodów leży znormalizowanie naszych stosunków, co wymaga powiedzenia sobie w oczy całej prawdy - ale tylko prawdy." - Jerzy Giedroyć Kontakt: dymitr.mohort[małpa]interia.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (1)

Inne tematy w dziale Kultura