Dog niemiecki - największy pies na świecie

Dog niemiecki swoim rozmiarem może budzić przerażenie. To wbrew pozorom bardzo łagodny pies o wielkim sercu, jednak nie mieści się w małych mieszkaniach i dziennie potrafi zjeść więcej mięsa niż cała rodzina razem wzięta.

Dog niemiecki jest największym psem na świcie, za to najmniejszym psem świata jest chihuahua.

Dog niemiecki drogi w utrzymaniu

Decydując się na doga niemieckiego musimy pamiętać, że urośnie duży i powinien mieć przestrzeń nawet do tego, by swobodnie się położyć nie zajmując przy tym połowy pokoju i nie zrzucając przedmiotów. Ponadto koszty jego utrzymania są wysokie, ponieważ jako pies znacznych rozmiarów, będzie dużo jadł. Ważne jest, by przez pierwsze półtora roku życia odpowiednio go suplementować witaminami, ponieważ w fazie intensywnego wzrostu może mieć problem ze stawami.

Druga sprawa to ślinienie się doga niemieckiego. Ślinią się niestety bardzo i musimy się przygotować na częste pranie ubrań i mebli tapicerowanych. Właściciel doga niemieckiego powinien niemal nieustannie biegać ze szmatką. Kiedy pies pije, część wody zostaje mu w kufie, a gdy się otrzepuje, to pryska na domowników. Poza tym mimo tego, że psy tej rasy mają krótką sierść, to wszędzie ją zostawiają.

Szczeniaki doga niemieckiego.

Dog niemiecki - charakter

Psy te są z natury łagodne i niekonfliktowe. Dogi niemieckie są powściągliwe i ostrożne wobec obcych, za to mocno przywiązują się do właściciela, lubią dzieci i mają do nich dużo cierpliwości. Bardzo źle znoszą samotność. Mają dość zrównoważony temperament. Dosyć trudno wyprowadzić je z równowagi, gdy się jednak zdenerwują, potrafią być groźnym przeciwnikiem, przy czym interweniują tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Wobec innych zwierząt domowych dogi niemieckie są tolerancyjne, pod warunkiem, że są od wczesnych lat przyuczane do ich obecności. Są mało wymagające i stosunkowo łatwo poddają się szkoleniu. Jako szczeniaki bywają nieśmiałe i trzeba je zachęcać do podejmowania różnych aktywności. Bywają osobniki leniwe i trzeba mieć dużo cierpliwości do ich wychowania.

Dogi niemieckie chętnie okazują czułość, obśliniając swoim wielkim jęzorem, a nawet wskakując na kolana, co przy ich gabarytach może być nieco kłopotliwe. Warto od początku wypracować sobie, by szczeniak nie skakał na człowieka na powitanie, bowiem przy eksplozji radości dorosłego osobnika nikt nie będzie w stanie utrzymać się na nogach. Druga sprawa - pozwolisz psu tej rasy wchodzić do łóżka, bądź pewien, że za chwilę nie będzie tam już dla ciebie miejsca.

Dog niemiecki może być wyższy od człowieka

Dog niemiecki - pochodzenie

Rasa psów dog niemiecki została wyhodowana w Niemczech jako pies bojowy i do polowania na duże ssaki, głównie dziki. Współcześnie sprawdza się jako pies stróżujący lub pies-towarzysz. Na pewno wśród przodków obecnego doga niemieckiego znajdziemy muskularnego mastifa angielskiego, greyhounda, doga tybetańskiego i charta. Co ciekawe, pochodzący bez wątpienia z Niemiec pies w swojej angielskiej nazwie ma określenie "duński" - Great Dane, natomiast historycznie nie ma nic wspólnego z Danią. Psy tej rasy są niewątpliwie eleganckie i reprezentacyjne. W Polsce pojawiły się już w XIX wieku. Szczeniaki z rasowej hodowli kosztują obecnie od 2 do 5 tys. zł.

Początkowo dogi niemieckie wykorzystywano do polowań.

Wielkość i umaszczenie doga niemieckiego

Psy te należą do tzw. ras olbrzymich, gdyż standardowa wysokość w kłębie dla samca to ok. 80cm, a dla suki 72 cm. Masa ciała waha się w przedziale 50–70 kg. Mają piękną, proporcjonalną, atletyczną budowę. Dog niemiecki określony został jako "Apollo psiego rodu".

Dogi niemieckie grupuje się w trzech niezależnych zastawieniach umaszczenia: żółte i pręgowane, arlekiny i czarne, błękitne oraz niewystawowy kolor merle. Włos jest krótki, lśniący i gładki.

Dog niemiecki żółty

Dog niemiecki pręgowany

Dog niemiecki Arlekin – (biało czarny)

Dog niemiecki czarny

Dog niemiecki tzw. płaszczowy (pysk, klatka piersiowa, brzuch, kończyny i koniec ogona mogą być białe).

Dog niemiecki błękitny

Dog niemiecki merle – siwa sierść. Na niej widnieją czarne łaty jak u dalmatyńczyka. Jest to umaszczenie niewystawowe.

Nie wymagają szczególnej pielęgnacji i wyczesywania. Natomiast nie bardzo lubią się kąpać. Zresztą trudno jest włożyć takiego psa do wanny. Zdarza się niestety, że chorują. Dogi często mają problemy z sercem, kośćmi oraz ze stawami. Częstą chorobą doga niemieckiego– właściwie śmiertelną w skutkach - jest skręt żołądka.

Dog niemiecki - pies rekordzista

W Księdze Rekordów Guinnessa jako największy pies na świecie zarejestrowany był dog niemiecki o imieniu Zeus. Mierzył tyle, co mały osioł. W kłębie osiągnął 111,8 cm. Gdy stał na tylnych łapach, osiągał 2,26 m wysokości, czyli niewiele mniej od najwyższego człowieka na świecie. Ważył ok. 70 kg. Poprzedni rekordzista, nieco mniejszy, za to ważący aż 111 kg Giant George był również dogiem niemieckim.

Dog niemiecki w popkulturze

Dogi niemieckie to wdzięczne i pocieszne stworzenia, dlatego często stają się bohaterami książek i filmów. Jakie są popularne imiona dla psów tej rasy? Pierwszym z nich jest Scooby Doo – tytułowy bohater filmu animowanego to dog niemiecki. Podobnie Astro – ulubieniec rodzinki Jetsonów. Bruce Wayne, czyli Batman, również posiada doga niemieckiego o imieniu Ace.

Suka Saba – w ekranizacji filmu "W pustyni i w puszczy" z 1976 roku jest dogiem niemieckim maści żółtej, choć w powieści Henryka Sienkiewicza oryginalnie Saba jest mastifem.

"Ferdynand Wspaniały" postać z książek Ludwika Jerzego Kerna – to również żółty dog niemiecki, w dodatku noszący melonik i mówiący ludzkim głosem. Dogi niemieckie (już nie zantropomorfizowane) pojawiają się również w serii powieści Zbigniewa Nienackiego o Panu Samochodziku.

Scooby Doo to dog niemiecki!

Praktycznie w każdej ekranizacji „Psa Baskerville’ów” sir Arthura Conana Doyle występuje czarny dog niemiecki. Rola ta jednak zupełnie nie pasuje do charakteru tej rasy. Naprawdę trudno zrobić z nich bestię.

Eugeniusz Bodo miał doga arlekina o imieniu Sambo. Najprawdopodobniej w 1931 roku aktor dostał od matki. Aktor chętnie fotografował się z łaciatym olbrzymem. Pies krótko przeżył swego pana. W 1943 roku Eugeniusz Bodo został zesłany do łagru, gdzie zmarł. Sambo pozostał w Warszawie u bliskich artysty, zginął podczas Powstania Warszawskiego.