Od pół wieku babcia i dziadek w Polsce mają swoje święto. Być babcią i dziadkiem to dziś nie taka prosta sprawa, rzadko bowiem rodziny mieszkają razem. Naukowcy są jednak zgodni - posiadanie wnuków odmładza. Pod warunkiem, że nie zajmujemy się nimi na stałe.
Dobrze być z wnukami, ale nie za długo
Według naukowców z Instytutu Geriatrii King's College London najlepiej jest zajmować się wnukami przez 15 godzin w tygodniu. Uczeni przeprowadzili badania na grupie 30 tys. babć i dziadków z dziesięciu krajów europejskich.
Z ich doświadczeń we kilkanaście godzin w tygodniu spędzone w towarzystwie najmłodszych członków rodziny poprawia stan zdrowia i samopoczucie seniorów. Natomiast w przypadku dziadków opiekujących się wnukami na stałe tendencje były odwrotne - osoby te nie miały czasu, by o siebie zadbać, nie pilnowały terminów badań profilaktycznych, były zestresowane i zmęczone.
Opieka nad wnukami, nawet sporadyczna, w ich wczesnym wieku wpływa na relacje z nimi w przyszłości. Emocjonalny związek między dziadkami i wnukami może znacząco wpłynąć na rozwój edukacyjny, psychologiczny i społeczny dzieci, ale także i seniorów.
Babcia i dziadek - bezcenni
Wykazano, że maluchy mają większą pewność siebie, gdy dziadkowie okazują im sympatię. Dzięki wolnemu czasowi, który posiadają, miłości, którą ich darzą i skoncentrowaniu niemalże całej uwagi na nich, dziadkowie są w stanie dać dzieciom poczucie bezpieczeństwa, miłości i otwartości. Dziadkowie są w stanie wyciszyć negatywne emocje dzieci, złagodzić ich konflikty z rodzicami.
Babcia i dziadek zapewniają najcenniejsze wspomnienia, które wzbogacą dziecko na całe życie. Przekazują im tradycje, zwyczaje rodzinne, wspomnienia. Uczą wnuki właściwego stosunku do ludzi starszych, rozwijają ich osobowość i wzmacniają tożsamość i więzi międzypokoleniowe.
Dorosłe wnuki z kolei często są dla swoich dziadków źródłem wsparcia. Role się odwracają - tak jak wnuki korzystają z pomocy dziadków we wczesnym okresie rozwoju, tak sami mogą się później stać podporą dla dziadków, gdy ci zaczną się zmagać z obniżeniem sprawności lub z chorobami wieku podeszłego. Młodzież czasem chce mieć możliwość „ucieczki” z domu na kilka dni i pomieszkać z dziadkami. Jeśli im to umożliwią, nie będą czuć się samotni.
Jak być dobrą babcią/dziadkiem?
Z kolei babciom i dziadkom posiadanie wnuków daje poczucie bycia kochanym i potrzebnym. Uczenie wnucząt, pokazywanie im świata, daje satysfakcję z życia, podnosi poczucie własnej wartości. Babcie często starają się zaspokajać podstawowe potrzeby dziecka: smacznie gotują, kupują ubrania, zabawki, czytają z dzieckiem. Dziadkowie wolą wchodzić w role przewodnika, mentora, autorytetu, korzystać ze swojej mądrości i doświadczenia życiowego.
Dziadkowie, którzy czują się potrzebni, bardziej dbają o zdrowie. Chcą być sprawni, aby dotrzymywać wnukom tempa. Za dzieckiem trzeba czasem podbiec, schylić się, wziąć je na ręce. Osoba schorowana tego nie zrobi. Babcia i dziadek powinni też czasem pobawić się, dzięki temu dadzą dzieciom wiele radości i zyskają ich wdzięczność. Pokażą też, że i na starość można być dzieckiem.
Dziadkowie mają też więcej czasu i cierpliwości dla wnuków niż rodzice. Są też bardziej pobłażliwi niż byli w stosunku do własnych dzieci, kochają wnuki bezwarunkowo, stąd opinia, że "rodzice są od wychowywania, a dziadkowie od rozpieszczania", nie należy jednak przesadzać. Lepiej zapewnić wnukom możliwość przeżywania różnorodnych doświadczeń, zamiast zasypywać ich górą prezentów.
Czego babcia i dziadek nie powinni robić
Gdy pojawia się w rodzinie nowy potomek, zmieniają się też relacje. Dziadkowie mogą stanowić ogromne wparcie dla młodych rodziców, byle nie ingerowali w ich metody wychowawcze na zasadzie "ja wiem lepiej" i "za moich czasów...". Wtrącanie się i krytykowanie na każdym kroku może spowodować, że młodzi rodzice odsuną się od dziadków i utrudnią im kontakt z wnukami.
Drugi problem to ignorowanie zaleceń rodziców, np. przekarmianie słodyczami, pozwalanie na wielogodzinne oglądanie telewizji, itp. Nawet jeśli dziadkowie mają dobre intencje, to efekt często bywa odwrotny. Warto słuchać się wzajemnie i szanować decyzje młodych.
Babcia i dziadek nie powinni też faworyzować żadnego z wnuków. Oczywiście, może się zdarzyć, że z niektórymi dziećmi łatwiej jest nawiązać ciepłe relacje, ale żadne dziecko nie powinno odczuć, że jest przez dziadków mniej kochane niż pozostałe.
Przepis na "babcię doskonałą"
(Dziadkowie też mogą się zastosować)
- Bądź ciepła i wyrozumiała.
- Wykorzystaj swoje doświadczenie życiowe, by pomóc rodzinie i w opiece nad wnuczkami.
- Wspieraj rodziców, ale też pamiętaj o sobie: o swoim czasie i nie pozwól go innym zabrać – dbaj o to, aby się nie przepracowywać.
- Tradycje rodzinne i dobre wychowanie to dziedziny, w których możesz się doskonale realizować.
- Jesteś rodzinną "poradnią psychologiczną": twoja empatia, bezwarunkowa akceptacja i wsparcie to wartości bezcenne.
- Pamiętaj, że jesteś najlepszym słuchaczem w rodzinie.
- Twoja cierpliwość jest kluczem otwierającym serca innych ludzi.
- Możesz być "pracującą" albo "moherową" i nic nikomu do tego: najważniejsze, że jesteś babcią.
- Nie zastępuj rodziców – ty już swoje w tej sprawie zrobiłaś.
- Bądź pogodna i nie narzekaj na życie i ludzi – babcia to odwrotność mizantropa.
- Dbaj o swoją atrakcyjność dla wnuków.
- Żyj sto lat (co najmniej), bo jesteś naszym skarbem.
źródło: wyborcza.pl. pch24.pl, centrumdobrejterapii.pl, autorzy przepisu: Marek i Wojciech Wareccy (za: opoka.org.pl)
ja
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo