Alaskan malamute - psi sportowiec, łagodny wilk

Alaskan malamute określany jest jako łagodny wilk. Jego nieprzeciętnie łagodny i przyjacielski w stosunku do człowieka charakter łączy się w urodą dzikiego wilka.

Nazwa rasy malamute pojawiła się pierwszy raz w zapiskach pierwszych północnoamerykańskich osadników. Pochodzi od plemienia Mahlemute, żyjącego na wyżynach zachodniej Alaski. Psy malamuty były hodowane jako psy pociągowe. Krzyżowano je z większymi czworonogami osadników przybyłych w czasie gorączki złota, dzięki czemu można rodziły się duże psy do uciągu większych ładunków.

Pierwotne malamuty prawie wyginęły, dlatego w latach dwudziestych XX wieku w USA podjęto działania zmierzające do zachowania czystości krwi tej rasy. Badania DNA potwierdzają, iż jest to jedna z najstarszych ras. Malamuty prawie nie zmieniły swojego wyglądu i charakteru. 

A czy wiesz, że najinteligentniejszy pies na świecie, to border collie?

Pies malamut - charakter

Malamut jest wyjątkowo przyjacielski dla człowieka, dlatego, że w przeszłości służyły nie tylko do polowań i transportowania ładunków, ale również do opieki nad dziećmi. Agresywne psiaki eliminowano z hodowli.

W stosunku do dzieci, malamuty są wyjątkowo przyjacielskie, uległe i niezwykle cierpliwe. Ze spokojem znoszą ich "pieszczoty". Dlatego też psy są wykorzystywane w dogoterapii, czyli leczeniu i rehabilitacji niepełnosprawnych poprzez kontakt z psem. Malamut nie nadaje się jednak na stróża posesji. Chociaż potrafi odróżnić z jakimi intencjami zjawił się u nas gość, to nie będzie nas bronił zębami i nawet szkolenie w tym kierunku nie przyniesie żadnego skutku.

Chociaż malamut jest psem niezwykle przyjacielskim w stosunku do ludzi, to inaczej rzecz się ma, jeśli chodzi o jego kontakty z innymi zwierzętami. Chce dominować nad innymi psami. To on musi być "szefem", nie zaatakuje, jeśli nie zostanie sprowokowany w żaden sposób przez innego psa.

 

Skłonność do polowań może sprawić, że malamut rzuci się w pogoń za sarną czy zającem. Takie polowanie zwykle kończy się jednak niepowodzeniem i pies po chwili wraca do nas zdyszany, choć zadowolony z przygody. Dobrze jest odpowiednio zabezpieczyć teren, po którym biega pies, tak, aby nie miał on możliwości wydostania się poza ogrodzenie.

 

Malamut jest wytrzymały, żywiołowy i aktywny. Koniecznie należy zapewnić mu zajęcia, dużo ruchu i nowe wyzwania. Nie musi biegać w zaprzęgu, można znaleźć dla niego inną formę treningu – jogging czy bieg przy rowerze skutecznie rozładują rozpierającą go energię. Znudzony i pozostawiony samemu sobie malamut uprzykrzy życie domownikom i sąsiadom przeraźliwym wyciem.

Malamut to obecnie przede wszystkim pies do sportu i towarzystwa. Można startować z nim w wyścigach psich zaprzęgów, uprawiać skijoring (pies w uprzęży ciągnie człowieka na nartach), bikejoring (pies ciągnie rower), canicross (marszobieg przełajowy), dogtrekking (wędrówka z psem), brać udział w próbach uciągu (weithpulling). Specjalnością psów tej rasy, nazywanych „lokomotywami północy”, są próby uciągu, czyli konkurencja, wymagająca nie tylko szybkości, lecz siły i doskonałej techniki ciągnięcia. Rekordowy uciąg jednego psa (pies Bering, wł. Katerina Trnena, Czechy) na zawodach w Polsce to 4900 kg. Konkurencje organizowane są na dystansie 30 m z wózkiem na szynach, załadowanym najczęściej klocami z ołowiu. 

Malamut a husky - różnice

Wiele osób nie odróżnia dwóch najsłynniejszych ras psów zaprzęgowych - Siberian Husky oraz Alaskan Malamute. Alaskan Malamute pochodzą z Alaski. Siberian Husky pochodzą z Syberii. 

Husky to rasa średnia. Oznacza to, że wielkość osiągana w tej rasie przez psy to wysokość w kłębie 53,5-60 cm, a waga 20-27 kg, natomiast przez suki odpowiednio 50,5-56cm i 16-23kg. Alaskan malamut to rasa duża - psy mają wysokość w kłębie 65,5 cm i  wagę ok. 38 kg, natomiast suki odpowiednio 58,5 cm i 35 kg.

Husky może mieć oczy we wszystkich kombinacjach kolorystycznych - błękitne, brązowe, jedno brązowe, drugie błękitne, oraz plamy kolorów w obu oczach, u malamutów niebieskie oczy nie występują. Wynika to podobno z faktu, że ludy, hodujące malamuty na Alasce, wierzyły, że w psach o niebieskich oczach mieszka zło i jako złe psy, niebieskookie malamuty były zabijane. Dlatego przetrwały psy tylko o brązowych oczach.

Podczas kiedy u malamutów ogon kładzie się na plecach, jest tak jakby zakręcony, to u husky ogon powinien stać pionowo w stosunku do ciała. Ogon zawinięty, czyli przenoszony jest wadą u Siberian Husky. 

Siberian husky ma średniej wielkości uszy w stosunku do głowy. Mają one trójkątny kształt i usadowione są raczej na szczycie głowy. Malamuty natomiast mają uszy dość malutkie w stosunku do głowy, o zaokrąglonym kształcie, osadzone po bokach głowy. 

Alaskan Malamute mają dłuższą i bardziej sterczącą sierść niż Siberian Husky. Jeśli chodzi o umaszczenie, to wśród malamutów i husky'ch dopuszczalne są właściwie wszystkie kolory: od czarnego, poprzez szary, srebrzysty, brązowy, rudy, aż do białego. Jednak u Siberian Husky w typie rasy są także psy łaciate, tak zwane pinto. Taki rodzaj umaszczenia u malamutów nie występuje.

Choć obie rasy są zaprzęgowe, to charakterystyka ich biegu jest trochę inna. Malamuty to psy wolniejsze, ale za to silniejsze. Husky są znacznie słabsze, ale są najszybsze ze wszystkich ras pociągowych FCI. Treningi rekreacyjne odpowiednio przeprowadzone mogą sprawić, że obie te rasy mogą biegać w jednym zaprzęgu, ale najczęściej malamuty przypina się wtedy bliżej wózka lub sanek, czyli tam, gdzie jest potrzeba większej pracy siłowej.

Przeczytaj więcej: Husky - psy piękne, ale i wymagające 

Zobacz też: Mastif tybetański. Imponujący pies z silnym charakterem

źródło: Wikipedia, psy.pl, przystanekalaska.blogspot.com, psy24.pl

KJ

© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.