obrońcy przestępców

Dziś niejaki rk1, podobno nauczyciel broni kolejnego łamiącego prawo.

O tym, czy wyniesienie komputera z miejsca pracy i użytkowanie go w domu będzie miało charakter zachowania bezprawnego, zależy od treści umowy o pracę, treści regulaminu pracy oraz praktyki przyjętej w zakładzie pracy. Jeżeli z umowy o pracę oraz z regulaminu pracy nie wynika uprawnienie pracownika do korzystania z komputera poza miejscem pracy oraz do użytkowania tego komputera także dla celów prywatnych, to wyniesienie go z miejsca pracy i korzystanie w domu w czasie przebywania na zwolnieniu lekarskim dla swoich prywatnych celów będzie miało charakter ciężkiego naruszenia istotnych obowiązków pracowniczych. Za uznaniem wyniesienia komputera z miejsca pracy za naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych przemawiał będzie fakt, że pracodawca kilkukrotnie wzywał pracownika do zwrotu tego komputera, któremu to żądaniu pracodawcy pracownik nie uczynił zadość. Tak więc naszym zdaniem uzasadnione jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie

art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy w powołaniu na fakt wyniesienia bez wiedzy pracodawcy i wbrew jego woli komputera z miejsca pracy oraz użytkowania go przez pracownika dla celów prywatnych. Za powołaniem się na tę okoliczność dla rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia przemawiają poniższe orzeczenia Sądu Najwyższego:

1. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2001 r. sygn. akt I PKN 532/00 zgodnie z którym „Usiłowanie kradzieży na szkodę pracodawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego dbałości o mienie pracodawcy (art. 52 § 1 pkt 1 w związku z art. 100 § 2 pkt 4 KP)”.

2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 1998 r. sygn. akt I PKN 547/97 zgodnie z którym „użytkowanie bez wiedzy i zgody pracodawcy sprzętów z jego zakładu w prywatnym sklepie współmałżonka pracownika stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku ochrony mienia pracodawcy (art. 100 § 2 pkt 4 KP) i uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP”.