WEZWANIE DO UGODOWEGO NAPRAWIENIA SZKODY

Jelenia Góra, dnia 23 września 2024 r.
Niedźwiecki Grzegorz
58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Sąd Rejonowy w Złotoryi
Sąd Rejonowy w Legnicy
Sąd Okręgowy w Legnicy
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
Sąd Najwyższy w Warszawie
Dotyczy:
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21

WEZWANIE DO UGODOWEGO NAPRAWIENIA SZKODY

Szanowni funkcjonariusze służbowi
Albo popełniliście pomyłkę i musicie naprawić szkodę, albo wyrok II K 38/19 został uzyskany za pomocą przestępstwa i musicie wznowić postępowanie, albo Niedźwiecki Grzegorz fałszywie zawiadamia o popełnieniu przestępstwa, wiedząc, że przestępstwa nie popełniono i musicie go oskarżyć z art. 238 k.k.
Wzywam do ugodowego naprawienia szkody bezprawnego pozbawienia wolności i szesnastu lat terroru państwowego w terminie 7 dni (siedem) pod rygorem złożenia pozwu łącznego przeciwko wymienionym w dalszej części pisma dwudziestu pięciu funkcjonariuszom służbowym.

Macie jedno z trzech wyjść:
1)    Przyznać się do błędu i naprawić szkodę przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej lub wznowić postępowanie na podstawie art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1, 9-11 k.p.k.
2)    Przyznać się, że dopuściliście się rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego, naruszenia Polskiej Karty Praw Ofiary, zasad współżycia społecznego, nadużycia uprawnień, poświadczenia nieprawdy w dokumencie, oszustw sądowych, bezprawnego pozbawienia człowieka wolności i musicie stanąć przed sądem.
3)    Oskarżyć Niedźwieckiego Grzegorza o czyn z art. 212 § 2 k.k., art. 216 § 1 k.k., art. 226 § 1 k.k., art. 238 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.


Dwudziestu pięciu funkcjonariuszy służbowych, działając wspólnie i w porozumieniu, dopuściło się w politycznych sprawach sądowych następujących umyślnych i skutkowych naruszeń:
Art. 66. ślubowanie sędziego
________________________________________
Dz.U.2024.0.334 t.j. - Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych
§ 1. Przy powołaniu sędzia składa ślubowanie wobec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej według następującej roty: "Ślubuję uroczyście jako sędzia sądu powszechnego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy prawnie chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości."; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: "Tak mi dopomóż Bóg".

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Art. 2. Zasada demokratycznego państwa prawnego
Art. 30. Zasada ochrony godności człowieka
Art. 7. Zasady działania organów państwa
Art. 83. Obowiązek przestrzegania prawa
Kodeks cywilny
Art. 5. Nadużycie prawa podmiotowego
Art. 58. Bezwzględna nieważność czynności prawnej
§ 1. Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.
§ 2. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Kodeks postępowania karnego
Art. 2. Cele postępowania karnego
Art. 4. Zasada obiektywizmu
Art. 5. Zasada domniemania niewinności
§ 2. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.
Art. 6. Zasada prawa do obrony
Art. 7. Zasada swobodnej oceny dowodów
Art. 16. Pouczanie i informowanie uczestników postępowania
Art. 300. Pouczenie stron i uczestników postępowania o ich uprawnieniach
Art. 92. Podstawa orzeczenia
Art. 410. Podstawa wyroku
Art. 113. Podpisywanie orzeczenia
Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, nie wyłączając przegłosowanego, chyba że orzeczenie zamieszczono w protokole.
Art. 439. Bezwzględne przyczyny odwoławcze
§ 1. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli:
1) w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 40 wyłączenie sędziego z mocy prawa (judex inhabilis).;
2) sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie, z wyjątkiem wypadków, gdy wynika to z prowadzenia w dalszym ciągu na podstawie art. 402 rozprawa po przerwie § 2a lub art. 404 odroczenie rozprawy § 2a rozprawy przerwanej lub odroczonej;
6) zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu;
7) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie;
9) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 5, 6 i 8-11;
11) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa.
Art. 17. Negatywne przesłanki procesowe
§ 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy:
1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia;
7) postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się;
9) brak skargi uprawnionego oskarżyciela;
10) brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej;
11) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie.
(Art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 - w zakresie, w jakim nie czyni aktu abolicji indywidualnej negatywną przesłanką prowadzenia postępowania karnego, postępowania w sprawach o wykroczenia albo postępowania karnego wykonawczego – został uznany za niezgodny z Konstytucją RP wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2018 r. - sygn. akt K 9/17 (Dz. U. z 2018 r. poz. 830 z 1 lipca 2018 r.)
Art. 117. Udział uprawnionego w czynności procesowej
§ 3. W razie niestawiennictwa strony, obrońcy lub pełnomocnika, których stawiennictwo jest obowiązkowe, czynności procesowej nie przeprowadza się, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Kto podlega odpowiedzialności karnej według Kodeksu karnego?
Odpowiedzialność karna jest jednym z podstawowych pojęć prawa karnego, a mówiąc precyzyjniej jest jednym z pojęć wyjściowych w odniesieniu do przepisów ustawy karnej. Innymi słowy określa ona zasady, które muszą wystąpić, aby w ogóle ktokolwiek mógł odpowiadać karnie.
Podstawa prawna i komentarz
Zgodnie z art.1 §1 Kodeksu karnego(dalej: k.k.) odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Nadto, w myśl art. 2 k.k. odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.
Innymi słowy popełniony czyn zabroniony należy rozumieć w taki sposób, w jaki został określony w przepisach ustawy (art. 115 §1 k.k.), a"nie według uznania czy wręcz w sposób dalece odbiegający od brzmienia właściwego przepisu ustawy", co wynika z wyroku SA w Gdańsku o sygn. akt II AKa 250/15 z dnia 9 września 2015 roku.
Powyższy pogląd jest słuszny z uwagi na fakt, że stanowi swoistą gwarancję dla potencjalnego sprawcy, iż czyn, którego się dopuścił jest obecnie spenalizowany i aby został popełniony muszą być wypełnione znamiona, które z kolei decydują, o tym, że sprawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Mówiąc najprościej, jeżeli nie zostały wypełnione znamiona danego czynu zabronionego albo jeśli domniemany czyn nie jest zabroniony przez ustawę, wówczas sprawca nie podlega odpowiedzialności karnej.
Celem doprecyzowania omawianego zagadnienia warto jeszcze przytoczyć fragment wyroku SN o sygn. akt V KK 372/16 z dnia 6 kwietnia 2017 roku, zgodnie z którym "ustawowe znamię zawarte w opisie czynu przestępnego, wymagane dla przypisania sprawcy odpowiedzialności karnej według reguły z art. 1 §1 k.k.i art. 115 §1 k.k.,może być opisane innymi słowami, ale takimi, które je zastępują znaczeniowo, są równoważne."
Jeżeli chodzi o wykładnię art. 2 k.k. to również warto posłużyć się orzecznictwem, a konkretnie postanowieniem SN o sygn. akt II KK 218/18 z dnia 14 marca 2019 roku, z którego wynika, że "dla ustalenia warunków odpowiedzialności za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie, konieczne jest stwierdzenie, że dana osoba miała prawny szczególny obowiązek zapobieżenia nastąpienia skutku w danych, konkretnych okolicznościach.". W tym miejscu jako przykłady można wskazać ratownika medycznego, urzędnika czy przedstawiciela służb mundurowych, gdyż na tych osobach ciąży szczególny prawny obowiązek wynikający z odrębnych przepisów.
Podsumowując problematykę odpowiedzialności karnej należy pamiętać, że sprawca odpowiada za swój czyn. Dodatkowo należy pamiętać o zasadzie, że nie ma przestępstwa gdy nie zostało ono wprost uregulowane w momencie jego popełnienia, zaś przepisy ustawy karnej należy stosować bezpośrednio, a nie przez wykładnię na niekorzyść sprawcy.
https://www.infor.pl/prawo/kodeks-karny/odpowiedzialnosc-karna/3003515,Kto-podlega-odpowiedzialnosci-karnej-wedlug-Kodeksu-karnego.html

POLSKA KARTA PRAW OFIARY - Gov.pl
5. Nie można przerzucać odpowiedzialności za przestępstwo ze sprawcy na ofiarę. Nie można usprawiedliwiać przestępstwa tradycją, kulturą, stereotypami minimalizującymi winę sprawcy.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka

Nie doszłoby do stalinowskich procesów karnych II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 prowadzonych z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, z rażącą obrazą przepisów prawa procesowego i przepisów prawa materialnego przeciwko ofierze prowadzenia przez 4444 dni egzekucji czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem (vide uchwała SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973), gdyby organ egzekucyjny, czyli sędziowie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze uszanowali ducha i literę prawa i oddalili wniosek wierzyciela z dnia 10 listopada 2008 r. od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.

Przestępcy w togach pokroju NKWD ukradli mi 16 tal życia i zdrowia bez przyczyny, upokarzając niewinnego człowieka za swoje własne zbrodnie. Ci reketierzy, ci Übermenschen śmieli jeszcze pisać, że słuszna krytyka zawierała treści znieważające.

Uzasadnienie szczegółowe, rozstrzygające merytorycznie o kwestii będącej przedmiotem postępowania sądowego.
Niżej wymienieni funkcjonariusze służbowi dopuścili się w sprawie PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20) bezwzględnej nieważności czynności prawnej.
1.    Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna.
2.    Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

•    SSR Lucyna Domagała (I Co 3259/08). Art. 1050 k.p.c. w zw. z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973.
•    SSR Paweł Siwek (I Co 3259/08). Art. 1050 k.p.c. w zw. z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973.
•    SSR Paweł Woźniak (I Co 441/16). Art. 1050 k.p.c. w zw. z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973.
•    SSO Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19). Niedopełnienie obowiązków uznania skargi na przewlekłość postępowania I Co 441/16 za zasadną, nadużycie uprawnień - iudex inhabilis.

•    PPO Grzegorz Chojnacki (3 Ds. 359.2017). Wyrok TK P 3/06; Uchwała SN I KZP 8/12.
•    PPR Anna Surowiak (3 Ds. 359.2017). Wyrok TK P 3/06; Uchwała SN I KZP 8/12.
•    SSN Michał Laskowski (V KO 85/18). Wyrok TK P 3/06; Uchwała SN I KZP 8/12.
•    SSR Kazimierz Chłopecki (II K 38/19). Wyrok TK P 3/06; Uchwała SN I KZP 8/12.
•    SSR Aneta Andel (II K 38/20). Przekroczono uprawnienia zmieniając kwalifikację prawną aktu oskarżenia na prywatnoskargowy mimo braku skargi uprawnionego oskarżyciela (patrz apelacja), naruszyła art. 439 § 1 pkt 6, 9 i 11 k.p.k., ustawowe i konstytucyjne zasady współżycia społecznego, art. 7 k.p.k., art. 6. EKPCz - Prawo do rzetelnego procesu sądowego, Polską Kartę Praw Ofiary. Naruszono art. 489 § 1 k.p.k., art. 491 § 1 k.p.k., art. 496 § 3 k.p.k.
•    SSO Paweł Pratkowiecki (IV Ka 436/20). Art. 11 § 1 k.k.w., art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw z art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    SSR Mariola Majer-Świrska (II K 38/19). Nadużyto uprawnień prostując omyłkę pisarską, zmieniając oznaczenie sygnatury podpisanego, ogłoszonego i „prawomocnego” wyroku II K 38/20 nie będąc należycie obsadzonym sędzią (wyznaczonym i wylosowanym do sprawy).
•    SSR Marian Woźny (II.1 Ko 16/22). Art. 11 § 1 k.k.w., art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    SSO Marek Poddębniak (IV Kzw 103/22). Art. 11 § 1 k.k.w., art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    SSR Monika Gliniecka-Kaczmarek (II. 1Ko 3557/22). Art. 11 § 1 k.k.w., art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    SSO Aleksander Żurakowski (IV Kzw 470/22). Art. 11 § 1 k.k.w., art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    Starszy sekretarz sądowy Barbara Pawlikowska poświadczyła nieprawdę w dniu 7 kwietnia 2023 r. w dokumencie urzędowym (odpisie wyroku), że orzeczenie o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19 jest prawomocne i wykonalne z dniem 17-12-2020 r. oraz zgodne z oryginałem o alfanumerycznym oznaczeniu II K 18/20. II K 38/19 – Odpis wyroku nieistniejącego materialnie i w znaczeniu prawnoprocesowym, niepodpisanego, sfałszowanego – naruszono art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k., art. 189 § 3 k.k., art. 11 § 1 k.k.w. i art. 273 k.k. w zw. z fałszerstwem materialnym i intelektualnym.
•    SSA Agata Regulska (II AKo 76/23). Niedopełniono obowiązku dnia 14 czerwca 2023 r. wznowienia postępowania II K 38/19 z urzędu (niedopełnienie obowiązków i fałsz intelektualny – istnieją bezwzględne przyczyny odwoławcze i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. i w art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
•    Prezes SA Jacek Saramaga (IV W-050-77/22) poświadczył nieprawdę w dniu 22 września 2023 r., że do chwili gdy nie dojdzie do wzruszenia w drodze środka nadzwyczajnego wyroku wydanego w sprawie II K 38/20 Sądu Rejonowego w Legnicy orzeczenie to pozostaje prawomocne i wykonalne, a także podtrzymał fałszywą tezę II AKo 76/23, że brak jest bezwzględnych przyczyn odwoławczych i negatywnych przesłanek procesowych do wznowienia postępowania II K 38/19 z urzędu, a nie II K 38/20 (jak podaje sędzia). Tym identyfikatorem oznaczono wyrok z dnia 24 września 2020 r. w sprawie II K 38/19, który w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. jest niewykonalny ponieważ zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie. Dopuścił się karalnego niezawiadomienia o czynie zabronionym określonym, tj. przestępstwa z art. 240 § 1 k.k.


Podobnych naruszeń ustawy i obejść prawa oraz zasad współżycia społecznego dopuścili się niżej wymienieni funkcjonariusze służbowi w sprawie PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
•    PPR Maciej Bogucki (PR 3 Ds. 183/18). Nadużycie uprawnień, niedopełnienie obowiązków i naruszenie art. 238 k.k. i art. 220 § 2 k.p.k. w zw. z brakiem elementów pisma procesowego określonego w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. zawartego w słusznej krytyce funkcjonariusza wysłanej za pośrednictwem wiadomości email. Naruszono Polską Kartę Praw Ofiary.
•    SSN Piotr Mirek (V KO 86/18). Nadużycie uprawnień, niedopełnienie obowiązków i współudział w naruszeniu art. 238 k.k. i art. 220 § 2 k.p.k. w zw. z brakiem elementów pisma procesowego określonego w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. zawartego w słusznej krytyce funkcjonariusza wysłanej za pośrednictwem wiadomości email. Naruszono Polską Kartę Praw Ofiary.
•    SSR Jacek Kielar (II K 851/18). Nadużycie uprawnień, niedopełnienie obowiązków i naruszenie art. 238 k.k. i art. 220 § 2 k.p.k. w zw. z brakiem elementów pisma procesowego określonego w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. zawartego w słusznej krytyce funkcjonariusza wysłanej za pośrednictwem wiadomości email. Naruszono Polską Kartę Praw Ofiary.

Podobnych naruszeń ustawy i obejść prawa oraz zasad współżycia społecznego dopuścili się niżej wymienieni funkcjonariusze służbowi w sprawie PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
•    PPR Grażyna Tygielska-Białek (PR 1 Ds. 535/19). Przekroczono uprawnienia, naruszono art. 212 § 2 k.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. Proces prywatnoskargowy może zainicjować wyłącznie skarga pochodząca od uprawnionego oskarżyciela, czyli od osoby, która posiada legitymację do wystąpienia  z oskarżeniem (są to następujące podmioty: pokrzywdzony przestępstwem; prokurator – jeżeli wymaga tego interes społeczny; osoby najbliższe lub pozostające na utrzymaniu zmarłego - w razie śmierci oskarżyciela prywatnego).
Brak interesu społecznego do ścigania z urzędu przestępstwa prywatnoskargowego. Anna Surowiak posiada wyższe wykształcenie, aplikację prokuratorską i bogate doświadczenie zawodowe. Nie jest ułomna lub nieletnia, ma zdolności do czynności prawnych. Poza tym wystarczająco dobrze zarabia, żeby wpłacić wpisowe w wysokości 300 zł za naruszenie dóbr osobistych.
Brak skargi uprawnionego oskarżyciela jest przeszkodą do wszczęcia i prowadzenia postępowania karnego (art. 17 § 1 pkt 9 kodeksu postępowania karnego).
Przeprowadzenie postępowania karnego i wymierzenie przez Sąd wyroku skazującego w sytuacji wystąpienia przesłanki braku skargi uprawnionego oskarżyciela stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 9 kodeksu postępowania karnego, przesądzającą o konieczności uchylenia w całości dotkniętego nią orzeczenia.
•    SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska (II K 900/19). Przekroczono uprawnienia, naruszono art. 212 § 2 i 4 k.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. Dopuszczono się poplecznictwa, stronniczości, koterii, naruszenia art. 500 § 3 k.p.k., art. 501 pkt 2 k.p.k., prawa do obrony we wszystkich stadiach postępowania, art. 6. EKPCz - Prawo do rzetelnego procesu sądowego i  Polskiej Karty Praw Ofiary.
•    SSN Dariusz Kala (V KO 68/21). Naruszono art. 37 § 1 k.p.k. i Polską Kartę Praw Ofiary.
•    PSR Agnieszka Kałużna-Rudowicz (II K 900/19). Nielegalna, polityczna, sędzia Agnieszka Kałużna-Rudowicz, pracująca w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W JELENIEJ GÓRZE, która nie ma legitymacji państwowej i społecznej do orzekania i jurysdykcji nad żywym człowiekiem, wynajęła prokurator Annę Surowiak, z którą utrzymywała kontakty zawodowe, do wytoczenia ofierze w ramach zemsty postępowania karnego na rzecz jej kolegów z tytułu znieważenia ich, za to, że udowodniłem korporacyjnym funkcjonariuszom służbowym upokarzanie mnie przez 4444 dni i prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 w sposób upokarzający, sprzeczny z prawem (vide SN III CZP 23/06).
Dopuściła się przekroczenia uprawnień, rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego, Polskiej Karty Praw Ofiary, naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego, zasady nemo iudex in causa sua oraz iudex inhabilis.
Niezależnie od faktu, że nie była obiektywna i bezstronna, to nie złożyła oświadczenia o wyłączeniu się ze sprawy II K 900/19 w związku z konfliktem interesów i sporem prawnym z fałszywie oskarżonym z przeszłości.
https://jeleniagora.naszemiasto.pl/za-rozbojnikow/ar/c1-5386787?fbclid=IwY2xjawEYyUJleHRuA2FlbQIxMAABHUsrQMP0kCb9xphp4Gijj5UPqZ6dZvtnkmxtOjv-UPB_Xrao6E1nxknREw_aem_OpInTEmGn6mpgx_MmAtStg