Ołena łkała. Leżała na łóżku, przytulona do poduszki, a jej ciało, targane szlochem, unosiło się i opadało. Światło naftowej lampy znieruchomiało, jakby także nie mogło pojąć, co się z Ołeną dzieje. Ostry, przenikliwy zapach papierosów gryzł w nozdrza. Ołena odwróciła do niego bladą zapłakaną twarz i runęła na kolana, wołając:
- Zabyj mene, Franku, zabyj, bo żyty z toboju ja wże ne mohu.
- Ołena! – Pochylił się nad nią i chwycił za ramiona, próbując podnieść z podłogi. – Ołena, szczo z toboju?
- Franku, Franku – jęczała, płacząc i trzymając go za nogi. Uniosła na niego załzawione i przerażone oczy i rwąc słowa, wydusiła:
- Skazały meni szczob tebe zarizaty!
- Nogi się pod nim ugięły. Jakby się przesłyszał, spytał:
- Szczo ty howorysz, Ołena? Szczo płetesz?
A ona wybuchła spazmatycznym szlochem i wyjęczała:
- Maju tebe zarizaty…
Opadła na podłogę i leżała z twarzą odwróconą ku ziemi. Jej ciało dygotało.
- Bo jak ja tebe ne zariżu – mamrotała – to wony mene zariżut.
- Ołena! – zawołał i zdawało mu się, że słyszy czyjś obcy, nie swój głos. – Ołena – powtórzył, a ona drgnęła, uniosła głowę i patrzyła na niego z miną człowieka, który spada na dno ciemności….
Żona dostaje rozkaz zamordowania męża. Nieprawdopodobne? Choć fragment powyższy jest fikcją literacką[1], takie historie działy się naprawdę.
Być może nawet 30 % rodzin w Galicji Wschodniej (a także na Wołyniu, choć mniej) było rodzinami mieszanymi, polsko-ukraińskimi. Według utartego zwyczaju, synowie „dziedziczyli” narodowość po ojcu, córki po matce. Gdy w czasie II wojny światowej Niemcy spuścili z łańcucha psy ukraińskiego nacjonalizmu, rozpoczął się dramat rodzin mieszanych. Nagle niekórym Ukraińcom/Ukrainkom zaczęto mówić, że mają w domu wroga. Że „zanieczyścili” ukraińską krew i muszą to odkupić.
Oto oni:
Nowyćkyj – zamordował żonę Hannę z d. Budiakowską
Stukała- zamordował żonę i dwóch synów- Stanisława i Tadeusza
Rostafor (imię) – zamordował żonę Stefanię z Kuriatów
Kobieta o nazwisku panieńskim Wowk – zamordowała męża Polaka
Hryhoryj Stopnicki – zabił żonę i córeczkę
Stepan Stopnicki, zabił żonę w ciąży, syna, teściów i dwie siostry żony
NN – zabił żonę Zofię Przybyłę i córkę
Chmielarśkyj – zabił żonę i małe dziecko
Budiakowski – zabił żonę Marię
NN – zabił żonę Janinę z d. Galewską
Saczko vel Saczkowski – powiesił żonę Polkę
Jaromelec – zabił żonę-Polkę
Danyło Demczuk – zabił żonę Janinę
Petro Misiuk „Dyczka” – zabił konkubinę Jadwigę Blaszyńską i jej córkę i wspólne dziecko-miemowlę
Leonid Ogniewczuk – zabił żonę Otylię z d. Stępień
NN, policjant ukraiński z Dubnik, zabił matkę-Polkę
Stepan Kula – zabił żonę, dwoje ich dzieci i teścia
Iwan Janowycz – zamordował żonę i dzieci
Kuźma – zabił ojca za potępianie zbrodni UPA
Polański – powiesił żonę Marię z d. Ziółkowską
Dereń – zabił teściów, żonę i 1,5-roczną córkę
NN – odrąbał siekierą głowę matce-Polce o imieniu Katarzyna
Tomczuk – obciął żonie głowę
Michał Hormacij, banderowiec, były żołnierz SS-Galizien – zabił siostrę Adelę za to, że wraz z mężem-Polakiem zamierzała wyjechać do Polski
Świdrak – zabił żonę
Kasjan Łomaga – zabił żonę Agatę z d. Bomersbach
Włodzimierz Kilarski, członek UPA, syn Ukrainki-nacjonalistki i Polaka, zabił ojca, Józefa
Krzeczunowiczowa – zabiła męża Polaka o imieniu Jan. W listopadzie 1943 ich 5-letni syn wskazał oddziałowi AK miejsce zakopania zwłok Krzeczunowicza, za co akowcy mężobójczynię (i jej matkę) ukarali śmiercią.
Z drugiej strony tacy, którzy nie ulegli:
Mychajło Mieszczaniuk - nie wykonał rozkazu zabicia żony Genowefy z d. Szyndary i rocznego dziecka, zabity za to wraz z rodziną
Pawło Włoszczyńśkyj - zabity za odmowę zabicia żony Anny
Wasyl Huk - odmówił zabicia żony Marii z Krajewskich, uciekł z nią do Szumska, gdzie został zabity
Jagiełło - pobity śmiertelnie za odmowę wydania żony
Milisiewicz – odrąbano mu głowę za odmowę zabicia żony
Muchaniuk - zabity za odmowę zabicia żony Janiny z Domalewskich
Dziubak - odmówił zamordowania żony Stanisławy. Jego 7-osobowa rodzina została zamordowana podczas ucieczki
NN - odmówił zabicia żony Marii z Kosinków, zabity z żoną i dzieckiem przez brata ciotecznego
Tychon Bakon - zabity za odmowę zabicia żony Zofii z Pieczykolanów
Maksym Potapiuk - odmówił zabicia żony Marii z Baranowskich, zabity za to przez brata stryjecznego
NN z Dominopola - stanął przeciw synom, którzy chcieli zastrzelić własną matkę. Zabił jednego z nich, drugi uciekł, lecz później zabił ojca
Roman Czerwak – odmówił wstąpienia do UPA i zabicia żony Polki. Za to zabito jego braci – Jana i Piotra
Władysław Dziduch – odmówił zabicia żony Bronisławy z d. Wilk. Zamordowany za to wraz z żoną i dziećmi
gajowy Kifiak – nie zamordował żony Zofii z Konopskich. Zabity za to przez banderowców
Horobiowski - zabity za odmowę zamordowania żony Polki
Dymitr Benedyk - zabity za odmowę zamordowania teścia i żony
Sławomir Danielewicz – nie wykonał rozkazu zabicia matki, która była Polką i został za to zamordowany
Ołesia, żona Polaka Kowalczyka, nie wskazała miejsca ukrycia męża – zabita przez banderowców
Ukrainiec Heuko, zabity za odmowę zabicia matki-Polki
bracia Stopniccy - zastrzeleni za niewykonanie rozkazu zabicia matki, Polki
Szeremeta – zginął za odmowę zabicia żony, Polki
Roman Kożuszyn - zabity za odmowę zamordowania szwagra, Polaka o nazwisku Góral
Włodzimierz Bukowski, nie wykonał rozkazu zabicia żony i córki, zabity wraz z żoną.
Tyle zapamiętano. Ile zginęło w „pomroce dziejów”, tego już nikt się nie dowie. O dramacie rodzin mieszanych powstała nawet książka „Petruniu ne ubywaj mene”. Tytuł to słowa Polki daremnie błagającej brata-Ukraińca o darowanie życia.
Zapewne zaraz jakiś propagandzista powie: „To mity, fantasmagorie kresowiaków! Nocne koszmary starszych ludzi. Gdzie dowody? Gdzie dokumenty, protokoły, odciski palców?”
Oto one!
„Nie bierz sobie żony z obcych, gdyż twoje dzieci będą twoimi wrogami; nie przyjaźń
się z wrogami naszego narodu, bo tym dodajesz im siły i odwagi; nie zadawaj się
z gnębicielami naszymi, bo zostaniesz zdrajcą” (Mykoła Michnowśki, ideolog ukraińskiego nacjonalizmu).
Mało? A to:
Nałewajko, Zalizniak i Taras Triasiło
Z domowyny kłyczut nas na świateje diło (z trumny wzywają nas na święty czyn)[2]
Czyż dwaj pierwsi – Nalewajko i Żeleźniak – nie zamordowali swoich matek za to, że były Polkami i katoliczkami? Czym wsławił się Żeleźniak, by trafić do jednej z wersji hymnu Ukrainy!?
Аж ось ведуть гайдамаки
Ксьондза-єзуїта
I двох хлопцiв. “Гонто, Гонто!
Оце твої дiти.
Ти нас рiжеш – зарiж i їх:
Вони католики.
Чого ж ти став? чом не рiжеш?
Поки невеликi,
Зарiж i їх, бо виростуть,
То тебе зарiжуть...”
“Убийте пса! а собачат
Своєю зарiжу.
Клич громаду. Признавайтесь,
Що ви католики!”
“Католики... бо нас мати...”
“Боже мiй великий!
Мовчiть, мовчiть! знаю, знаю!”
Зiбралась громада.
“Мої дiти католики...
Щоб не було зради,
Щоб не було поговору,
Панове громадо!
Я присягав, брав свячений
Рiзать католика.
Сини мої, сини мої!
Чом ви не великi?
Чом ви ляха не рiжете?..”
“Будем рiзать, тату!”
“Не будете! не будете!
Будь проклята мати,
Та проклята католичка,
Що вас породила!
Чом вона вас до схiд сонця
Була не втопила?
Менше б грiха: ви б умерли
Не католиками;
А сьогоднi, сини мої,
Горе менi з вами!
Поцiлуйте мене, дiти,
Бо не я вбиваю,
А присяга”. Махнув ножем – I дiтей немає!
Попадали зарiзанi.
“Тату! – белькотали, – Тату, тату... ми не ляхи!
Ми...” – та й замовчали[3].
(...)
W jednym z filmów Woddy’ego Allena pada zdanie: „Kiedy słucham Wagnera, mam ochotę napaść na Polskę”. Ja, gdy spotykam się z odwołaniami do hajdamaczyzny, odruchowo łapię się za gardło, by sprawdzić, czy ktoś mi nie poszerzył uśmiechu.
Koncert zespołu Haydamaky. Zdjęcie ze strony www.haydamaky.com/ua/
Dobrze wiedzieli carlsbergowscy spece od reklamy, do jakich instynktów należy się odwołać zachwalając piwo „Lwowskie”. W reklamie do picia piwa nakłaniał sam Żeleźniak, sprawca rzezi w Humaniu, wieszający Lacha, Żyda i psa – „bo ich wiara jednakowa”.
Dość dowodów! Po dwóch latach blogowania, po dwóch latach nurzania się opisach barbarzyńskich zbrodni, okrucieństw, niewyobrażalnego sadyzmu, wreszcie odpowiedziałem sobie na pytanie, dlaczego sąsiad mógł mordować dobrego sąsiada, żona męża, ojciec dzieci. Winny był pseudopatriotyzm o twarzy Nalewajki, Gonty i Zalizniaka, będący ukrytą a może i jawną apoteozą zbrodni. Dziś, gdy pseudopatriotyzm ten oficjalnie ma gębę Bandery i Szuchewycza, zadaję sobie pytanie, czy czasem nie lepiej żyć w… separacji?
Під облачком явір похилений,
Сидить на нім пташок премилений.
Слухай, мила, як той пташок співа,
Без любові нич добре не бива.
Чи то любов є од Бога дана,
Чи то може дьяблом підшептана?
Хоч бис не хтів – то мусиш любити,
Хоч бис не хтів – прото маш терпіти.
Мила, мила, ти покусо єдна,
Уж тя люблю не рік, ані не два.
Чи ми дала зілля ся напити?
Не мож, мила, ніяк без тя жити.
Ми ворожка давно ворожила,
Же мя здурить дівка чорнобрива,
Же не буду видів за ньов світа,
Аж проминуть мої млади літа.
Під облачком явір зеленіє,
Чуєш, мила, як ним вітер віє.
Може вирве його з коріннями,
Мила моя, што-то буде з нами?[4]
[1] Stanisław Srokowski, „Nienawiść”. Opowiadanie kończy się sceną okrutnego mordu na obojgu małżonkach.
[2] fragment jednej z wersji Szcze ne wmerła Ukraina
[3] Taras Szewczenko, „Hajdamaki”. Wyjaśnienie dla nie znających ukraińskiego: w zamieszczonym fragmencie Gonta zabija swoich synów, ponieważ ich matka była Laszką i katoliczką.
[4] Tekst piosenki zespołu „Haydamaky” „Під Облачком”
Zamieszczono obrazy:
William-Adolphe Bouguereau, Skrucha Orestesa
John Collier, Klitajmestra po zabójstwie
Mohort
Wypromuj również swoją stronę
Ten blog powstał w 2008 roku z myślą o tych Polakach, którzy nic nie wiedzą o ludobójstwie OUN-UPA. Postawiłem sobie za cel opisanie tych tragicznych wydarzeń w porządku chronologicznym, w ich 65-tą rocznicę.
Liczby:
Wołyń: 60 tys. zabitych
Tarnopolskie: 28 tys. zabitych
Lwowskie: 25 tys. zabitych
Stanisławowskie: 18 tys. zabitych
Lubelskie: 3 tys. zabitych
Polesie: ? tys. zabitych
(są to szacunki polskich ofiar OUN i UPA wg Ewy Siemaszko)
Kilkadziesiąt tysięcy Ukraińców zabitych przez OUN i UPA.
10-15 tys. Ukraińców zabitych w polskich akcjach odwetowych i walkach (wg dr. G. Motyki). Wg prof. W. Filara było to 5,7 tys.)
___________
Powstanie tego blogu sprowokowała inicjatywa prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki.
Komentujących uprasza się o zachowanie szacunku dla narodu ukraińskiego. Autor bloga uważa, że UPA była wrzodem na ciele tego narodu i nie można jej winami obciążać ogółu Ukraińców. Z tego powodu nie domagam się żadnych przeprosin od przedstawicieli państwa ukraińskiego.
Nie jestem historykiem, raczej miłośnikiem historii. Nowym czytelnikom zalecam czytanie notek po kolei zaczynając od najstarszej.
Tekst bloga (do maja 2009) jest dostępny w 4 plikach PDF: część I, część II, część III, część IV
Potrzebującym informacji "w pigułce" proponuję kliknięcie tagu podsumowania.
Moje notki:
LUTY 2008:
1. 9.02.1943. Parośla - krwawe preludium.
2. II RP - surowa macocha
3. Śmierć, śmierć, Lachom śmierć!
4. Dlaczego Wołyń?
5. Karty
MARZEC 2008:
6. Ni Lacha, ni Żyda
7. Patrioci, kolaboranci czy zdrajcy?
8. Powstanie, ale jakie?
9. Krzyż
10. 26.03.1943. Masakra w Lipnikach
11. Kto tu był bohaterem, Wiktorze Juszczenko?
KWIECIEŃ 2008:
12. Wołyń na początku 1943r. Spóźniony wstęp.
13. Polnische Schutzmannschaften - w służbie III Rzeszy i Polaków
14. Zagłada. Trzy historie.
15. Polska samoobrona na Wołyniu
16. Świece ofiarne w Janowej Dolinie
17. Wielki tekst Rafała Ziemkiewicza
18. Dwie prawdy
19. Wołyń - kwiecień 1943
MAJ 2008
20. Trzeciomajowe zwycięstwo
21. Co widać przez pomarańczowe okulary
22. Boh żywe
23. Pszenica i kąkol
24. "Jutro" Kłyma Sawura
25. O złych i dobrych esesmanach
26. Chłopi vs. burżuje czyli walka klas?
27. Prawdziwi bohaterowie
28. Wołyń - maj 1943
CZERWIEC 2008
29. 2. czerwca - zemsta za...
30. Moja Rywingate
31. Czerwone Zielone Święta
32. "Ukraińcy mają potężną pracę do wykonania" - frapujący wywiad z Krzesimirem Dębskim
33. Skandal z prezydentem Kaczyńskim w tle
34. Rozkaz numer 1
35. Sprawa Martynowśkiego
36. O najpiękniejszej dziewczynie w Koszowie
37. Wołyń - czerwiec 1943
LIPIEC 2008:
38. 4-5 lipca 1943 - pierwsza bitwa o Przebraże
39. Nie zapomnij Ty o nas, o, święta!
40. Konferencja o ludobójstwie OUN-UPA: zaproszenie ŚZŻAK i IPN
41. Wołyń i Galicja Katyniem współczesnej Polski
42. „Wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego...”
43. 14.07.1943 - słońce zachodzi nad Kołodnem
44. O tym, jak Ukrainiec Szopiak robił użytek ze swojej kosy
45. Upadek Huty Stepańskiej
46. Politycy ręce precz od historii!
47. Mysterium iniquitatis - czy w człowieku drzemie Demon?
48. Bitwa o chleb
49. Wołyń - lipiec 1943
SIERPIEŃ 2008
50. Pułkownik Niewiński wciąż walczy
51. Przystanek Bandera
52. Bulba-Boroweć pisze list
53. Remanenty - przegląd prasy ukraińskiej
54. Sprawiedliwość "Muchy"
55. O buncie /grzesiowi dedykuję/
56. Wniebowzięcie
57. 30.08.1943 - Wola Ostrowiecka i Ostrówki
58. Trzecia bitwa o Przebraże czyli wojna, której nie było
59. Wołyń/Galicja Wsch. - sierpień 1943
WRZESIEŃ 2008
60. Dekonstrukcja mitu
61. Konstrukcja mitu, czyli bezpieka i IPN prawdę ci powiedzą
62. Nigdy nikogo życia nie pozbawi...
63. Wołyń/Galicja Wsch. - wrzesień 1943
PAŹDZIERNIK 2008:
64. Święte słowa Johna-Paula Himki
65. Retrospekcje: wojna polsko-ukraińska 1918-1919
66. Zastraszyć księdza
67. Wołyń/Galicja Wsch. - październik 1943
LISTOPAD 2008:
68. W telewizji pokazali
69. Ocalić od zapomnienia
70. 16.11.1943 - zwycięstwo "Bomby"
71. Wiktor Poliszczuk (1925-2008)
72. Wojciechowski, podejdź no do płota!
73. Wołyń/Galicja Wsch. - listopad 1943
GRUDZIEŃ 2008:
74. "Brutalny, bezrefleksyjny, fanatyczny" - ks. Isakowicz-Zaleski
75. Angela Merkel: Niemcy wybaczają Polakom Auschwitz
76. Męczennik o. Ludwik Wrodarczyk
77. Prawdziwi bohaterowie (2)
78. Wigilia A.D. 1943
79. Wołyń/Galicja Wsch. - grudzień 1943
STYCZEŃ 2009:
80. Stepan Bandera - ukraiński bin Laden
81. Czarna sukienka czyli o leśnikach
82. Odsiecz Ołyki
83. 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK
84. Gdzie są mężczyźni?
85. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - styczeń 1944
LUTY 2009:
86. Hanaczów stawia opór
87. Czy na Ukrainie będą burzyć polskie pomniki?
88. Retrospekcje: Galicja
89. Szlachta
90. Inaczej
91. Ratunku, Polacy mnie biją!
92. Czerwone noce w powiecie rohatyńskim
93. Po Wołyniu była Galicja
94. Przypadek
95. Huta Pieniacka - największa zbrodnia na wsi polskiej
96. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - luty 1944
MARZEC 2009:
97. Retrospekcje: Zamojszczyzna
98. Obraz zbliżony do prawdy i prawda
99. Odwet
100. Legenda – nie legenda
101. Prawdziwi bohaterowie (3)
102. Jaja po wołyńsku – z książki kucharskiej redaktora W.
103. Historia z perspektywy żaby
104. Wierszem
105. Szok
106. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1944
KWIECIEŃ 2009:
107. Drugie życie... morderców
108. Ostatnia niedziela
109. Prawdziwi bohaterowie (4)
110. Pomóżmy Wiktorowi Juszczence!
111. Kto dziś pamięta o Ormianach?
112. Bitwa pod Hurbami
113. Wołyń/Galicja/Lubelszczyzna – kwiecień 1944
MAJ 2009:
114. Rektorowi KUL pro memoria
115. Zapomniane wypędzenia
116. O pomnikach, profanacjach, polityce i piłce (nożnej)
117. ”Gonił nas człowiek z siekierą”, ale to nie było tak, jak myślicie
118. Wielka Polska o nich zapomniała!
119. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - maj 1944
CZERWIEC 2009:
120. Bratni naród na Kresach
121. Jeszcze o Ziemkiewiczu
122. Nie-Cała prawda
123. Negacjonista
124. Bajka
125. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - czerwiec 1944
LIPIEC 2009:
126. Dishonoris causa
127. Jak to było z piłami na Wołyniu
128. Chcemy innej historii!
129. Polska samoobrona we Wschodniej Galicji
130. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - lipiec 1944
SIERPIEŃ 2009:
131. Alternatywna trasa rajdu Bandery
132. Krakowskimi śladami Stepana Bandery
133. Kolejny ważny tekst Wołodymyra Pawliwa
134. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - sierpień 1944
WRZESIEŃ 2009:
135. Istriebitielnyje Bataliony - w służbie NKWD i Polaków
136. Galicja/Wołyń - wrzesień 1944 (+ Legnica!)
PAŹDZIERNIK 2009:
137. SB – fałszywi bohaterowie
138. Galicja/Wołyń - październik 1944 (+ Legnica bis)
LISTOPAD 2009:
139. Karta się odwraca
140. Galicja/Wołyń – listopad 1944
GRUDZIEŃ 2009:
141. Tylko we Lwowie
142. Ihrowicka kolęda
143. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - grudzień 1944
STYCZEŃ 2010:
144. Niezwykła historia jakich było wiele
145. Wikipedia pod specjalnym nadzorem
146. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - styczeń 1945
LUTY 2010:
147. Juszczenko przegiął
148. Ludobójcy i ludzie
149. Śmierć kata
150. Мила моя, што-то буде з нами? (kresowe mity, nie-mity)
151. Galicja/Wołyń - luty 1945
MARZEC 2010:
152. Spirala odwetu
153. Warto rozmawiać?
154. Koniec
155. Galicja/Lubelszczyzna - marzec 1945 + bojkot zbiórki na KUL
KWIECIEŃ 2010:
156. Wyprawa kijowska AD 2010
157. Galicja/Lubelszczyzna - kwiecień 1945
MAJ 2010:
158. Galicja/Lubelszczyzna - maj 1945
CZERWIEC 2010:
159. Galicja/Lubelszczyzna - czerwiec 1945
LIPIEC-SIERPIEŃ 2010:
160. 67. rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu
161. Galicja/Lubelszczyzna - lipiec-sierpień 1945
WRZESIEŃ 2010:
162. Komu Andrzej Kunert zamierza stawiać pomniki?
163. Galicja/Wołyń/Lubelszczyzna - wrzesień 1945
PAŹDZIERNIK 2010:
164. Nienawiść w polityce
165. Galicja/Lubelszczyzna/Wołyń - październik 1945
LISTOPAD 2010:
166. Ze szczerej piersi się wyrwało...
167. Galicja/Lubelszczyzna - listopad 1945
GRUDZIEŃ 2010-STYCZEŃ 2011:
168. Krwawe świętowanie
169. Skandal w Przemyślu + podsumowanie 12.1945-01.1946
LUTY 2011:
170. Dlaczego dr Motyka nie powinien zasiadać w Radzie IPN
171. Luty 1946 - podsumowanie
MARZEC-KWIECIEŃ 2011:
172. Łuny w Bieszczadach
173. Światowe autorytety przypominają o polskich ofiarach Wołynia
174. Marzec-kwiecień 1946 – podsumowanie
MAJ-CZERWIEC 2011:
175. Czy Bronisław Komorowski potępi Armię Krajową?
176. Maj-czerwiec 1946 - podsumowanie
LIPIEC-SIERPIEŃ 2011:
177. "To my znamy prawdę..." - 68 rocznica rzezi wołyńskich
178. Lipiec-sierpień 1946 - podsumowanie
WRZESIEŃ-GRUDZIEŃ 2011:
179. Za co bierze pieniądze radca ambasady RP w Kijowie, p. Hnatiuk?
180. Jak to się robi w Warszawie
181. Ale palma czyli GW vs. Ziemkiewicz, odcinek 1943
182. 5 Professoren und Wahrheit, du bist verloren (+ IX-XII.1946)
STYCZEŃ-LUTY 2012:
183. Skandal na Ukrainie + podsumowanie 01-02.1947
MARZEC 2012:
184. Podsumowanie marca 1947 (śmierć gen. Świerczewskiego)
KWIECIEŃ-GRUDZIEŃ 2012:
185. Genocidum atrox
186. Awantura o akcję "Wisła" (+podsumowanie)
ROK 2013:
187. Walczymy o Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian
188. Elity III RP: nacjonalizm jest OK, byle ukraiński
189. Eksperci – po owocach ich poznacie
190. A ile ofiar zadowoliłoby p. Szeptyckiego?
191. Michnik stoi tam, gdzie OUN
______________________________
"Wychowanie w niepamięci, świadome ukrywanie, czy fałszowanie faktów, stawianie zbrodniarzom pomników to najbardziej podła rzecz, jaka może się wydarzyć cywilizowanym narodom..." Stanisław Srokowski,"Nienawiść"
"W interesie naszych narodów leży znormalizowanie naszych stosunków, co wymaga powiedzenia sobie w oczy całej prawdy - ale tylko prawdy." - Jerzy Giedroyć
Kontakt: dymitr.mohort[małpa]interia.pl
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura