Mając na uwadze fakt, że funkcjonariusze służbowi firmy Sąd Rejonowy w Legnicy i sp. stosując w sprawie II K 38/19 prywatne, koteryjne, polityczne prawo, szczególnie w postępowaniu wykonawczym, w wyniku czego Niedźwiecki Grzegorz niesłusznie spędził w dniach 21.04.2023 – 04.05.2023 w Areszcie Śledczym w Jeleniej Górze i w Zakładzie Karnym w Zarębie 320 godzin, tj. 14 dni, na podstawie sfałszowanego odpisu wyroku, wniosłem pozew o odszkodowanie.
Jelenia Góra, dnia 30 sierpnia 2024 r.
Niedźwiecki Grzegorz ©
58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19
PROKURATURA KRAJOWA
Dotyczy: 3043-4.Kw.1.2023
Zawiadomienie o przestępstwie
prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Małgorzaty Kopczyńskiej poświadczenia nieprawdy, poplecznictwa, tuszowania przestępstw, niedopełnienia obowiązku określonego w art. 2 ustawy Prawo o Prokuraturze.
Pomijając oczywistą omyłkę pisarską w zdaniu pierwszym pisma z dnia 28 sierpnia 2024 roku „II K 18/19”, taką jaką popełniła sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Aneta Andel podpisując wyrok o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie o sygn. akt II K 38/19, uprzejmie informuję, co następuje:
Prokuratura nie dokonała analizy wniosku w oparciu o nadesłane przeze mnie dokumenty z wymienionego wyżej postępowania karnego. Gdyby dokonała rzetelnej analizy wniosku, to podjęła niezbędne kroki prawne.
W toku rozpatrywania wniosku o wznowienie przeoczono, że nie Prokurator Rejonowy, tyko prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Anna Surowiak w sprawie o sygn. PR 3 Ds.359.2017 roku skierowała do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sfingowany akt oskarżenia przeciwko ofierze 4444 dni prowadzenia przez koteryjnych sędziów egzekucji czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem w trybie art. 1050 k.p.c. (vide uchwała SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973).
Zarzut z art. 226 § 1 k.k. był przekroczeniem uprawnień i naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary. Nie znieważono funkcjonariusza służbowego na służbie (brak zbieżności czasowej i miejscowej czynu). Nie przypadkiem usunęliście ze swojej strony internetowej publikację Polskiej Karty Praw Ofiary gdy zapytałem jakie ona ma znaczenie prawne.
Wyrok TK P 3/06:
Rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie oznacza, że od momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej – publicznie lub niepublicznie – wyłącznie „w związku” z jego czynnościami służbowymi, a nie „podczas” wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie zniewagi dokonanej jedynie „podczas” wykonywania czynności służbowych. Niezbędne będzie podjęcie inicjatywy ustawodawczej, która umożliwi uzgodnienie brzmienia art. 226 § 1 k.k. z treścią sentencji niniejszego wyroku.
Uchwała SN I KZP 8/12:
Uzasadnione będzie natomiast pozostawienie poza zakresem ochrony art. 226 § 1 kk tych wszystkich wydarzeń, które mają miejsce poza czasem wykonywania obowiązków i bez związku z nimi (uchwała SN z 20 czerwca 2012 r.). Wówczas funkcjonariusz ma te same możliwości prawne w razie znieważenia go, jak każdy inny obywatel, może, zatem wnieść prywatny akt oskarżenia o przestępstwo z art. 216 kk (znieważenie człowieka).
W dniu 01 grudnia 2017 roku nie poczyniono szkody Wojciechowi Damaszko ówczesnemu Prezesowi Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. To Wojciech Damaszko działając w zmowie przekroczył uprawnienia i niedopełnił obowiązku uwzględnienia skargi na przewlekłość postępowania I Co 441/16 z wyłącznej winy organu egzekucyjnego. Naruszył przy tym zasadę iudex inhabilis rozpatrując skargę pokrzywdzonego II S 14/19 a zarazem będącego z nim w konflikcie prawnym w sprawie II K 38/19, w której notabene ani razu nie uczestniczył, co oznacza w myśl prawa, że odstąpił od oskarżenia.
• SSO Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19)
Nie Sąd Rejonowy w Legnicy (rzecz martwa, budynek), tylko dyspozycyjna sędzia Aneta Andel przekraczając uprawnienia, wchodząc w buty prokuratora i zmieniając kwalifikację prawną aktu oskarżenia na prywatnoskargowy mimo braku skargi uprawnionego oskarżyciela, na co nie zgodził się oskarżyciel publiczny (patrz Apelacja), wyrokiem z dnia 24 września 2020 roku niewykonalnym o sygn… II K 38/20 w sprawie II K 38/19 (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. zaszła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie), uznała winnym ofiarę szesnastu lat terroru państwowego popełnienia czynu z art. 216 § 1 k.k.. Zrobiła prezent Wojciechowi Damaszko, którego nigdy nie przesłuchała.
Na marginesie należy podnieść, że wśród załączonych przeze ,mnie dokumentów znajduje się kopia oryginału wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 roku sygn. II K 38/20, a nie II K 38/19. Organom wykonawczym dano sfałszowany odpis wyroku II K 39/19, niepodpisany, który nie istnieje w znaczeniu prawno procesowym i w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie mógł być w obrocie prawnym. Sekretarza sadowego Barbarę Pawlikowską wpuszczono w błąd lub zmuszono do określonego zachowania.
Zgodnie z prawem sędzia może tylko raz podpisać wyrok i to przed jego ogłoszeniem. W tym wypadku podpisano WYROK II K 38/20, a sekcja wykonywania orzeczeń sądowych doręczyła w myśl art. 11 § 1 k.k.w. firmom KOMENDA MIEJSKA POLICJI W JELENIEJ GÓRZE, ARESZT ŚLEDCZY W JELENIEJ GÓRZE I ZAKŁAD KARNY W ZARĘBIE sfałszowany odpis wyroku o alfanumerycznym oznaczeniu II K 39/19.
Nie Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (rzecz martwa, budynek), tylko sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu Agata Rogulska postanowieniem z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie II AKo 76/23 dopuściła się zaniechania i poplecznictwa odmawiając wbrew obowiązującym normom prawnym wznowienia postępowania II K 38/19 z urzędu (niedopełnienie obowiązków i fałsz intelektualny – istnieją bezwzględne przyczyny odwoławcze i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. i w art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
Mając na uwadze fakt, że funkcjonariusze służbowi firmy Sąd Rejonowy w Legnicy i sp. stosując w sprawie II K 38/19 prywatne, koteryjne, polityczne prawo, szczególnie w postępowaniu wykonawczym, w wyniku czego Niedźwiecki Grzegorz niesłusznie spędził w dniach 21.04.2023 – 04.05.2023 w Areszcie Śledczym w Jeleniej Górze i w Zakładzie Karnym w Zarębie 320 godzin, tj. 14 dni, na podstawie sfałszowanego odpisu wyroku, wniosłem pozew o odszkodowanie.
Zasady działania organów państwa i obowiązek przestrzegania prawa się kłaniają.
Macie dwa wyjścia:
• obowiązek ustawowy i konstytucyjny naprawienia szkody bezprawnego pozbawienia wolności i kradzieży szesnastu lat życia Niedźwieckiemu Grzegorzowi, ofierze terroru państwowego, prowadzenia przez 4444 dni umyślnie, skutkowo egzekucji czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzeczny z prawem, co było przyczyną sprokurowanych nielegalnych, niezasadnych, koteryjnych, niedopuszczalnych, politycznych procesów z art. 212 § 1 k.k., art. 216 § 2 k.k., art. 226 § 1 k.k. i art. 238 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
lub
• obowiązek ustawowy wytoczenia Niedźwieckiemu Grzegorzowi, jako recydywiście, procesów karnych o tożsame czyny art. 212 § 1 k.k., art. 216 § 2 k.k., art. 226 § 1 k.k. i art. 238 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., ponieważ dopuścił się tożsamych czynów i to w sposób bardziej radykalny, wyrażony drogą formalną przeciwko tożsamym oprawcom, funkcjonariuszom służbowym, którzy byli stroną w prowadzeniu przez 4444 dni umyślnie, skutkowo egzekucji czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzeczny z prawem.
Jeżeli nie wytoczycie procesów karnych Niedźwieckiemu Grzegorzowi to będzie oznaczało, że zarzuty Niedźwieckiego Grzegorza są słuszne, wyroki w sprawach II K 851/18, II K 38/19(20), II K 900/19 były niedopuszczalne, niezasadne, nielegalne, stalinowskie. Zaniechanie działań określonych w art. 304 k.p.k. będzie przestępstwem niedopełnienia obowiązków.
Jeżeli wytoczycie wtórne procesy karne Niedźwieckiemu Grzegorzowi to przegracie w konfrontacji z ofiarą represji Niedźwieckim Grzegorzem biorąc pod uwagę uzasadnienie pozwu o odszkodowanie za bezprawne pozbawienie wolności i wyartykułowaną treść analizy szesnastu lat terroru państwowego. Będziecie musieli zapłacić wielomilionowe odszkodowanie.
Nie ma skutku bez przyczyny.
Niedźwiecki Grzegorz ©
*
Jelenia Góra, dnia 23 sierpnia 2024 r.
Sąd właściwy
za pośrednictwem strony pozwanej
Powód:
Grzegorz z rodu Niedźwiecki ©
ul. Działkowicza 19
58-506 Jelenia Góra
PESEL 61072301251
Pozwany:
Skarb Państwa – Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze 58-500 Jelenia Góra ul. Matejki 17, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze 58-500 Jelenia Góra ul. Mickiewicza 21, Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze 58-500 Jelenia Góra Al. Wojska Polskiego 58, Sąd Najwyższy 00-951 Warszawa Plac Krasińskich 2/4/6, Sąd Rejonowy w Legnicy 59-220 Legnica ul. Złotoryjska 19, Sąd Okręgowy w Legnicy 59-220 Legnica ul. Złotoryjska 40, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu 53-330 Wrocław ul. Energetyczna 4
Wartość przedmiotu sporu: 160 tys. zł (Wniosek o odszkodowanie w trybie art. 552 § 4 k.p.k. i zadośćuczynienie za niewątpliwie niesłuszne aresztowanie nie podlega żadnej opłacie sądowej)
Żądanie odszkodowania należy zgłosić w sądzie okręgowym, w którego okręgu wydano orzeczenie w pierwszej instancji, a w wypadku określonym w art. 552 § 4 - w sądzie okręgowym właściwym ze względu na miejsce, w którym nastąpiło zwolnienie tymczasowo aresztowanego lub zwolnienie zatrzymanego.
Dotyczy: PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20) - IV Ka 436/20 - II AKo 76/23
POZEW O ODSZKODOWANIE ZA BEZPRAWNE POZBAWIENIE WOLNOŚCI
Mając na uwadze fakt, że funkcjonariusze służbowi firmy Sąd Rejonowy w Legnicy i sp. stosując w sprawie II K 38/19 prywatne, koteryjne, polityczne prawo, szczególnie w postępowaniu wykonawczym, w wyniku czego Niedźwiecki Grzegorz niesłusznie spędził w dniach 21.04.2023 – 04.05.2023 w Areszcie Śledczym w Jeleniej Górze i w Zakładzie Karnym w Zarębie 320 godzin, tj. 14 dni, na podstawie sfałszowanego wyroku, wnoszę o
1) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 160 tys. (słownie: sto sześćdziesiąt tysięcy) złotych z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
2) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania;
3) nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.
Strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązywania sporu w dniu 29 września 2023 r. Do ugody nie doszło z wyłącznej winy pozwanego, który wyraził milczącą zgodę.
Datą wymagalności roszczenia jest dzień powstania roszczenia.
Uzasadnienie
Ja, Żywy Człowiek z krwi i kości, z żywą Duszą, dobrego imienia Grzegorz ze szlachetnego Rodu Niedźwieckich © - pełnomocnik osoby fizycznej z dowodu osobistego, który nigdy nie zaginął na morzu, ani na lądzie, w oceanach czy przestworzach, stojąc w prawdzie oraz z mocy prawa jako Suweren i Zwierzchnik RP (Bez uprzedzeń 1 - 308) z mocy Konstytucji RP Art. 4, Art. 7, Art. 8, Art. 30, Art. 31, Art. 77 nie uznaję waszej korporacyjnej jurysdykcji, waszej politycznej bezzasadności pozwu o odszkodowanie za bezprawne pozbawienie wolności.
Gdyby zarzuty były nieprawdziwe to byście znowu wytoczyli mi procesy o znieważenie oprawców i fałszywe oskarżenie.
I. W dniu 24 września 2020 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Andel Aneta Honorata przed ogłoszenie wyroku w sprawie II K 38/19 podpisała jedną literą imienia i parafką nazwiska wyrok o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20, który w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. był niewykonalny, ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.
Postępowanie o sygnaturze akt II K 38/20 dotyczyło:
R(...)S(...)
s.J(...)iK(...)
nr.(...)w N(...)
oskarżonego o to, że:
I. w dniu (...). na autostradzie (...) km., rejonu legnickiego kierował samochodem osobowym marki A(...), o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, (I badanie 1,05 mg/1, II badanie 0,92 mg/1, 111 badanie 0,97 mg/1) zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Russelsheim (Niemcy) sygn. akt (...) za kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środkiem odurzających,
tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 kk
II. w dniu (...) ma autostradzie (...) km., rejonu 1(...) w podręcznym bagażu posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 4,52 grama,
tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Wyrok w sprawie II K 38/20 zapadł w dniu 5 marca 2020 r.
II. W dniu 17 grudnia 2020 r. Sędzia Sądu Okręgowego w Legnicy Paweł Pratkowiecki wydał wyrok w sprawie IV Ka 436/20, utrzymujący w mocy nieistniejący materialnie i w znaczeniu prawnoprocesowym wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy o identyfikatorze II K 38/19, który w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie może być w obrocie prawnym, ponieważ orzeczenie takie nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu.
Czynności tych dokonano z naruszeniem art. 105 § 2 k.p.k. zanim „sprostowano oczywistą omyłkę pisarską” w wyroku z dnia 24 września 2020 r.
Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.
III. W dniu 18 stycznia 2021 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Mariola Majer-Świrska postanowieniem II K 38/19 postanowiła na mocy art. 105 § 1 k.p.k. sprostować oczywistą omyłkę pisarską w sygnaturze akt sprawy podanej na „prawomocnym” wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24.09.2020 r. w ten sposób, że w miejsce błędnie wpisanej sygnatury jako „II K 38/20” wpisać prawidłowo: „II K 38/19” /…/.
Postanowienie jest niedopuszczalne, nielegalne, spóźnione i podpisane przez Sędziego Sądu Rejonowego w Legnicy Mariolę Majer-Świrską, która
nie dopuściła się „omyłki pisarskiej”,
nie była wyznaczona do sprawy II K 38/19,
nie była osobą biorącą udział w wydaniu wyroku o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20.
IV. W dniu 15 lutego 2022 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Woźny Marian (prawidłowo oznaczono dane) postanowieniem II. 1 Ko 16/22 postanowił zarządzić wobec skazanego Grzegorza Niedźwieckiego wykonanie zastępczej kary 50 (pięćdziesiąt) dni pozbawienia wolności za grzywnę w łącznej kwocie 2000 zł wymierzoną przez Sąd Rejonowy w Legnicy z dnia 24-09-2020 r. w sprawie sygn. akt II K 38/19.
Sędzia dopuścił się naruszenia zasady swobodnej oceny dowodu, niedopełnienia obowiązku i nie udowodnienia faktu, że dysponuje legalnym w myśl art. 113 k.p.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Sędzia orzekał przy pustym stole, ponieważ akta sprawy głównej w sprawie II K 38/19 wypożyczone zostały do Departamentu Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej (1001-4.Ksk.860.2022) na rzecz wywiedzenia kasacji w sprawie II K 38/19 w związku z bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi i negatywnymi przesłankami procesowymi.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia z dnia 24.09.2020 r. w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych.
Przesłano odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. zart. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
V. W dniu 20 kwietnia 2022 r. Sędzia Sądu Okręgowego w Legnicy Marek Poddębniak postanowieniem IV Kzw 103/22 postanowił zmienić zaskarżone postanowienie II. 1 Ko 16/22 w ten sposób, że grzywnę orzeczoną wobec skazanego wyrokiem z dnia 24.09.2020 r. w sprawie sygn. akt II K 38/19 w łącznym wymiarze 2000 zł zamienić na 10 miesięcy pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.
Sędzia dopuścił się naruszenia zasady swobodnej oceny wiarygodności i mocy dowodowej, niedopełnienia obowiązku i nie udowodnienia faktu, że dysponuje legalnym w myśl art. 113 k.p.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Sędzia orzekał przy pustym stole ponieważ akta sprawy głównej w sprawie II K 38/19 wypożyczone zostały do Departamentu Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej (1001-4.Ksk.860.2022) na rzecz wywiedzenia kasacji w sprawie II K 38/19 w związku z bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi i negatywnymi przesłankami procesowymi.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia z dnia 24.09.2020 r. w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych.
Przesłano odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
VI. W dniu 5 grudnia 2022 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Monika Gliniecka-Kaczmarek postanowieniem II.1 Ko 3557/22 postanowiła zarządzić wobec skazanego Grzegorza Niedźwieckiego wykonanie kary 50 (pięćdziesiąt) dni pozbawienia wolności w zamian za grzywnę w łącznej wysokości 2000 zł wymierzoną przez Sąd Rejonowy w Legnicy orzeczeniem z dnia 24.09.2020 r. w sprawie II K 38/19.
Sędzia dopuściła się naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, niedopełnienia obowiązku i nie udowodnienia faktu, że dysponuje legalnym w myśl art. 113 k.p.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Sędzia orzekała przy pustym stole ponieważ akta sprawy głównej w sprawie II K 38/19 wypożyczone zostały do Departamentu Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej (1001-4.Ksk.860.2022) na rzecz wywiedzenia kasacji w sprawie II K 38/19 w związku z bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi i negatywnymi przesłankami procesowymi.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia z dnia 24.09.2020 r. w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych.
Przesłano odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. zart. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
VII. W dniu 8 lutego 2023 r. Sędzia Sądu Okręgowego w Legnicy Aleksander Żurakowski postanowieniem IV Kzw 470/22 postanowił utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 5 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. akt II.1 Ko 3557/22 zarządzenia wobec skazanego Grzegorza Niedźwieckiego wykonania kary 50 (pięćdziesiąt) dni pozbawienia wolności w zamian za grzywnę w łącznej wysokości 2000 zł wymierzoną przez Sąd Rejonowy w Legnicy orzeczeniem z dnia 24.09.2020 r. w sprawie II K 38/19.
Sędzia dopuścił się naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, niedopełnienia obowiązku i nie udowodnienia faktu, że dysponuje legalnym w myśl art. 113 k.p.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Sędzia orzekał przy pustym stole ponieważ akta sprawy głównej w sprawie II K 38/19 wypożyczone zostały do Departamentu Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej (1001-4.Ksk.860.2022) na rzecz wywiedzenia kasacji w sprawie II K 38/19 w związku z bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi i negatywnymi przesłankami procesowymi.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia z dnia 24.09.2020 r. w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych.
Przesłano odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. zart. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
VIII. W dniu 14 czerwca 2023 r. Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu Agata Regulska postanowieniem II AKo 76/23 postanowiła
1. odmówić przyjęcia wniosku jako oczywiście niezasadnego;
2. stwierdzić, że brak jest podstaw do wznowienia postępowania z urzędu.
Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu dopuściła się naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, niedopełnienia obowiązku i nie udowodnienia faktu, że dysponuje legalnym w myśl art. 113 k.p.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu Agata Regulska naruszyła zasady działania organów państwa i obowiązek przestrzegania prawa oraz naruszenia zasad logiki, dopuściła się poświadczenia nieprawdy i niedopełnienia obowiązku ustawowego wynikającego z art. 542 § 3 k.p.k. w zw. z art. 439 § 1 pkt 6, 7 i 9 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.
Przewodnicząca nie udowodniła, że dysponowała legalnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19 spełniającym wymogi formalne, co winno skutkować, jak wskazano wyżej, wznowieniem postępowania z urzędu.
Mając na uwadze powyższe, zważyć należy, co następuje.
Niedźwiecki Grzegorz w dniach 21 kwietnia 2023 r. – 4 maja 2023 r. został bezprawnie pozbawiony wolności. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k.
Wyrok oryginalny Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie sygn. akt II K 38/19, w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. był niewykonalny, ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, w związku z czym Niedźwiecki Grzegorz w dniach 21 kwietnia 2023 r. – 4 maja 2023 r. został bezprawnie pozbawiony wolności. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k.
Przesłano w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.
Polityczny, wadliwy wyrok o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie II K 38/19, nniedoręczonyorganom wykonawczym w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przez politycznych funkcjonariuszy służbowych firmy Sąd Rejonowy w Legnicy, nie mógł być prawomocny i wykonalny ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k.).
Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, przesłano w myśl art. 11 § 1 k.k.w. odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II, K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. zart. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
Nie dość, że przewodnicząca przed ogłoszeniem w dniu 24 września 2020 r. wyroku w sprawie II K 38/19 podpisała wyrok niewykonalny, nielegalny, nie w imieniu własnym, nie mając upoważnienia Rzeczypospolitej Polskiej, to naruszyła art. 8 pkt 1) ustawy o ewidencji ludności.
Wyrażenie robić, czynić coś w czyimś imieniu albo w imieniu kogoś oznacza «robić coś z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś» (za: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa, 2006).
Skutkiem tego oszustwa było bezprawne pozbawienie Niedźwieckiego Grzegorza wolności w dniach 21.04.2023 r. – 04.05.2023 r.
Niezależnie od faktu, że funkcjonariusze służbowi, polityczni sędziowie, dopuścili się rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, to przewodnicząca Andel Aneta Honorata z d. Bareła ogłosiła w dniu 24 września 2020 r. wyrok skazujący Niedźwieckiego Grzegorza za nadużycia sędziów, którzy w postępowaniach I Co 3259/08,I Co 441/16 przez 4444 dni prowadzili egzekucję czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem w trybie art. 1050 k.p.c.(vide I Co 154/20 w zw. z SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973). Nie ma skutku bez przyczyny. Notabene nie było to zniesławienie tylko słuszna krytyka.
Naruszono Polską kartę Praw Ofiary.
5. Nie można przerzucać odpowiedzialności za przestępstwo ze sprawcy na ofiarę. Nie można usprawiedliwiać przestępstwa tradycją, kulturą, stereotypami minimalizującymi winę sprawcy.
Nie dopełniono obowiązku wynikającego z bezwzględnych przyczyn odwoławczych, naruszono zasady praworządności, działania organów państwa, obowiązku przestrzegania prawa, równości wobec prawa, bezstronności, zakazu stosowania tortur i nieludzkiego traktowania, obowiązku poszanowania i ochrony przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka, naruszono zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego, do obrony we wszystkich stadiach postępowania, do naprawienia szkody.
Jest to nadużycie władzy, umyślne, skutkowe przestępstwo, a nie dobro wymiaru sprawiedliwości. Sąd związany jest konstytucją i ustawą. Nie widzi mi się prezesa oznacza, że wadliwe rozstrzygnięcie pozostanie w obiegu prawnym, tylko ustawa stanowi wprost co jest wykonalne a co uniemożliwia wykonanie orzeczenia (art. 439 § 1 pkt 6 i 7 k.p.k.). Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza stosowanie ich bezpośrednio i wprost.
Nie przypadkiem przewodnicząca II Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Legnicy Katarzyna Sobieska dopuszczała się obejścia prawa, ociągała się z realizacją art. 156 § 2 k.p.k., z wydaniem kopii karty 2167 i verte z akt sprawy II K 38/19, która jest dowodem oszustwa sądowego, oryginałem wyroku, którego nie doręczono organom wykonawczym, a doręczono sfałszowany odpis, skutkiem czego było bezprawne pozbawienie wolności Niedźwieckiego Grzegorza.
Dopuszczono się ewidentnej krzywdy i szkody, skradziono bezprawnie Niedźwieckiemu Grzegorzowi 16 lat życia.
Reasumując
Niezależnie od powyższego, pozbawienie wolności Niedźwieckiego Grzegorza w dniu 21 kwietnia 2023 r. było bezprawne ze względów formalnych. II Wydział Karny Sądu Rejonowego w Legnicy przesłał w myśl art. 11 § 1 k.k.w. Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie sfałszowany odpis wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19. Wyrok taki materialnie i w znaczeniu prawnoprocesowym w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie istnieje (sententia non existens) i nie może być w obrocie prawnym.
Starszy sekretarz sądowy Barbara Pawlikowska poświadczyła w dniu 7 kwietnia 2023 r. nieprawdę, że przesłany odpis wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. jest zgodny z oryginałem. Nie naniosła nawet wzmianki na przesłanym odpisie wyroku organom wykonawczym, że skorygowano treść wyroku w związku ze sprostowaniem oczywistej omyłki pisarskiej w oznaczeniu wyroku.
Pozbawiono Niedźwieckiego wolności na fałszywce.
Kopię oryginalnego wyroku o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 doręczono Niedźwieckiemu Grzegorzowi dopiero w dniu 21 września 2023 r., przy tym próbowano ukraść mu 50 zł w związku z niezrealizowaniem pięciu wcześniejszych wniosków skierowanych do sądu w trybie art. 156 § 2 k.p.k.
Dlaczego nie przesłano organom wykonawczym kopii oryginalnego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. w sprawie II K 38/19 o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20?
Ponieważ wyrok taki był niewykonalny, w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.
Naruszono zasady działania organów państwa i obowiązek przestrzegania prawa. Naruszono zasadę swobodnej oceny dowodów i prawo do rzetelnego procesu sądowego.
Nie dość, że wyrok był polityczny, koteryjny, sędzia weszła w buty oskarżyciela publicznego i oskarżyciela prywatnego, zmieniła kwalifikację prawną aktu oskarżenia na prywatnoskargowy mimo braku skargi oskarżyciela prywatnego (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.). Sędzia nie może być kreatorem procesu, winien być „kontradyktoryjnym arbitrem”.
Wyrok jest nielogiczny, nie wzięto pod uwagę wszystkich okoliczności mających istotne znaczenie w sprawie. Nie wyjaśniono przyczyn procesu II K 38/19, nie wzięto pod uwagę faktu, że do procesu karnego II K 38/19 by w ogóle nie doszło, gdyby organ egzekucyjny, czyli sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Lucyna Domagała oddaliła w dniu 13 stycznia 2009 r. postanowieniem I Co 3259/08 wniosek wierzyciela od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej określonej w tytule wykonawczym I C 1062/08 w trybie art. 1050 k.p.c. Do postępowań odwoławczych by nie doszło (II S 14/19), w tym z udziałem Wojciecha Damaszko, który z naruszeniem zasady iudex inhabilis oddalił skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 z wyłącznej winy organu egzekucyjnego.
Sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy Andel Aneta Honorata nigdy nie widziała na oczy „pokrzywdzonego” Wojciecha Damaszko. Zrobiła mu prezent.
Nie można wydać wyroku skazującego za urojone przestępstwo. Nie było szkody. Tym bardziej prowadząc proces w sposób niehumanitarny i stronniczy, gwałcą prawo pozytywne oraz godność człowieka.
Oprawcy są mi winni odszkodowanie za umyślne, polityczne szesnaście lat terroru państwowego, nielegalne i niedopuszczalne skazywanie z rażąca obrazą przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego i naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, za własne zbrodnie, prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej w niedopuszczalnym trybie, sprzecznie z uchwałą SN III CZP 23/06 i bezprawne pozbawienie wolności, zmuszając starszego sekretarza sądowego Barbarę Pawilkowską do poświadczenia nieprawdy, że odpis wyroku z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt II K 38/19, jest zgodny z oryginałem II K 38/20 i kierując wadliwe orzeczenie do wykonania w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przesłaliście z naruszeniem art. 439 § 1 pkt 6 i 9 k.p.k. komendzie miejskiej policji w Jeleniej Górze, aresztowi śledczemu w Jeleniej Górze i zakładowi karnemu w Zarębie sfałszowany odpis nieistniejącego w znaczeniu prawnoprocesowym wyroku, który nie mógł być w obrocie prawnym.
Zatrzymanie i pozbawienie wolności Niedźwieckiego Grzegorza było niezasadne, nielegalne oraz nieprawidłowe i bezprawne.
Dopuszczono się rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, prawa do obrony, do wniesienia skutecznych środków odwoławczych. Naruszono zasadę Nemo iudex in causa sua oraz Polską Kartę Praw Ofiary.
Pogwałcono w szczególności Art. 5, 6, 13 i 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, Art. 1 i 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowy system ochrony praw człowieka, fundamentalne prawa człowieka.
Załączniki:
1. Analiza szesnastu lat terroru państwowego.
2. Świadectwo zwolnienia z Zakładu Karnego w Zarębie z dnia 4 maja 2023 r.
3. Sprokurowany akt oskarżenia z dnia 24 października 2018 r., PR 3 Ds. 359.2017.D, z naruszeniem m.in. Polskiej Karty Praw Ofiary za to, że pokrzywdzony Niedźwiecki Grzegorz udowodnił organowi wykonawczemu, czyli sędziom, na rzecz których sfingowano śledztwo, że prowadzili egzekucję czynności zastępowalnej przez 4444 dni w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06).
4. Postanowieni koteryjnego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 19 listopada 2018 r., sygn. akt II K 1423/18, wydane z naruszeniem art. 226 § 1 k.k. (brak zbieżności czasowej i miejscowej czynu), wystąpić do Sądu Najwyższego z wnioskiem o rozważenie możliwości przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, dla zmęczenia przeciwnika.
5. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt V KO 85/18, wydane z naruszeniem Wyrok TK P 3/06; Uchwała SN I KZP 8/12.
6. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006 r. P 3/06.
7. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2012 r. I KZP 8/12.
8. Wyrok nakazowy z dnia 12 marca 2019 r. w sprawie II K 38 19 o przestępstwo z art. 226 § 1 k.k.
9. Postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 26 września 2019 r. w składzie z „pokrzywdzonym” SSO Wojciechem Damaszko (wydane z naruszeniem iudex inhabilis) II S 14/19 oddalające skargę na przewlekłość postępowania z wyłącznej winy organu egzekucyjnego I Co 441/16.
10. Wezwanie oskarżonego firmy Sąd Rejonowy w Legnicy na rozprawę z dnia 13/07/2020 ze wskazaniem „Stawiennictwo obowiązkowe wraz z dowodem tożsamości”. W razie niestawiennictwa strony, obrońcy lub pełnomocnika, których stawiennictwo jest obowiązkowe, czynności procesowej nie przeprowadza się (art. 439 §1 pkt 11 k.p.k. w zw. z art. 117 § 3 k.p.k.).
11. Wyrok nieistniejący, sfałszowany – naruszono art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k., art. 189 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z fałszerstwem intelektualnym i materialnym.
12. Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego
13. Wyrok oryginalny – zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k.)
14. Wyrok legalny Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 5 marca 2020 r. w sprawie sygn. akt II K 38/20.
15. Apelacja Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze PR 3 Ds. 359.2017 z dnia 29 października 2020 r. od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt II K 38/20, wydanego z obrazą przepisu art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. (brak skargi uprawnionego oskarżyciela do ścigania z urzędu o przestępstwo prywatnoskargowe z art. 216 § 1 k.p.k.).
16. Wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie IV Ka 436/20, utrzymujący w mocy nieistniejący materialnie i w znaczeniu prawnoprocesowym wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy o identyfikatorze II K 38/19.
17. Postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 18 stycznia 2023 r. w sprawie II K 38/19 o sprostowaniu po facie omyłki pisarskiej w treści „prawomocnego” wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r.
18. Postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 15 lutego 2022 r. w sprawie II. 1 Ko 16/22 zarządzające wobec „skazanego” Grzegorza Niedźwieckiego wykonanie zastępczej kary 50 dni pozbawienia wolności za grzywnę w łącznej kwocie 2000 zł, nie dysponując odpisem oryginalnego wyroku skazującego II K 38/20.
19. Postanowienie Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 20 kwietnia 2022 r. w sprawie IV Kzw 103/22 zmieniające zaskarżone postanowienie II. 1 Ko 16/22 w ten sposób, że grzywnę orzeczoną wobec skazanego wyrokiem z dnia 24.09.2020 r. w sprawie sygn. akt II K 38/19 w łącznym wymiarze 2000 zł zamieniono na 10 miesięcy pracy społecznie użytecznej w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, nie dysponując odpisem oryginalnego wyroku skazującego II K 38/20.
20. Postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 5 grudnia 2022 r. w sprawie II.1 Ko 3557/22 zarządzające wobec „skazanego” Grzegorza Niedźwieckiego wykonanie kary 50 dni pozbawienia wolności w zamian za grzywnę w łącznej wysokości 2000 zł, nie dysponując odpisem oryginalnego wyroku skazującego II K 38/20.
21. Postanowienie Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 8 lutego 2023 r. w sprawie IV Kzw 470/22 utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 5 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. akt II.1 Ko 3557/22 zarządzające wobec „skazanego” Grzegorza Niedźwieckiego wykonanie kary 50 dni pozbawienia wolności w zamian za grzywnę w łącznej wysokości 2000 zł, nie dysponując odpisem oryginalnego wyroku skazującego II K 38/20.
22. Postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie II AKo 76/23 odmawiające wbrew obowiązującym normom prawnym wznowienia postępowania II K 38/19 z urzędu (niedopełnienie obowiązków i fałsz intelektualny – istnieją bezwzględne przyczyny odwoławcze i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. i w art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k.).
23. Stanowisko Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu z dnia 12 września 2018 r. w sprawie PR IV Ko 694.2018, że Grzegorz Niedźwiecki, zamieszkały w Jeleniej Górze, występuje w sprawie w charakterze pokrzywdzonego.
24. Postanowienie I Co 154 20 o oddaleniu wniosku wierzyciela od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.
25. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r. III CZP 23/06, stwierdzająca, że „Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.
26. Książka „Droga do wolności” zawierająca szczegółowe uzasadnienie pozwu o odszkodowanie i zadośćuczynienie (https://allegrolokalnie.pl/oferta/ksiazka-droga-do-wolnosci).
Grzegorz z rodu Niedźwiecki © – 6122 dni co stanowi 16 lat, 9 miesięcy i 3 dni politycznie represjonowany
*
Analiza szesnastu lat terroru państwowego
Zorganizowana grupa przestępcza w togach ma konstytucyjny obowiązek naprawienia szkody niezasadnej kradzieży szesnastu lat życia Niedźwieckiemu Grzegorzowi, ofierze umyślnego terroru państwowego, bądź wytoczenia mu a contrario, jako recydywiście procesów karnych z art. 212 § 1 k.k., art. 216 § 2 k.k., art. 226 § 1 k.k. i art. 238 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., ponieważ nazywam niżej wymienionych oprawców, funkcjonariuszy służbowych zbrodniarzami i nie mogą tego faktu pozostawić milcząco, pod rygorem uznania zarzutów za prawdziwe.
Oczywiście kolejnego terroru państwowego możecie się dopuścić po uprzednim wykazaniu, że jesteście legalnym sądem, że nie nadużyliście prawa, że nie przekroczyliście uprawnień, że dopełniliście obowiązku wyczerpującego zbadania sprawy, że zawarliście umowę współpracy z osobą fizyczną Niedźwieckim Grzegorzem, że macie jurysdykcję nad żywym człowiekiem, że orzekaliście w oparciu o legalizowane prawo wynikające z woli Narodu, o o czyn przestępny, zaistniały stan rzeczy, o dowody, przepisy i sumienie, że 4444 dni terroru państwowego funkcjonariuszy służbowych było zasadne bądź dobroczynnością.
Prawo do sądu, do obrony i do naprawienia szkody
Art. 45 - Prawo do sprawiedliwego procesu
1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.
2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie.
https://www.rpo.gov.pl/pl/kategoria-konstytucyjna/art-45-prawo-do-sadu
Art. 42 - Prawo do obrony, domniemanie niewinności
Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania.
https://www.rpo.gov.pl/pl/kategoria-konstytucyjna/art-42-prawo-do-obrony-domniemanie-niewinnosci
Komentarz do art. 42 Konstytucji RP
W zdaniu pierwszym ust. 1 art. 42 wyraża fundamentalną dla odpowiedzialności karnej zasadę, będącą podstawową regułą prawa karnego: nullum crimen (nulla poena) sine lege anteriori. Zasada ta jest wyrazem ochrony jednostki przed samowolą państwa. Wyprowadza się z niej kilka postulatów, adresowanych zarówno do ustawodawcy, jak i do wymiaru sprawiedliwości, w tym: zakaz stosowania niekorzystnej dla sprawcy analogii i stosowania wykładni rozszerzającej (nullum crimen sine lege stricta), zakaz tworzenia typów przestępstw na innej drodze niż ustawowa, szczególnie poprzez doktrynę czy orzecznictwo (nullum crimen sine lege scripta), zakaz wstecznego działania przepisów karnych ustanawiających lub zaostrzających odpowiedzialność karną, czyli zakaz działania prawa wstecz (nullum crimen sine lege praevia) i nakaz określoności, czyli zakaz tworzenia niedookreślonych i nieostrych typów przestępstw.
Każdemu przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, przysługuje prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Prawo to jest fundamentalną zasadą procesu karnego w demokratycznym państwie prawnym. Prawo do obrony, podobnie jak zasady wynikające z art. 42 ust. 1, ma szeroki zakres i dotyczy wszelkich postępowań o charakterze represyjnym oraz wszelkich ich etapów: począwszy od wszczęcia (przedstawienia zarzutów), aż do jego prawomocnego zakończenia, a także postępowań po uprawomocnieniu się wyroku, w tym postępowania wykonawczego.
http://www.annarakowska.pl/post/komentarz-do-art-42-konstytucji-rp-24/
Art. 78. Prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji
Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania określa ustawa.
Obowiązek odszkodowawczy państwa jest konsekwencją zasady państwa prawa oraz zasady równości obywateli. Ustawodawca konstytucyjny stanowi w art. 77 Konstytucji RP, że każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie władzy publicznej.
Art. 77. Prawo do wynagrodzenia szkody
1. Każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej.
2. Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw.
Art. 8. [Nadrzędność Konstytucji; bezpośrednie jej stosowanie]
1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Oprawcy Grzegorza Niedźwieckiego – zbrodnie katów nie są prawomocne i nie ulegają przedawnieniu
Dotyczy:
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
Zostałem nielegalnie, bezprawnie, po gangstersku, politycznie, z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, z rażącą obrazą przepisów prawa procesowego i przepisów prawa materialnego skazany przez zbrodniarzy w togach:
SSR Kazimierza Chłopeckiego II K 38/19
SSR Anetę Andel II K 38/20
SSR Jacka Kielara II K 851/18
SSR Joannę Dworzycką-Skrobowską II K 900/19
za zbrodnie zbrodniarzy:
SSR Lucynę Domagałę I Co 3259/08
SSR Pawła Siwka I Co 3259/08
SSR Pawła Woźniaka I Co 441/16
SSO Wojciecha Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19)
PPR Annę Surowiak PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20),
Oprawcy Grzegorza Niedźwieckiego:
• SSR Lucyna Domagała (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Siwek (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Woźniak (I Co 441/16),
• SSO Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19),
• PPO Grzegorz Chojnacki (3 Ds. 359.2017),
• PPR Anna Surowiak (3 Ds. 359.2017),
• SSN Michał Laskowski (V KO 85/18),
• SSR Kazimierz Chłopecki (II K 38/19),
• SSR Aneta Andel (II K 38/20),
• SSO Paweł Pratkowiecki (IV Ka 436/20),
• SSR Mariola Majer-Świrska (II K 38/19),
• SSR Marian Woźny (II.1 Ko 16/22),
• SSO Marek Poddębniak (IV Kzw 103/22),
• SSR Monika Gliniecka-Kaczmarek (II. 1Ko 3557/22),
• SSO Aleksander Żurakowski (IV Kzw 470/22),
• PPR Maciej Bogucki (PR 3 Ds. 183/18),
• SSN Piotr Mirek (V KO 86/18),
• SSR Jacek Kielar (II K 851/18),
• PPR Grażyna Tygielska-Białek (PR 1 Ds. 535/19),
• SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska (II K 900/19),
• PSR Agnieszka Kałużna-Rudowicz (II K 900/19),
• SSN Dariusz Kala (V KO 68/21).
Nie doszłoby do stalinowskich procesów karnych II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 prowadzonych z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, z rażącą obrazą przepisów prawa procesowego i przepisów prawa materialnego przeciwko ofierze prowadzenia przez 4444 dni egzekucji czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem (vide uchwała SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973), gdyby organ egzekucyjny, czyli sędziowie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze uszanowali ducha i literę prawa i oddalili wniosek wierzyciela z dnia 10 listopada 2008 r. od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.
Zbrodniarze w togach pokroju NKWD ukradli mi 16 tal życia i zdrowia bez przyczyny, upokarzając niewinnego człowieka za swoje własne zbrodnie. Ci reketierzy, ci Übermenschen śmieją jeszcze pisać, że słuszna krytyka zawiera treści znieważające.
Grzegorz Niedźwiecki „Nil” - 5838 dni co stanowi 15 lat, 11 miesięcy i 25 dni politycznie represjonowany
I.
Nielegalna, polityczna, neostalinowska prokurator firmy PROKURATURA REJONOWA W JELENIEJ GÓRZE Anna Surowiak została wynajęta przez sędziów jeleniogórskich do spreparowania niedopuszczalnego aktu oskarżenia 3 Ds. 359.2017.D wydanego z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary i art. 120 § 2 k.p.k. (patrz załączone przykładowe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych określonych w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.) o czyn z art. 226 § 1 k.k. przeciwko ofierze upokarzania jej przez 4444 dni i prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06), w istocie za słuszną krytykę Niedźwieckiego Grzegorza korporacyjnych funkcjonariuszy zawodowych wysłaną drogą elektroniczną.
Wyrok TK P 3/06:
Rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie oznacza, że od momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej – publicznie lub niepublicznie – wyłącznie „w związku” z jego czynnościami służbowymi, a nie „podczas” wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie zniewagi dokonanej jedynie „podczas” wykonywania czynności służbowych. Niezbędne będzie podjęcie inicjatywy ustawodawczej, która umożliwi uzgodnienie brzmienia art. 226 § 1 k.k. z treścią sentencji niniejszego wyroku.
Uchwała SN I KZP 8/12:
Uzasadnione będzie natomiast pozostawienie poza zakresem ochrony art. 226 § 1 kk tych wszystkich wydarzeń, które mają miejsce poza czasem wykonywania obowiązków i bez związku z nimi (uchwała SN z 20 czerwca 2012 r.). Wówczas funkcjonariusz ma te same możliwości prawne w razie znieważenia go, jak każdy inny obywatel, może, zatem wnieść prywatny akt oskarżenia o przestępstwo z art. 216 kk (znieważenie człowieka).
Podejmując pewne kurtuazyjne ruchy w trybie art. 37 k.p.k. przez zadaniowców firmy SĄD REJONOWY W JELENIEJ GÓRZE, sfingowany akt oskarżenia 3 Ds. 359.2017.D trafił finalnie „dla dobra wymiaru sprawiedliwości” do firmy SĄD REJONOWY W LEGNICY.
Nielegalny, polityczny, neostalinowski sędzia Kazimierz Chłopecki, pracujący w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W LEGNICY, który nie ma legitymacji urzędnika państwowego i społecznej do sądzenia i jurysdykcji nade mną, żywym człowiekiem, skopiował naruszenia art. 120 § 2 k.p.k. (patrz załączone przykładowe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych określonych w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.) i wydał w dniu 28 lutego 2019 r. niedopuszczalny (patrz wyżej), polityczny, kapturowy WYROK NAKAZOWY II K 38/19 o czyn z art. 226 § 1 k.k. zasądzając przeciwko ofierze upokarzania jej przez 4444 dni i prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06), w istocie za słuszną krytykę Niedźwieckiego Grzegorza korporacyjnych funkcjonariuszy zawodowych wysłaną drogą elektroniczną, karę 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując go do wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwadzieścia) godzin w stosunku miesięcznym /…/.
Po złożeniu sprzeciwy od nielegalnego WYROKU NAKAZOWEGO W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, nielegalna, polityczna, neostalinowska sędzia Aneta Andel, pracująca w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W LEGNICY, która nie ma legitymacji społecznej do sądzenia i jurysdykcji nade mną, postanowieniem z dnia 3 października 2019 r. zmieniła kwalifikację prawna czynu na znieważenie w trybie art. 216 § 1 k.k., mimo braku skargi uprawnionego oskarżyciela, czyli z naruszeniem art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.
Zważyć należy, że Aneta Andel, pracująca w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W LEGNICY nie była oskarżycielem tylko kontradyktoryjnym arbitrem i nie miała prawa bez skargi „pokrzywdzonego” SSO Wojciecha Damaszko i zgody a nawet sprzeciwu publicznego oskarżyciela (patrz Apelacja z dnia 29 października 2020 r.) przekraczać uprawnienia i zmieniać treść aktu oskarżenia.
Dopuściła się przekroczenia uprawnień, rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego, Polskiej Karty Praw Ofiary, politycznego procesu, poplecznictwa, koterii, naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego.
„Pokrzywdzony” Wojciech Damaszko, jako pracownik firmy SĄD OKRĘGOWY W JELENIEJ GÓRZE dopuścił się niezasadnego i nielegalnego oddalania skarg na przewlekłość postępowania I Co 441/16 z wyłącznej winy organu egzekucyjnego prowadzonego przez 1862 dni co stanowi 5 lat, 1 miesiąc i 4 dni (08.12.2015 r. – 12.01.2021 r.), z naruszeniem zasady iudex inhabilis w związku z toczącym się postępowaniem.
SSO Wojciecha Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19)
W dniu 24 września 2020 r. nielegalna, polityczna, neostalinowska sędzia Aneta Andel, pracująca w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W LEGNICY, ogłosiła bez udziału stron (stawiennictwo obowiązkowe wraz z dowodem tożsamości) polityczny, nieistniejący w znaczeniu prawnoprocesowym WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ o sygn… II K 38/20 w sprawie II K 38/19.
Zgodnie z art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. zaszła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie;
Zgodnie z prawem sędzia może tylko raz podpisać wyrok i to przed jego ogłoszeniem. W tym wypadku podpisano WYROK II K 38/20, a sekcja wykonywania orzeczeń sądowych doręczyła w myśl art. 11 § 1 k.k.w. firmom KOMENDA MIEJSKA POLICJI W JELENIEJ GÓRZE, ARESZT ŚLEDCZY W JELENIEJ GÓRZE I ZAKŁAD KARNY W ZARĘBIE sfałszowany odpis wyroku o alfanumerycznym oznaczeniu II K 39.19.
Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.
W tej politycznej, prywatnej sprawie II K 38/19 zaszły bezwzględne przyczyny odwoławcze określone w art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9-11 k.p.k. w zw. z negatywnymi przesłankami procesowymi określonymi w art. 17 § 1 pkt 1 i 9-11 k.p.k.
Żądam naprawienia szkody w związku z bezprawnym pozbawieniem w dniach 21.04.2023 – 04.05.2023 wolności Niedźwieckiego Grzegorza na podstawie nieistniejącego wyroku o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19.
Dopuściliście się przestępstw podrobienia dokumentu, poświadczenia nieprawdy, oszustw sądowych, niedopełnienia obowiązku, przekroczenia uprawnień, nadużycia władzy i wprowadzenia w błąd organów wykonawczych oraz naruszenia Polskiej Karty Praw Ofiary.
Są to przestępstwa ścigane z urzędu.
I. Wyrok oryginalny Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 podpisany przez przewodniczącego jedną literą imienia i prawdopodobnie nazwiskiem był w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. niewykonalny ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.
II. Odpis wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19 w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przesłany organom wykonawczym był sfałszowany; fizycznie, materialnie oraz w znaczeniu prawno procesowym w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. nie istnieje i nie mógł być w obrocie prawnym.
O abstrakcyjnych, koteryjnych decyzjach pracowników firmy SĄD OKRĘGOWY W LEGNICY i niedopełnieniu obowiązków służbowych przez pracowników firmy SĄD APELACYJNY WE WROCŁAWIU nie będę się wypowiadał ponieważ to tylko niepotrzebnie wydłuża niebudzącą wątpliwości parodię prawa.
Stalin byłby z was dumny.
Postępowanie II K 38/19 należało skierować na posiedzenie w przedmiocie umorzenia, w związku z negatywnymi przesłankami procesowymi określonymi w art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k. oraz faktem, że zaszła potrzeba umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia, kwalifikacja prawna była niedopuszczalna.
Art. 439. Bezwzględne przyczyny odwoławcze
________________________________________
Dz.U.2020.0.30 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
§ 1. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli:
11) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa.
Na wezwaniu oskarżonego na rozprawę z dnia 12 lipca 2020 r. oznajmiono:
Stawiennictwo obowiązkowe wraz z dowodem tożsamości
Nikt nie zaprzeczył, że do sfingowanych postępowań karnych
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
by nie doszło, gdyby Lucyna Domagała, Paweł Siwek i Paweł Woźniak kierowali się duchem i literą prawa i oddalili wadliwy wniosek wierzyciela, tak jak to uczyniła ich koleżanka Anna Romańczyk-Symonowicz postanowieniem I Co 154/20.
To co doprowadziło do roszczenia było praktyką nielegalną.
Grzegorz z rodu Niedźwiecki
*
II.
Nielegalny, polityczny, neostalinowski asesor firmy PROKURATURA REJONOWA W JELENIEJ GÓRZE Maciej Bogucki został zmuszony przez wierchuszkę do skonstruowania niedopuszczalnego aktu oskarżenia PR 3 Ds. 183/18, wydanego z naruszeniem art. 120 § 2 k.p.k. (patrz załączone przykładowe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych określonych w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.) o czyn z art. 226 § 1 k.k. i art. 238 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przeciwko ofierze upokarzania jej przez 4444 dni i prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06), w istocie za słuszną krytykę Niedźwieckiego Grzegorza korporacyjnych funkcjonariuszy zawodowych wysłaną drogą elektroniczną.
Tak się moczy prokuratora na starcie. Gdyby nie wykonał politycznego zlecenia, to by pewnie nie dostąpił zaszczytu zostania prokuratorem. Teraz mają na Macieja Boguckiego haka i musi tańczyć jak mu grają.
Podejmując pewne kurtuazyjne ruchy w trybie art. 37 k.p.k. przez zadaniowców firmy SĄD REJONOWY W JELENIEJ GÓRZE, sfingowany akt oskarżenia PR 3 Ds. 183/18 trafił finalnie „dla dobra wymiaru sprawiedliwości” do firmy SĄD REJONOWY W ZŁOTORYI.
Nielegalny, polityczny, neostalinowski sędzia Jacek Kielar, pracujący w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W ZŁOTORYI, który nie ma legitymacji urzędnika państwowego i społecznej do sądzenia i jurysdykcji nade mną, żywym człowiekiem, skopiował naruszenia art. 120 § 2 k.p.k. (patrz załączone przykładowe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych określonych w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.) i wydał w dniu 28 lutego 2019 r. niedopuszczalny, polityczny, kapturowy wyrok II K 851/18 o czyn z art. 238 k.k. zasądzając przeciwko ofierze upokarzania jej przez 4444 dni i prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06), w istocie za słuszną krytykę Niedźwieckiego Grzegorza korporacyjnych funkcjonariuszy zawodowych wysłaną drogą elektroniczną, karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając ją na okres próby lat 3 (trzy), oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego, zobowiązując oskarżonego do spowiedzi przed kuratorem…
Ofiara szesnastu lat prześladowań Niedźwiecki Grzegorz nie przyjął na audiencji kuratora Jana Grzegorza bodajże. W związku z niewykonaniem przez „skazanego” sentencji wyroku śp. kurator naczelny złożył wniosek do firmy SĄD REJONOWY W ZŁOTORYI o odwieszenie wyroku II K 851/18.
Na posiedzeniu firmy repetierskiej SĄD REJONOWY W ZŁOTORYI ówczesna wiceprezes tej firmy Krótka Agnieszka po wysłuchaniu politycznie skazanego, że pismo sądowe nie opatrzone własnoręcznym podpisem (email) nie mogło rodzić skutków prawnych, odwróciła kota ogonem i nie odwiesiła wyroku II K 851/18, obarczając winą rzekome „omyłki” kuratorów.
Okazało się, że gangsterzy w togach wydali w dniu 28 lutego 2019 r. wyrok bezskutkowy.
Tak naprawdę nie był to wyrok martwy. Skazanie za przestępstwo umyślne z oskarżenia publicznego skutkowało wykreśleniem nielegalnie skazanego na trzy i pół roku z funkcji członka zarządu organizacji pożytku publicznego, niemożnością zaciągania w tym okresie kredytów, podjęcia pracy w sektorze publicznym i startowania jako bierny wyborca w wyborach powszechnych.
Przestępcy w togach dopuścili się przekroczenia uprawnień, rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego, Polskiej Karty Praw Ofiary, niedopełnienia obowiązków, naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego, zasady nemo iudex in causa sua oraz iudex inhabilis.
Niezależnie od faktu, że funkcjonariusze służbowi niegodni noszenia togi nie byli obiektywni i bezstronni, to nie wezwali fałszywie oskarżonego Niedźwieckiego Grzegorza do uzupełnienia braków formalnych określonych w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.
Nikt nie zaprzeczył, że do sfingowanych postępowań karnych
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
by nie doszło, gdyby Lucyna Domagała, Paweł Siwek i Paweł Woźniak kierowali się duchem i literą prawa i oddalili wadliwy wniosek wierzyciela, tak jak to uczyniła ich koleżanka Anna Romańczyk-Symonowicz postanowieniem I Co 154/20.
To co doprowadziło do roszczenia było praktyką nielegalną.
Grzegorz z rodu Niedźwiecki
*
III.
Nielegalna, polityczna, neostalinowska sędzia Agnieszka Kałużna-Rudowicz, pracująca w prywatnej firmie SĄD REJONOWY W JELENIEJ GÓRZE, która nie ma legitymacji społecznej do sądzenia i jurysdykcji nade mną, wynajęła prokurator Annę Surowiak, z którą utrzymywała kontakty zawodowe, do wytoczenia mi w ramach zemsty postępowania karnego na rzecz jej kolegów z tytułu znieważenia ich, za to, że udowodniłem tym korporacyjnym funkcjonariuszom zawodowym upokarzanie mnie przez 4444 dni i prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06).
Dopuściła się przekroczenia uprawnień, rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego, Polskiej Karty Praw Ofiary, naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego, zasady nemo iudex in causa sua oraz iudex inhabilis.
Niezależnie od faktu, że nie była obiektywna i bezstronna, to nie złożyła oświadczenia o wyłączeniu się ze sprawy II K 900/19 w związku z konfliktem interesów i sporem prawnym z fałszywie oskarżonym z przeszłości.
https://jeleniagora.naszemiasto.pl/za-rozbojnikow/ar/c1-5386787?fbclid=IwY2xjawEYyUJleHRuA2FlbQIxMAABHUsrQMP0kCb9xphp4Gijj5UPqZ6dZvtnkmxtOjv-UPB_Xrao6E1nxknREw_aem_OpInTEmGn6mpgx_MmAtStg
Nikt nie zaprzeczył, że do sfingowanych postępowań karnych
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
by nie doszło, gdyby Lucyna Domagała, Paweł Siwek i Paweł Woźniak kierowali się duchem i literą prawa i oddalili wadliwy wniosek wierzyciela, tak jak to uczyniła ich koleżanka Anna Romańczyk-Symonowicz postanowieniem I Co 154/20.
To co doprowadziło do roszczenia było praktyką nielegalną.
Grzegorz z rodu Niedźwiecki
*
Za rozbójników
Robert Zapora
31 sierpnia 2001, 7:52
Grzegorz Niedźwiecki już raz stanął przed sądem za kontrowersyjne publikacje w swoim biuletynie. Fot. M. Komorowski
(REGION JELENIOGÓRSKI) We wtorek późnym wieczorem policja zabrała z domu Grzegorza Niedźwieckiego, jeleniogórzanina, który jest w konflikcie z władzami miasta i nie tylko.
(REGION JELENIOGÓRSKI) We wtorek późnym wieczorem policja zabrała z domu Grzegorza Niedźwieckiego, jeleniogórzanina, który jest w konflikcie z władzami miasta i nie tylko. Noc spędził w areszcie, a rano następnego dnia został przesłuchany w Lubaniu...
- Zabrali mnie, gdy moja żona była w pracy - opowiada Grzegorz Niedźwiecki. - W domu pozostała moja zapłakana trzyletnia córka.
Grzegorz Niedźwiecki trafił na noc do aresztu. - Rozebrali mnie do slipek i położyli w celi jak jakiegoś więźnia - relacjonuje.
Rano Grzegorz Niedźwiecki został przewieziony do prokuratury rejonowej w Lubaniu, gdzie został przesłuchany. Prokurator postawił mu zarzut znieważenia sędziny Agnieszki Kałużnej i prokuratora Radosława Magazowskiego w wydawanym przez siebie biuletynie, nr 33 z maja bieżącego roku. Chodziło o pamiętną publikację pt. „Kusiak Baba i czterdziestu złoczyńców”, w której G. Niedźwiecki umieścił wśród złoczyńców imię i nazwisko A. Kałużnej i R. Magazowskiego z Jeleniej Góry. Dlatego też przesłuchanie odbyło się w Lubaniu, by nie podejrzewać miejscową prokuraturę o stronniczość.
- Pan Niedźwiecki dwukrotnie nie stawiał się na przesłuchania - powiedział nam Edward Szafraniec, prokurator rejonowy w Lubaniu. - Wydałem więc nakaz doprowadzenia go na przesłuchanie. Dlatego też policja zabrała go z domu i spędził noc w areszcie.
Po przesłuchaniu G. Niedźwiecki odmówił podpisania czegokolwiek, otrzymał jednak kopię protokołu. Najprawdopodobniej sprawa znieważenia w najbliższym czasie trafi do sądu.
Jelenia Góra, dnia 28 lipca 2024 r.
Niedźwiecki Grzegorz
58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19
Prokurator Generalny
Minister Sprawiedliwości
Sąd Okręgowy w Gliwicach
I C 498/24
Zawiadomienie o przestępstwach
I.
Funkcjonariusza służbowego firmy Sąd Okręgowy w Gliwicach, pracownika wyznaczonego jako przewodniczący sprawy I C 498/24, który dopuścił się naruszeń prawa i przestępstw:
• poświadczenia nieprawdy, że pozew o zapłatę odszkodowania z dnia 13 listopada 2023 r. wniesiony został w trybie cywilnym, podczas gdy zgodnie ze stanem faktycznym powód wniósł pozew w trybie art. 77 Konstytucji RP w zw. z art. 552 § 4 k.p.k.
• poplecznictwa
• nadużycie władzy
• przekroczenia uprawnień
• próby wyłudzenia cudzego mienia
• zmuszania do określonego zachowania
• niedopełnienia obowiązków naprawienia szkody
• naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego
• naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów
• wydanie bezskutecznego pisma sądowego w związku z naruszeniem art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 32 Konstytucji RP
Wysyłanie sądowych pism bez podpisu niezgodne z prawem
Zarządzenie ministra sprawiedliwości, rozporządzenie ministra sprawiedliwości, a tym bardziej zarządzenie prezesa sądu dotyczące wysyłania sądowych pism bez czytelnego podpisu osoby uprawnionej niezgodne z prawem.
Przepisy te nie mogą mieć zastosowania, ponieważ są sprzeczne z art. 126 § 1 pkt 6 k.p.c., art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k., art. 113 k.p.k., art. 128 § 1 k.p.k., art. 78 k.c., art. 107 § 1 pkt 8 k.p.a., art. 63 § 3 k.p.a., art. 46 § 1 pkt 4 i § 4 p.p.s.a., i art. 7, art. 83 oraz art. 32 Konstytucji RP i to kwestię przesądza. Innymi słowy, wysyłanie pism bez podpisu pozbawione jest podstaw prawnych i jako takie – niedopuszczalne.
Ustawa i Konstytucja RP są aktami prawa wyższego rzędu i w razie sprzeczności z nimi przepisy wskazanych zarządzeń i rozporządzenia nie mogą mieć zastosowania.
Pozostaje do rozważenia kwestia naruszenia, po pierwsze, tajemnicy zawodowej poprzez przekazywanie pism osobom nieuprawnionym do zapoznania się z treścią dokumentów, po wtóre art. 128 par. 2 k.p.k., stanowiącego wypełnienie gwarancji zapisanych w art. 47 i art. 51 Konstytucji RP oraz w przepisach ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.).
Reasumując, brak jest podstaw prawnych do wysyłania przez sądy niepodpisanych pism.
https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/909765,sadowe-pisma-bez-podpisu-zgodnosc-z-prawem.html
II.
Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego Adama Bodnara, który dopuścił się naruszeń prawa i przestępstw
• prywaty i nadużycia władzy
• niedopełnienia obowiązków funkcjonariusza publicznego
• poświadczenia nieprawdy w dniu 23 kwietnia 2017 roku na Walnym Zgromadzeniu Stowarzyszenia Amnesty International w Fundacji im. Stefana Batorego przy ul. Sapieżyńskiej 10A w Warszawie, że złoży skargę nadzwyczajna na rzecz pokrzywdzonego Grzegorza Niedźwieckiego (patrz zdjęcie, na którym Rzecznik Praw Obywatelskich trzyma teczkę szesnaście lat terroryzowanego)
• naruszenia art. 240 § 1 k.k. w zw. z art. 304 § 1 k.p.k.
Kto, mając wiarygodną wiadomość o karalnym przygotowaniu albo usiłowaniu lub dokonaniu czynu zabronionego określonego w art. 118 ludobójstwo, art. 118a udział w masowym zamachu, art 120–124, art. 127 zamach stanu, art. 128 zamach na organ konstytucyjny RP, art. 130 szpiegostwo, art. 134 zamach na życie Prezydenta RP, art. 140 zamach na jednostkę sił zbrojnych RP, obiekt albo urządzenie o znaczeniu obronnym, art. 148 zabójstwo, art. 148a przyjęcie zlecenia zabójstwa człowieka, art. 156 spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, art. 163 sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego, art. 166 przejęcie kontroli nad statkiem wodnym lub powietrznym albo publicznym środkiem transportu lądowego, art. 189 pozbawienie człowieka wolności, art 197 § 3–5, art. 198 seksualne wykorzystanie bezradności lub niepoczytalności innej osoby, art. 200 obcowanie płciowe z osobą małoletnią lub doprowadzenie jej do poddania się czynnościom seksualnym, art. 252 wzięcie lub przetrzymywanie zakładnika lub przestępstwa o charakterze terrorystycznym, nie zawiadamia niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
*
Orzeczenia sądów jeleniogórskich i legnickich są nielegalne
Orzeczenia wydane przez nienależnie obsadzony sąd są nieważne.
Sędziowie wymienionych sądów nie mają legitymacji procesowej do orzekania w sprawach z udziałem Grzegorza Niedźwieckiego, ponieważ działają politycznie, a nie w oparciu o dowody, przepisy i sumienie.
Zgodnie z Wyrokiem TSUE z 19 listopada 2019 r., orzeczenia upolitycznione są nielegalne. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze, Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze, Sąd Rejonowy w Złotoryi, Sąd Rejonowy w Legnicy, Sąd Okręgowy w Legnicy, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oraz Sąd Najwyższy nie jest organem niezależnym, bezstronnym i niezawisłym. Nie jest sądem w rozumieniu prawa UE i krajowego. Wydano wyroki bezprawne, prywatne, na zlecenie, za pieniądze, działając w zmowie. Pogwałcono przy tym Polską Kartę Praw Ofiary, czyniąc z ofiary sprawcę własnych nadużyć.
Doszło do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/
Wyrok TSUE z 19 listopada 2019 r. 62018CJ0585 - EN - EUR-Lex - European Union
Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 6122 dni co stanowi 16 lat, 9 miesięcy i 3 dni politycznie represjonowany
*
Rzeczpospolita Polska nie jest państwem tylko obligacją wartą 8 000 000 000 USD na Giełdzie Papierów Wartościowych w Luxemburgu
Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji, zwanego dalej "obligatariuszem", i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.
THE STATE TREASURY
of
THE REPUBLIC OF POLAND
Represented by
The Minister of Finance
https://www.sec.gov/Archives/edgar/data/79312/000110465924033505/tm246400-6_424b5.htm
https://www.trybunal-narodowy.pl/rzeczpospolita-polska-jest-papierem-wartosciowym-wartym-8-000-000-000-usd/
*
Normy prawne w Polsce są nielegitymizowane, nielegalne, nieakceptowane.
Żeby prawo było legitymizowane musi wynikać z woli Narodu, jako zwierzchnika władzy.
Czy pana ktoś zapytał, że pan się chce, chce zielonego ładu, zapytał się jako pana, jako wyborcę, przecież mnie też nie zapytał, dlaczego ci ludzie uzurpują sobie prawo bez konsultacji, bez wysłuchania obywateli i skonfrontowania jej z ich zdaniem na ten temat, tworzyć prawo to jest wiadomo, że niewykonywalne, nikt go nikt nie wykona.
Tam są te słynne trzy razy nie, trzy razy „n”: nielegitymizowane prawo, nielegitymizowane bo trzeba, żeby prawo było legitymizowane musi być, wynikać z woli, kogo, wyborcy, pytamy się wyborcy, wygraj proszę z tym programem, realizujesz to co ci wyborcy, zapytano, nas o to nie zapytano. Nieopłacalne, nieopłacalne, to nie wymaga głębszego dowodu, nie stać nas na te wszystkie przedsięwzięcia…
- Dla mnie Zielony Ład to trzy razy N: nielegitymizowany, nieopłacalny i nieakceptowany. Uchwalano prawo, co do którego nie zapytano o zdanie obywateli. Kiedy się chce zmienić życie obywateli, czy struktury gospodarki, trzeba najpierw o to zapytać - powiedział w Trójce profesor Witold Modzelewski, prawnik, były wiceminister finansów.
https://www.youtube.com/shorts/ZCIccUri4IY
Prawo jest ważną rzeczą, ale prawo to nie świętość. Nad prawem jest przyzwoitość, dobro Narodu. Jeżeli prawo to dobro zaburza, to nie wolno nam uważać to za coś, czego nie możemy naruszyć, czego nie możemy zmienić. Prawo ma służyć nam, prawo, które nie służy Narodowi to jest bezprawie.
Marszałek Sejmu dr Kornel Morawiecki
*
Nie ma skutku bez przyczyny.
Działaniem w koterii, milczącą zgodą i obejściem prawa oprawcy przyznali się do winy, do zasadności pozwu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie i niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie. Nikt nie wyjaśnił przyczyny sfingowanych procesów karnych, nie podważył faktu, że do spraw II K 38/19(20), II K 851/18, II K 900/19 w ogóle by nie doszło gdyby organ egzekucyjny i odwoławczy (SSR Lucyna Domagała, SSR Paweł Siwek I Co 3259/08, SSR Paweł Woźniak I Co 441/16, SSO Wojciech Damaszko II S 14/19) postępując zgodnie z duchem i literą prawa oddalili wniosek wierzyciela od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej określonej w tytule wykonawczym I C 1062/08 w trybie art. 1050 k.p.c. (vide I Co 154/20 w zw. z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973).
Pomyliliście ofiarę ze sprawcami.
Jesteście mi winni zbrodniarze odszkodowanie za umyślne, polityczne szesnaście lat terroru państwowego, nielegalne i niedopuszczalne skazywanie z rażąca obrazą przepisów prawa procesowego, przepisów prawa materialnego i naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, za własne zbrodnie, prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej w niedopuszczalnym trybie, sprzecznie z uchwałą SN III CZP 23/06 i bezprawne pozbawienie wolności, zmuszając starszego sekretarza sądowego Barbarę Pawilkowską do poświadczenia nieprawdy, że odpis wyroku z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt II K 38/19, jest zgodny z oryginałem II K 38/20 i kierując wadliwe orzeczenie do wykonania w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przesłaliście z naruszeniem art. 439 § 1 pkt 6 i 9 k.p.k. komendzie miejskiej policji w Jeleniej Górze, aresztowi śledczemu w Jeleniej Górze i zakładowi karnemu w Zarębie sfałszowany odpis nieistniejącego w znaczeniu prawnoprocesowym wyroku, który nie mógł być w obrocie prawnym.
— Każda osoba, która podżega osobę uprawnioną do wydania "nierzetelnego" wyroku sądu powszechnego, jak również pomaga osobie uprawnionej w wydaniu go, podlega odpowiedzialności karnej za przestępstwa zagrożone karą od trzech miesięcy do pięciu lat pozbawienia wolności.
Grzegorz z rodu Niedźwiecki ©
Inne tematy w dziale Polityka
