W kontrze Młynarskiemu. Filipiki

Jakość wierszyka Młynarskiego mnie ośmieliła do kontry...

Liczę na cud

Nienormalni i normalni,
skołowany polski ludu,
Rodacy nieobliczalni,
żyjący w krainie cudów.

Nowa czeka nas atrakcja,
którą tak bym zdefiniował,
szykuje się demokracja
policyjno-wyznaniowa.

Na nowego Prezydenta,
co podkreślam w tym wierszyku,
będzie wpływać Trójca Święta
ustami swych urzędników.

I nareszcie, piękna sprawa
w skali makro, w skali mikro,
można będzie z mocy prawa
zapuszkować za in vitro.

A kto spyta - Co jest grane?
Nie pasuje do winietki,
się odwiedzi go nad ranem
i założy bransoletki.

Więc rozsądek zdrowy wyzwól,
byś nie musiał się przekonać,
jak z pomocą populizmu
robi z ciebie się balona.

By uniknąć tego losu
i by nie mieć gigant kaca,
wyjdź więc z domu i zagłosuj,
to jest niezbyt ciężka praca.

Frekwencję uaktualnij,
zmień jej procent i oblicze.
Jesteśmy nieobliczalni
i ogromnie na to liczę.
Wojciech Młynarski
Warszawa, 15 maja 2015

Liczę na rozum
 

Nie daj się zmanipulować  
wciąż niegłupi polski ludu.   
Nie daj wmawiać sobie ciurkiem,
że żyjesz w krainie cudów.

Wzrusz swą pamięć z lat ostatnich.
Ciąg obietnic niespełnionych,
seria  gaf i wielkich afer.
Afer wciąż nierozliczonych.

Ci , co afer autorami
Was w pogardzie mają szczerze.
Z własnym stróżem  żyrandola
nikt im władzy nie odbierze.

Więc na funkcję Prezydenta    
dają  model   używany.
Pamięć licha, wzrok stępiony
Kacikową  podpierany.

Lęk  paniczny dopadł władzę
-ktoś im kasę zabrać może .
Da pospólstwu, im okroi..
Tak po prostu być nie może!

Straszą  rano i wieczorem
tym ,co zmianę wieszczy w głos.
Okłamują  ,opluwają .Byle swój
ochronić trzos.

Nie daj się omamić bracie
Idź do urny, wrzuć swój głos.
 Dobra zmiana czeka na cię,
 czas wziąć w ręce własny los!

Te kajdanki ,puszkowanie
to jest blaga, pomówienie.
Antykomor ci dowodzi
Kto ma właśnie  to życzenie!

Stary model gwarantuje
tym na górze dobry stan.
Czas wyrzucić „ śmieci z domu.”
To jest najważniejszy plan.

Jeśli zmiana się nie uda,
znowu cię czekają cuda.
Ty w Londynie na zmywaku,
pełna kabza tych szmaciaków.

Wróci do nas Ruska Buda.
Ty : usłyszysz głos poety
 głoszącego już przed wieki,
kto rozdaje nam winiety:

„WSIspokojna, WSI wesoła,
Który głos twej chwale zdoła?
Kto twe wczasy, kto pożytki
Może wspomnieć za raz wszytki?”

1 Maud Gdańsk 21 maja 2015