"Wear ISRAEL with Pride!"

I znowu wrze pomiędzy Żydami i Palestyńczykami. Jeszcze raz otwarta wojna, do której bezpośrednio doprowadziła nieodpowiedzialna gówniarzeria polityczna z Hamasu, ostrzeliwująca uparcie terytorium Izraela. Miarka się przebrała i lotnictwo izraelskie rozpoczęło punktowe bombardowania obiektów militarnych i paramilitarnych zawiadywanych przez terrorystów z Zapału. Giną tzw. bojownicy, giną ich rodziny, giną cywile. Tną się na całego. Tragiczne to, przygnębiające, barbarzyńskie

W salonie szczególnie uaktywnił się w ostatnich dniach publicysta pochodzenia żydowskiego, wysłannik mediów polskich na Bliskim Wschodzie, Eli Barbur. Codziennie czytamy na Jego blogu aktualne doniesienia wojenne, informacje o postępie militarnej akcji Żydów przeciwko Palestyńczykom. Okraszone to wszystko typowym dla militarnych agitek językiem triumfalizmu, prostych diagnoz, apoteozy jedynie słusznej sprawy - zniszczenia Hamasu czyli zamiecenia wszystkich terrorystów na gazę, zwinięcia jej w rolkę i wrzucenia do ogniska (jakież to podobne do hitlerowskich agitek z frontu wschodniego, sowieckich filmików o zwycięskiej Krasnej Armii czy amerykańskich kiczy o wojnie w Wietnamie. Podobna narracja, podobna atmosfera). A Pan Eli Barbur ubrał mundur i poszedł na wojnę z ...blogerami w Polsce. Za arenę wybrał sobie salon24. Zapewne kudłata kiedyś łepetyna Pana Barbura, dzisiaj już owłosieniem niezbyt grzesząca, od kilku dni bardziej przywodzi na myśl skinheadowską czachę, mniej zaś doświadczoną przeżyciami i czasem łysinę mądrego człowieka, ciekawie piszącego publicysty, pisarza. No i to bezkompromisowe słownictwo w zwrotach kierowanych do tych, co się pod agitkami Pana Barbura śmieli nieprawomyślnie wpisać. Antysemici, faszyści, komuszki, hitlerowskie przydupasy - to w ramach ustawiania przeciwnika. Słownictwo akcji także funkcjonuje...szkoda miejsca na cytowanie. Pan Eli Dżazirkie se ogląda pomiędzy kolejnymi łykami gorzałeczki (jak wyznaje) i chybaż tak samo, niestety, pomiędzy nimi odpowiada na swoim blogu, a także tnie nieprawomyślnych, bluzgając przy tym i tocząc pianę. Jak na obecne wcielenie publicysty, pisarza, dziennikarza mediów polskich przystało. Pan Barbur najwyraźniej myli blogowisko z polem walki, blogerów z terrorystami z Hamasu, faszystami, hitlerowcami. Myli kierunki ataku, II wojnę z obecnym konfliktem, pytania z insynuacjami, niezgodne z jego pojęciem patriotyzmu wypowiedzi - z zamachami na suwerenność Izraela. Nie do końca wiadomo, co Panem Barburem powoduje. Bo przecież nie zastąpi jego blog tzw. niusów na rzeczony temat, którymi otoczeni jesteśmy do wyboru i koloru - od The Jerusalem Post po (a objedziemy przy tym cały glob) Ma'an News Agency. Bo przecież nie powoduje nim chęć przekonania do jedynie słusznych metod walki, jedynie prawej strony tego konfliktu, jedynie tzw. słusznej racji. Czemu miałby to robić akurat tutaj? I tymi środkami 'erystycznymi'? Może zatem Pan Barbur właśnie się realizuje jako żydowski patriota. Może pokazuje oblicze swojego patriotyzmu - w odorze gorzałeczki, w senioralnym przewartościowaniu intelektualno -> emocjonalnym, z oparów używkowo-ontogenetycznych przesileń, wyłania się Eli Barbur - żydowski patriota, jak Statua Wolności o brzasku, jak grobowiec Czang Kaj-szeka zza horyzontu. Tak się trafiło, że wyłania się akurat Pan Barbur lecz równie dobrze mógłby to być zbliżonej maści patriota palestyński. Spodziewałbym się podobnych sformułowań, peanów, agitek, tyle że o przeciwnej strzałce.

Nie życzyłbym sobie mieć tego autoramenu patriotów zbyt wielu w najbliższej okolicy, choć niestety bywają. W przypadku tutejszego publicysty, hasło 'Wear Israel with Pride!' brzmi bardzo szczególnie. Bo mnie nie kojarzy się ono, na szczęście, z barburowskim stylem jego noszenia: zarozumiałym, agresywnym, prymitywnym i mizernym w swoim zacietrzewieniu, szkodzącym sprawie, w której zrozumieniu mogą pomóc zupełnie odwrotne, od wybranych przez autora, środki.