Nie żyje wybitna aktorka. Jadwiga Jankowska-Cieślak miała 74 lata

"Z ogromnym żalem i smutkiem informujemy, że odeszła Jadwiga Jankowska-Cieślak. Wielka, wybitna Aktorka i wspaniały Człowiek. Nasza współpraca była ogromnym zaszczytem. Wielki żal…” – czytamy w pożegnalnym wpisie na Facebooku agencji Malawski.

Urodzona w Gdańsku, zakochana w teatrze

Jadwiga Jankowska-Cieślak urodziła się 15 lutego 1951 roku w Gdańsku jako najmłodsza z czwórki rodzeństwa. Dzieciństwo spędziła w Trójmieście, a następnie przeprowadziła się z rodziną do Warszawy. Jej ojciec był wojskowym, a ona sama od najmłodszych lat fascynowała się książkami i sportem. Teatrem zainteresowała się jako nastolatka – uczęszczała na spektakle warszawskich scen, a potem dołączyła do kółka teatralnego w Pałacu Kultury i Nauki.

Bez trudu dostała się do PWST w Warszawie, którą ukończyła w 1972 roku. Już w tym samym roku zadebiutowała w filmie „Trzeba zabić tę miłość” Janusza Morgensterna, zdobywając m.in. prestiżową Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego.

Zobacz takżeCudzoziemcy masowo wykupują mieszkania w Polsce. Chodzi o trzy nacje

Złota Palma w Cannes i wybitne role teatralne

Największe uznanie międzynarodowe przyniosła jej rola dziennikarki-lesbijki w filmie „Inne spojrzenie” (1982) węgierskiego reżysera Károlyego Makka, gdzie wystąpiła u boku Grażyny Szapołowskiej. Za tę kreację została nagrodzona Złotą Palmą w Cannes. Po tym sukcesie otrzymała wiele propozycji z zagranicy, których jednak nie mogła przyjąć ze względu na ówczesną sytuację polityczną w PRL.

Jankowska-Cieślak była przez lata związana z warszawskim Teatrem Dramatycznym, w którym zadebiutowała jako tytułowa „Elektra” w 1973 roku. Występowała również w Teatrze Polskim, Nowym i Powszechnym, a także w Teatrze Telewizji. Grała m.in. u Jerzego Jarockiego, Jerzego Grzegorzewskiego, Kazimierza Dejmka, Krystiana Lupy i Krzysztofa Warlikowskiego.

Na scenie stworzyła wybitne kreacje, m.in. jako Mania w „Ślubie” Gombrowicza, Medea, Aniela-Elwira w „Mężu i żonie” Fredry czy Kora w „Nocy listopadowej” Wyspiańskiego. Była laureatką wielu prestiżowych nagród teatralnych, w tym im. Leona Schillera (1979) i Aleksandra Zelwerowicza (2005).

Filmy, które zapisały się w historii polskiego kina

Jankowska-Cieślak zapisała się także w historii polskiego kina jako aktorka niezapomnianych ról dramatycznych. Na FPFF w Gdyni nagrodzono ją za rolę w filmie „Sam na sam” Andrzeja Kostenki (1977), a także za kreacje w „Wezwaniu” (1997) i „Rysie” (2008).

Zagrała również w takich produkcjach jak: „300 mil do nieba” Macieja Dejczera, „Zabij mnie glino”, „Ceremonia pogrzebowa”, „Sztuka kochania” – filmy Jacka Bromskiego, „Stan wewnętrzny” Krzysztofa Tchórzewskiego – u boku Janusza Gajosa i Krystyny Jandy, „Szczęśliwy człowiek” Małgorzaty Szumowskiej – nominacja do Orła, „Co słonko widziało” Michała Rosy –to druga nominacja do Orła.

Występowała także w zagranicznych produkcjach, m.in. w niemiecko-polskim „Miłosierdziu płatnym z góry” (1975) z Elisabeth Bergner oraz „Exit 7” (1978). Widzowie pamiętają ją także z ról w serialach, m.in. „Polskie drogi” (1976–77) oraz „Jan Serce” (1981).